เรื่องเกิดจากเรามาทำงานพิเศษให้ครอบครัวพี่สาวช่วงเสาร์-อาทิตย์ค่ะ
เมื่อประมาณปี 2559 ตอนนั้นเรียนมหาลัยอยู่ สนใจหาเงินเรียนเองเลยมาทำงานกับพี่สาว ซึ่งรายได้ดีเพราะเป็นงานที่ต้องใช้ความสามารถเฉพาะทาง เราก็ทำมาเรื่อยๆไม่มีอะไร ปกติแล้วทุกวันอาทิตย์เป็นวันที่พี่สาวเราออกไปทำงานข้างนอกและจะเหลือเราอยู่กับพี่เขยสองคน วันนั้นพี่เขยเค้าเรียกไปสอนงานเราก็ไปเรียนปกติเหมือนทุกๆครั้งที่ผ่านมา เค้าก็สอนงานเราปกติในช่วงแรกๆ พอหลังเค้าเริ่มทำตัวแปลกๆ ให้เราขยับไปใกล้ๆเพื่อที่จะสอนงานถนัด เราก็ไม่ได้คิดอะไรเราก็ขยับไป เค้าบอกใกล้อีกเราก็เริ่มรู้สึกแปลกๆแล้วทีนี้จากนั้นเค้าก็ดึงมือเราไปจับๆๆ คือจับนานมาก และบอกทำไม่ได้เลยหรอ พร้อมกับมองหน้าเรา ตอนนั้นเริ่มรู้แล้วว่าเค้าจะทำอะไร ตอนนั้นเริ่มสั่นเริ่มกลัวแล้ว เค้าก็ดึงมือเราไปอีกห้องนึงแล้วจับนั่งตักปิดประตู ปิดไฟ และกอดเรา แต่ยังไม่ทันทำอะไร เราโวยวายและพยายามผลักออก วิ่งหนีเอากระเป๋ากลับบ้านทันที พี่เขยเรียกเราเรียกตามหลังมาบอกว่าเห้ยยพี่แกล้งเล่นเฉยๆ พอเราวิ่งขึ้นรถกลับบ้าน พี่เขยเราก็โทรตาม เราก็ตัดสายบล็อคเบอร์มือถือไป วันนั้นเราสั่น เรากลัวมากร้องไห้ด้วย ที่ตกใจขนาดนั้นเพราะที่ผ่านมาเค้าไม่เคยมีทีท่ารุ่มร่ามกับเราเลยแม้แต่ครั้งเดียว เค้าเอ็นดูเราเหมือนน้องปกติ ไม่มีการแตะเนื้อต้องตัว ไม่มีการพูดจาแทะโลม ไม่มีเลยจริงๆ แม้จะอยู่สองต่อสองเค้าก็ไม่เคยทำอะไร สอนงานก็สอนปกติ แต่ครั้งนี้ทำเราช็อก
หลังจากนั้นเราก็กลับบ้านตัวเองไปหาแม่บอกแม่ทันทีกับสิ่งที่เกิดขึ้น ตอนนั้นเราไม่สามารถพูดออกมาได้ เราพิมพ์ไลน์เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้แม่ดู และบอกแม่ว่าไม่ไปทำงานบ้านพี่ละนะ คือตอนนั้นเราร้องไห้กอดแม่ เราสั่นเรากลัวมาก แล้วเราก็ไลน์ไปบอกพี่สาวว่าไม่ไปทำงานแล้วนะอยากเรียนให้เต็มที่ที่สุด อยากพักผ่อน ตอนนั้นเราไม่กล้าบอกความจริงพี่สาวเพราะรู้ว่าถ้าบอกมันต้องมีเรื่องแน่นอน ตอนนั้นพี่สาวเราท้องด้วย แล้วงานที่ทำเป็นธุรกิจของพี่สาวกับพี่เขย ซึ่งพี่เขยเป็นคนออกทุนทั้งหมด เราไม่คิดที่จะบอกพี่สาวแน่ๆ พร้อมกับบอกแม่ว่า"ไม่ต้องบอกพี่สาวนะ ถ้าไม่ไปทำงานด้วยก็ไม่มีอะไรหรอก" ตอนนั้นเราบอกแค่แม่คนเดียว เพราะถ้าบอกพ่อก็คงเป็นเรื่องใหญ่แน่ๆ
และเรื่องที่เกิดเหตุนี้ก็จบลงด้วยการที่ พี่สาวเราโทรมาหาแม่เราบอกว่า "โถ่น้องกลัวพี่เอ (นามสมมติพี่เขย)ใช่มั้ย ถึงไม่มาทำงาน พี่เอมาบอกพี่แล้วว่าแกล้งน้อง พี่เอแค่แกล้งเฉยๆ ถ้าพี่เอแกล้งอีกมาบอกพี่ เดี๋ยวจัดการให้" อันนี้คือข้อความที่พี่สาวเราคุยกับแม่ และไลน์ส่วนตัวมาหาเราต่างหากว่าพี่เอเค้าแกล้งเฉยๆไม่ต้องกลัวนะ มาทำงานเหมือนเดิมได้แล้ว แต่ทว่าในใจเราตอนนั้นยังกลัวเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมาก ซึ่งเรารู้ว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเค้าไม่ได้แกล้งเราแน่ๆ เค้าเอาจริง หรือถึงแกล้ง มันก็ไม่ใช่สิ่งที่ควรแกล้งกันแบบนี้ เหตุการณ์นั้นมันฝังใจมากถึงแม้ว่าพี่เอจะไม่ได้ลวนลามเรารุนแรงนัก แต่สำหรับเรามันพังทลายความไว้ใจแลพความเคารพต่างๆ ต่อพี่เอไปหมดไม่เหลือ แต่แล้วสุดท้ายเราก็ตัดสินใจกลับไปทำงานกับพี่สาวเราช่วงเสาร์-อาทิตย์อยู่ดี เพราะเป็นงานที่เราชอบ ได้แสดงความสามารถของเรา และถือว่าไม่ใช่งานที่หาที่ทำได้ง่ายๆ และที่สำคัญรายได้ดี ดีจนเราสามารถเลี้ยงตัวเองได้ในช่วงเรียนมหาลัย เราก็กลับไปทำ พอวันนั้นที่กลับไปทำพี่เขยเราแซ็วเราว่า "แหมครั้งที่แล้วแกล้งนิดเดียวเองนะ วิ่งหนีเลยหรอ"คือตอนนั้นเราก็ตอบว่า "แหมใครก็ตกใจป้ะ" แต่ตอนนั้นเราไม่เคยคิดเลยว่าเค้าแกล้งเรา เค้าทำจริงแน่นอน ถ้าเราสมยอมนะ จากนั้นมาวันอาทิตย์เราก็ต้องเรียนงานกับพี่เขยอีก อยู่สองต่อสองเหมือนเดิม วันนั้นเราสั่นอีกกลัวมากว่าเค้าจะทำอะไร เราก็เลยพกมีดพกไป กะว่าจะเอาไว้ป้องกันตัว (ดูหนังเยอะไป😅) แต่วันนั้นเค้าก็ไม่ได้ทำอะไร สอนเสร็จเค้าก็ไป แลพหลังจากนั้นมาเค้าก็ไม่เคยรุ่มร่ามอะไรเราเลยแม้แต่ครั้งเดียว เราก็สบายใจ ทำงานกันมาเรื่อยๆ ตอนนั้นเราเลยคิดว่าอ๋อเค้าอาจจะแกล้งเราจริงๆแหละ
แต่ทว่าเรื่องเกิดขึ้นอีกแล้วค่ะ เราทำงานมาเรื่อย จนมาปี 2562 เราเรียนจบทำงานสมัครงานได้แถวๆบ้านพี่พอดี เป็นงานบริษัทใหญ่มีสวัสดิการดี เราเลยโอเค และย้ายจากบ้านที่อาศัยอยู่กับแม่มาอาศัยอยู่กับพีสาว ตอนนี้กลายเป็นว่าเราอยู่บ้านพี่สาวถาวรเลยค่ะ ( จ-ศ เราทำงานประจำ และ ส-อา เราทำงานพิเศษกับพี่สาวเหมือนเดิม ) เราก็อยู่มาเรื่อยๆเหมือนปกตินะคะ พี่เขยเราก็ไม่ได้ยุงกับเราเลยตั้งแต่เหตุการณ์ในปี 2559 จนเราเกือบลืทไปด้วยซ้ำว่าเคยเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น
จนเรื่องมาเกิดอีกทีช่วง เดือนนี้ค่ะ เดือนนี้พี่เคยเราเริ่มทำตัวแปลกอีกแล้ว เช่น เวลาเดินสวนกันในบ้านเค้าชอบเอาตัวม่โดนเราคือให้เราหลบ แล้วหน้าอกเราก็จะโดนตรงแขนเค้า หรือว่าเหตุการณ์ที่ว่าเค้าชอบพูดใกล้ๆหูจนเหมือนจะจูบปาก หรือว่าเหตุการณ์ที่เราอาบน้ำลงมาเจอพี่เขยนุ่งผ้าเข็ดตัวแล้วเค้าก็แกล้งเป็นจะกันเราไม่ให้เดินผ่าน คือแกล้งแบบกอดไม่ให้เดินผ่าน
จนเหตุการณ์ล่าสุดทำให้ราคิดได้ว่าควรออกไปหาห้องอยู่เองครเดียวจะดีกว่า คือเหตุเกิดคือวันที่ 26 พ.ค. นี้ค่ะ เราอาบน้ำเพิ่งเสร็จ ปกติเราจะต้องไปเอาที่นอนจากห้องเก็บของมาที่ห้องนอน เราก็เดินเดินไปเอาที่นอน ที่นี้เจอพี่เขยหน้าห้องเก็บของ เค้าก็เดินมากอดเราจากด้านหลังแบบลักษณะทำเป็นแกล้งกันไม่ให้เดินไป เราก็ดิ้นพร้อมบอกทำอะไรเนี่ย เราก็เดินเข้าไปเอาที่นอนและกำลังเดินลงไปห้องนอน (ลืมบอกไปว่าเรามีพี่สาวอีกคนที่มาทำงานกับพี่สาวคนโต เหมือนเรา เรานอนห้องเดียวกับพี่สาวคนรอง) ตอนนั้นเราก็ไม่กล้าหันไปว่าเค้าไปรึยัง พอหยิบที่นอนละหันไป ปรากฎว่าพี่เขยยังรออยู่ตรงประตู เราก็ยกที่นอนแล้วกำลังจะเดินออกไป บอกว่าขอทางหน่อยเดินไม่ได้ ไปนอนแล้ว พอเราเดินผ่านคือเค้ากอดเราจากด้านหน้า คือที่นอนหนามากท่วมหัวเราเลย พร้อมบอก "แกล้งน้องดีกว่า" เค้าพูดคำนี้ พร้อมกันเราแบบขนาดที่เราดิ้นก็ไม่หลุด ไม่พอนะ เค้ายังพยายามเหมือนเอาหน้ามาใกลเหน้าเรา แต่เราเอาที่นอนปิดหน้าไว้พร้อมบอกจะไปนอนแล้วว ซึ่งเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเราพูดเบามากกลัวใครได้ยินมันดูไม่ดีค่ะ แต่สุดท้ายเราดันสุดแรงและเอาตัวลงบันได้ไปเลย ตอนนั้นไม่กลัวตกบันได้ด้วยซ้ำ คือกลัวพี่เขยมากกว่า แต่สุดท้ายเราก็ดิ้นจนหลุดเพราะเราพูดเสียงดังขึ้นด้วย เค้าน่าจะกลัวพี่สาวได้ยิน
จากเหตุการณ์ที่เกิดคิดว่าเราควรทำไงคะ เราไม่บอกพี่สาวทำถูกแล้วใช่มั้ย พี่สาวท้องอยู่มีลูกเรา 1 คน ธุรกิจพี่สาวพี่เขยกำลังไปได้สวย เราแค่ออกมาจากตรงนั้น หาห้องพักใหม่น่าจะสบายใจกว่าเดิมเยอะ
รับมือยังไงกับเหตุการโดนล่วงละเมิดทางเพศจากคนใกล้ตัวคะ?
เมื่อประมาณปี 2559 ตอนนั้นเรียนมหาลัยอยู่ สนใจหาเงินเรียนเองเลยมาทำงานกับพี่สาว ซึ่งรายได้ดีเพราะเป็นงานที่ต้องใช้ความสามารถเฉพาะทาง เราก็ทำมาเรื่อยๆไม่มีอะไร ปกติแล้วทุกวันอาทิตย์เป็นวันที่พี่สาวเราออกไปทำงานข้างนอกและจะเหลือเราอยู่กับพี่เขยสองคน วันนั้นพี่เขยเค้าเรียกไปสอนงานเราก็ไปเรียนปกติเหมือนทุกๆครั้งที่ผ่านมา เค้าก็สอนงานเราปกติในช่วงแรกๆ พอหลังเค้าเริ่มทำตัวแปลกๆ ให้เราขยับไปใกล้ๆเพื่อที่จะสอนงานถนัด เราก็ไม่ได้คิดอะไรเราก็ขยับไป เค้าบอกใกล้อีกเราก็เริ่มรู้สึกแปลกๆแล้วทีนี้จากนั้นเค้าก็ดึงมือเราไปจับๆๆ คือจับนานมาก และบอกทำไม่ได้เลยหรอ พร้อมกับมองหน้าเรา ตอนนั้นเริ่มรู้แล้วว่าเค้าจะทำอะไร ตอนนั้นเริ่มสั่นเริ่มกลัวแล้ว เค้าก็ดึงมือเราไปอีกห้องนึงแล้วจับนั่งตักปิดประตู ปิดไฟ และกอดเรา แต่ยังไม่ทันทำอะไร เราโวยวายและพยายามผลักออก วิ่งหนีเอากระเป๋ากลับบ้านทันที พี่เขยเรียกเราเรียกตามหลังมาบอกว่าเห้ยยพี่แกล้งเล่นเฉยๆ พอเราวิ่งขึ้นรถกลับบ้าน พี่เขยเราก็โทรตาม เราก็ตัดสายบล็อคเบอร์มือถือไป วันนั้นเราสั่น เรากลัวมากร้องไห้ด้วย ที่ตกใจขนาดนั้นเพราะที่ผ่านมาเค้าไม่เคยมีทีท่ารุ่มร่ามกับเราเลยแม้แต่ครั้งเดียว เค้าเอ็นดูเราเหมือนน้องปกติ ไม่มีการแตะเนื้อต้องตัว ไม่มีการพูดจาแทะโลม ไม่มีเลยจริงๆ แม้จะอยู่สองต่อสองเค้าก็ไม่เคยทำอะไร สอนงานก็สอนปกติ แต่ครั้งนี้ทำเราช็อก
หลังจากนั้นเราก็กลับบ้านตัวเองไปหาแม่บอกแม่ทันทีกับสิ่งที่เกิดขึ้น ตอนนั้นเราไม่สามารถพูดออกมาได้ เราพิมพ์ไลน์เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้แม่ดู และบอกแม่ว่าไม่ไปทำงานบ้านพี่ละนะ คือตอนนั้นเราร้องไห้กอดแม่ เราสั่นเรากลัวมาก แล้วเราก็ไลน์ไปบอกพี่สาวว่าไม่ไปทำงานแล้วนะอยากเรียนให้เต็มที่ที่สุด อยากพักผ่อน ตอนนั้นเราไม่กล้าบอกความจริงพี่สาวเพราะรู้ว่าถ้าบอกมันต้องมีเรื่องแน่นอน ตอนนั้นพี่สาวเราท้องด้วย แล้วงานที่ทำเป็นธุรกิจของพี่สาวกับพี่เขย ซึ่งพี่เขยเป็นคนออกทุนทั้งหมด เราไม่คิดที่จะบอกพี่สาวแน่ๆ พร้อมกับบอกแม่ว่า"ไม่ต้องบอกพี่สาวนะ ถ้าไม่ไปทำงานด้วยก็ไม่มีอะไรหรอก" ตอนนั้นเราบอกแค่แม่คนเดียว เพราะถ้าบอกพ่อก็คงเป็นเรื่องใหญ่แน่ๆ
และเรื่องที่เกิดเหตุนี้ก็จบลงด้วยการที่ พี่สาวเราโทรมาหาแม่เราบอกว่า "โถ่น้องกลัวพี่เอ (นามสมมติพี่เขย)ใช่มั้ย ถึงไม่มาทำงาน พี่เอมาบอกพี่แล้วว่าแกล้งน้อง พี่เอแค่แกล้งเฉยๆ ถ้าพี่เอแกล้งอีกมาบอกพี่ เดี๋ยวจัดการให้" อันนี้คือข้อความที่พี่สาวเราคุยกับแม่ และไลน์ส่วนตัวมาหาเราต่างหากว่าพี่เอเค้าแกล้งเฉยๆไม่ต้องกลัวนะ มาทำงานเหมือนเดิมได้แล้ว แต่ทว่าในใจเราตอนนั้นยังกลัวเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมาก ซึ่งเรารู้ว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเค้าไม่ได้แกล้งเราแน่ๆ เค้าเอาจริง หรือถึงแกล้ง มันก็ไม่ใช่สิ่งที่ควรแกล้งกันแบบนี้ เหตุการณ์นั้นมันฝังใจมากถึงแม้ว่าพี่เอจะไม่ได้ลวนลามเรารุนแรงนัก แต่สำหรับเรามันพังทลายความไว้ใจแลพความเคารพต่างๆ ต่อพี่เอไปหมดไม่เหลือ แต่แล้วสุดท้ายเราก็ตัดสินใจกลับไปทำงานกับพี่สาวเราช่วงเสาร์-อาทิตย์อยู่ดี เพราะเป็นงานที่เราชอบ ได้แสดงความสามารถของเรา และถือว่าไม่ใช่งานที่หาที่ทำได้ง่ายๆ และที่สำคัญรายได้ดี ดีจนเราสามารถเลี้ยงตัวเองได้ในช่วงเรียนมหาลัย เราก็กลับไปทำ พอวันนั้นที่กลับไปทำพี่เขยเราแซ็วเราว่า "แหมครั้งที่แล้วแกล้งนิดเดียวเองนะ วิ่งหนีเลยหรอ"คือตอนนั้นเราก็ตอบว่า "แหมใครก็ตกใจป้ะ" แต่ตอนนั้นเราไม่เคยคิดเลยว่าเค้าแกล้งเรา เค้าทำจริงแน่นอน ถ้าเราสมยอมนะ จากนั้นมาวันอาทิตย์เราก็ต้องเรียนงานกับพี่เขยอีก อยู่สองต่อสองเหมือนเดิม วันนั้นเราสั่นอีกกลัวมากว่าเค้าจะทำอะไร เราก็เลยพกมีดพกไป กะว่าจะเอาไว้ป้องกันตัว (ดูหนังเยอะไป😅) แต่วันนั้นเค้าก็ไม่ได้ทำอะไร สอนเสร็จเค้าก็ไป แลพหลังจากนั้นมาเค้าก็ไม่เคยรุ่มร่ามอะไรเราเลยแม้แต่ครั้งเดียว เราก็สบายใจ ทำงานกันมาเรื่อยๆ ตอนนั้นเราเลยคิดว่าอ๋อเค้าอาจจะแกล้งเราจริงๆแหละ
แต่ทว่าเรื่องเกิดขึ้นอีกแล้วค่ะ เราทำงานมาเรื่อย จนมาปี 2562 เราเรียนจบทำงานสมัครงานได้แถวๆบ้านพี่พอดี เป็นงานบริษัทใหญ่มีสวัสดิการดี เราเลยโอเค และย้ายจากบ้านที่อาศัยอยู่กับแม่มาอาศัยอยู่กับพีสาว ตอนนี้กลายเป็นว่าเราอยู่บ้านพี่สาวถาวรเลยค่ะ ( จ-ศ เราทำงานประจำ และ ส-อา เราทำงานพิเศษกับพี่สาวเหมือนเดิม ) เราก็อยู่มาเรื่อยๆเหมือนปกตินะคะ พี่เขยเราก็ไม่ได้ยุงกับเราเลยตั้งแต่เหตุการณ์ในปี 2559 จนเราเกือบลืทไปด้วยซ้ำว่าเคยเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น
จนเรื่องมาเกิดอีกทีช่วง เดือนนี้ค่ะ เดือนนี้พี่เคยเราเริ่มทำตัวแปลกอีกแล้ว เช่น เวลาเดินสวนกันในบ้านเค้าชอบเอาตัวม่โดนเราคือให้เราหลบ แล้วหน้าอกเราก็จะโดนตรงแขนเค้า หรือว่าเหตุการณ์ที่ว่าเค้าชอบพูดใกล้ๆหูจนเหมือนจะจูบปาก หรือว่าเหตุการณ์ที่เราอาบน้ำลงมาเจอพี่เขยนุ่งผ้าเข็ดตัวแล้วเค้าก็แกล้งเป็นจะกันเราไม่ให้เดินผ่าน คือแกล้งแบบกอดไม่ให้เดินผ่าน
จนเหตุการณ์ล่าสุดทำให้ราคิดได้ว่าควรออกไปหาห้องอยู่เองครเดียวจะดีกว่า คือเหตุเกิดคือวันที่ 26 พ.ค. นี้ค่ะ เราอาบน้ำเพิ่งเสร็จ ปกติเราจะต้องไปเอาที่นอนจากห้องเก็บของมาที่ห้องนอน เราก็เดินเดินไปเอาที่นอน ที่นี้เจอพี่เขยหน้าห้องเก็บของ เค้าก็เดินมากอดเราจากด้านหลังแบบลักษณะทำเป็นแกล้งกันไม่ให้เดินไป เราก็ดิ้นพร้อมบอกทำอะไรเนี่ย เราก็เดินเข้าไปเอาที่นอนและกำลังเดินลงไปห้องนอน (ลืมบอกไปว่าเรามีพี่สาวอีกคนที่มาทำงานกับพี่สาวคนโต เหมือนเรา เรานอนห้องเดียวกับพี่สาวคนรอง) ตอนนั้นเราก็ไม่กล้าหันไปว่าเค้าไปรึยัง พอหยิบที่นอนละหันไป ปรากฎว่าพี่เขยยังรออยู่ตรงประตู เราก็ยกที่นอนแล้วกำลังจะเดินออกไป บอกว่าขอทางหน่อยเดินไม่ได้ ไปนอนแล้ว พอเราเดินผ่านคือเค้ากอดเราจากด้านหน้า คือที่นอนหนามากท่วมหัวเราเลย พร้อมบอก "แกล้งน้องดีกว่า" เค้าพูดคำนี้ พร้อมกันเราแบบขนาดที่เราดิ้นก็ไม่หลุด ไม่พอนะ เค้ายังพยายามเหมือนเอาหน้ามาใกลเหน้าเรา แต่เราเอาที่นอนปิดหน้าไว้พร้อมบอกจะไปนอนแล้วว ซึ่งเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเราพูดเบามากกลัวใครได้ยินมันดูไม่ดีค่ะ แต่สุดท้ายเราดันสุดแรงและเอาตัวลงบันได้ไปเลย ตอนนั้นไม่กลัวตกบันได้ด้วยซ้ำ คือกลัวพี่เขยมากกว่า แต่สุดท้ายเราก็ดิ้นจนหลุดเพราะเราพูดเสียงดังขึ้นด้วย เค้าน่าจะกลัวพี่สาวได้ยิน
จากเหตุการณ์ที่เกิดคิดว่าเราควรทำไงคะ เราไม่บอกพี่สาวทำถูกแล้วใช่มั้ย พี่สาวท้องอยู่มีลูกเรา 1 คน ธุรกิจพี่สาวพี่เขยกำลังไปได้สวย เราแค่ออกมาจากตรงนั้น หาห้องพักใหม่น่าจะสบายใจกว่าเดิมเยอะ