(กระทู้ระบาย)ทำไมผมชอบคิดว่าการเรียนมหา'ลัยในด้านไหน ๆ จำเป็นต้องเก่งในด้านนั้น ๆ อยู่แล้วครับ

ไม่มีอะไรมากครับ แค่อยากระบาย บวกกับอยากขอความคิดเห็นทุกคนครับ(ฮา)

เรื่องมีอยู่ว่า ผมกำลังศึกษาอยู่ชั้น ม.6 และตอนนี้กำลังตัดสินใจทำพอร์ตโฟลิโอเพื่อยื่น TCAS รอบแรกอยู่ครับ ปัญหาคือ

1. ผมยังไม่แน่ใจจริง ๆ ว่าผมอยากที่จะเรียนอะไรแน่ ๆ (ตอนนี้ที่มีอยู่ในใจคือ คอมฯ, ดนตรี, ครู, จิตวิทยา,... เยอะครับ(ฮา) )

2. ในช่วงที่ผมกำลังหาข้อมูลต่าง ๆ ในเว็บไซต์มหา'ลัย พอผมเจอชื่อคณะ/สาขาที่ "เตะตา" ผมก็จะกดเข้าไปครับ หลังจากนั้นในหัวผมก็จะจินตนาการถึงภาพตอนที่ผมกำลังทำงานเกี่ยวกับคณะ/สาขานั้น ซึ่งผมก็คิดว่ามันดูไม่เหมาะเอาซะเลย(ฮา)

3. ยิ่งไปกว่านั้นผมก็จะจินตนาการไปในตอนที่เข้าไปเรียนในมหา'ลัยครับ ภาพที่เห็นก็คือ เหล่าเพื่อน ๆ ที่โคตรเก่งในด้านที่เกี่ยวกับคณะนั้น ๆ กับผมที่ไม่เก่ง ไม่รู้เรื่องอะไรเลย(ทั้ง ๆ ที่เพิ่งจะเข้ามาปี 1 เหมือนกัน ) อย่างเช่นตอนที่ผมดูสาขาดนตรี ผมก็จะจินตนาการว่า ไอ้ฝีมือการเล่นกีตาร์ของเรามันก็แค่ระดับง่อย ๆ โซโล่ก็ไม่เก่ง อ่านแท็บก็ไม่เก่ง แล้วเพื่อน ๆ ในคลาสเป็นคนที่โคตรเทพในด้านดนตรีเลย ประมาณนี้ครับ(ฮา)

4. ข้อนี้ไม่ได้จะอวดนะครับ คือ ผมเป็นนักเรียนที่ถูกเรียกว่า "นักเรียนเรียนดี(TOP TEN)" คือนักเรียนที่ได้เกรดแต่ละเทอมอยู่ในช่วงสิบคนแรก ๆ ของระดับชั้นครับ แต่มันก็เท่านั้นแหละครับ สิ่งที่ผมทำก็แค่ทำงานส่งตามที่สั่ง และทำข้อสอบได้ดี (ที่ทำได้ดีก็คืออ่านวันก่อนสอบอะไรงี้ มันไม่ใช่ความรู้ระยะยาวเลย) แต่ผ่านช่วงสอบมาประมาณหนึ่งสัปดาห์ผมก็ลืมแล้วครับ ทีนี้ปัญหาที่ตามมาก็คือ..

5. ผมคิดว่า ผมไม่มีความถนัดทางด้านใดด้านหนึ่ง "เป็นพิเศษ" เลย เท่าที่ดูเพื่อน ๆ รอบตัว เขาก็จะเก่งด้านวาดภาพบ้าง เล่นดนตรีบ้าง คำนวณบ้าง คอมพิวเตอร์ กราฟิก ตัดต่อวิดีโอบ้าง แต่ผมเป็นพวก "จับฉ่าย" ครับ ก็คืออยู่ในระดับกลาง ๆ ทุกวิชา ไม่มีความโดดเด่นด้านใดด้านหนึ่งเลย พอมาดูผลสอบมันก็ช่วยไม่ได้อีก เพราะมันพอ ๆ กันทุกวิชา

6. ผมคิดว่า ผมไม่มีความมั่นใจในตัวเองเลยครับ อันนี้ขอบอกว่าคนละเรื่องกับความมั่นใจด้าน "การกล้าแสดงออก" นะครับ ความมั่นใจในที่นี้ ถ้าจะพูดให้ถูกก็คือ "ความเชื่อมั่น เชื่อใจในความสามารถของตนเอง" ครับ ผมมักมีความคิดที่ว่า เวลาทำงานอะไรก็ตาม ตัวผมจะไม่สามารถทำให้มันออกมาดีได้ 

7. มีอีกอย่างที่เป็นปัญหาครับ คือ "ความกลัว" ในที่นี้คือ "กลัวความผิดพลาด" ครับ จริง ๆ ผมก็รู้นะว่าคนเรามันต้องมีผิดพลาดกันได้ แต่ผมมักคิดไปเองเสมอว่า ความผิดพลาดของเราจะนำไปสู่ปัญหาที่ใหญ่ขึ้น หรือจะทำให้คนอื่นและตัวเราเองได้รับความเดือดร้อน จริง ๆ มันก็คือความคิดเห็นแก่ตัวของผมเองแหละครับ ที่ไม่อยากถูกว่ากล่าว ถึงแม้ความผิดพลาดนั้นจะเล็กน้อยก็ตาม

8. ข้อสุดท้ายที่อยากบ่น(ระบาย) ก็คือ ผมเป็นคนคิดมากครับ ผมคิดว่าข้อนี้แหละที่เป็นตัวปัญหา เป็นต้นเหตุของข้อบน ๆ ทั้งหลาย ผมมักจะคิดมากเวลาที่จะต้อง "ตัดสินใจ" อะไรบางอย่าง เอาง่าย ๆ ก็ตอนเข้าร้านสะดวกซื้อ กว่าผมจะเลือกซื้อขนมได้ห่อนึง(ถ้ายังไม่ได้คิดมาก่อนว่าจะซื้ออะไร) ผมใช้เวลานานมากครับ หรือในตอนที่จะต้องคุยกับครูต่างชาติ/ออกไปพูดนำเสนอหน้าห้อง(วิชาภาษาไทย เป็นการพูดแสดงความคิดเห็นจากบทความ) ผมยังต้องคิดบทพูดซ้ำไปซ้ำมา อันนี้ไม่ดีอย่างนั้น อันนั้นไม่ดีอย่างนี้ ฯลฯ จนสุดท้ายก็ไม่ได้พูดกับครูต่างชาติหรือต้องออกไปพูดหน้าชั้นโดยที่บทพูดยังไม่สมบูรณ์(ใจความยังเรียงกันมั่ว ๆ อยู่เลยครับ)

8 ข้อที่ผมเขียนไป ก็แค่อยากระบาย ถ้าใครอ่านจนจบ ก็ถือซะว่ารับฟังปัญหาของผมเล่น ๆ ก็ได้ครับ แต่ถ้าใครมีความคิดเห็นแล้วตอบกระทู้ก็จะดีและเป็นการขอบคุณมากเลยครับ 

ขอบคุณครับ

อ้อ เกือบลืมคำถามหลักไปเลยครับ  พอทุก ๆ ข้อมารวมกันก็จะได้ออกมาเป็นคำถามหลักครับ ถ้าใจดีก็ช่วยรับฟังหน่อยนะครับ(ฮา)
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่