ผมมีพี่ชายคนนึงที่ไม่ค่อยสนิทกันหรอกเพราะเราต่างกัน15ปี...ตั้งแต่ผมจำความได้ก็มีหลายเหตุการณ์ที่ผมเห็นแม่ร้องไห้เพราะพี่ชายคนนี้ตลอด มาช่วงหลังที่เขามีครอบครัวมีลูกและเมียคอยควบคุมที่บ้านก็สบายใจได้เปาะนึง ล่าสุดไปเสพยาบ้าเที่ยวผู้หญิงจนเมียจับได้...พี่สะไภ้ก็หนีไปทิ้งภาระไว้ไห้ผมต้องหนักใจเพราะผมไปค้ำประกันต่างๆนาๆไห้เขามาสร้างครอบครัว แต่ผมก็ไม่ได้ต่อว่าอะไรเพียงแค่ต้องมาสงสารแม่ที่ต้องร้องไห้กับพี่ชายคนนี้อีกครั้งแต่วันนี้ผมตัดสินใจพูดกับแม่ว่าผมขอตัดขาดกับคนๆนี้ถ้าต่อไปไม่มีแม่แล้วผมจะไม่ดูดำดูแดงมันอีกใครตายก็ไม่ต้องมาเผาผี เพราะวันนี้หลานชายอายุ6ขวบโทรมาหาผมแล้วบอกว่า...อาๆรู้ป่าวว่าหนูเป็นลูกกำพร้าแล้วนะเมื่อวานหนูไม่มีพ่อไปงานวันพ่อที่โรงเรียนพ่อของAเลยบอกว่านู๋เป็นลูกกำพร้า
ปีใหม่อากลับบ้านนะนู๋ไม่อยากเป็นลูกกำพร้า...น้ำตาผมไหลจนฟังหลานเล่าต่อไม่รู้เรื่อง เพราะคนห่วยๆคนนึงที่มันทำไห้เด็กคนนึงเกิดมาแล้วยัดปมด้อยที่เขาไม่ได้ก่อไห้คนอื่นมาล้อเลียน ผมโครตเกลียดพี่ชายเฮงซวยนี่เหลือเกินอายุปาไปจะ40มันยังไม่รู้ดีรู้ชั่ว..ผมจะดูเลวเกินไปไหมในสายตาคนอื่นถ้าผมตัดขาดพี่ชายคนนี้แล้วตัวเองอยู่สุขสบายและพี่ชายต้องลำบากเพราะตัวมันเอง
มีใครเกลียดพี่หรือน้องตัวเองแบบไม่อยากเผาผีเหมือนผมไหม
ปีใหม่อากลับบ้านนะนู๋ไม่อยากเป็นลูกกำพร้า...น้ำตาผมไหลจนฟังหลานเล่าต่อไม่รู้เรื่อง เพราะคนห่วยๆคนนึงที่มันทำไห้เด็กคนนึงเกิดมาแล้วยัดปมด้อยที่เขาไม่ได้ก่อไห้คนอื่นมาล้อเลียน ผมโครตเกลียดพี่ชายเฮงซวยนี่เหลือเกินอายุปาไปจะ40มันยังไม่รู้ดีรู้ชั่ว..ผมจะดูเลวเกินไปไหมในสายตาคนอื่นถ้าผมตัดขาดพี่ชายคนนี้แล้วตัวเองอยู่สุขสบายและพี่ชายต้องลำบากเพราะตัวมันเอง