นี่เป็นกระทู้แรกของเรา พอดีประสบปัญหาแบบนี้เป็นครั้งแรก
ไม่รู้จะทำยังไง เลยอยากขอความเห็นเพื่อหาทางออกในความสัมพันธ์ค่ะ
***ขอเล่ารายละเอียดก่อนนะคะ*** ยาวหน่อยนะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ
เรากับคนที่คุย อายุเท่ากันค่ะ อายุ 27 ปี อยู่วัยทำงาน เริ่มต้นคุยกันได้ 5เดือนแล้วค่ะ เขาเป็นเพื่อนของเพื่อนเราอีกที
เดิมทีเขาเข้ามาคุยกับเรา เพราะเขาไม่สบายใจ ต้องการปรึกษาหาที่พึ่งทางใจ เนื่องจากเขาเลิกกับแฟนเก่าที่คบกันมา 5ปี กำลังจะแต่งงานกัน แต่แฟนเก่าทิ้งเขาไปมีคนใหม่ค่ะ หลังจากนั้นเราก็คุยกันมาเรื่อยๆ จากคอยปลอบใจ ให้คำปรึกษา ก็แปรเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มของกันและกัน เป็นกำลังใจให้กัน ศึกษากัน คุยกันแทบทุกเรื่องเลยค่ะ โทรหาตลอดไม่ว่าจะไปไหนทำอะไร เขาบอกเราตลอดเพื่อให้เรามั่นใจ และเขาก็ไม่ได้ติดต่อแฟนเก่าอีก เราก็เชื่อใจเขาค่ะ เขาเองก็เหมือนพยายามจะลืมแฟนเก่าให้ได้ แต่เราก็ไม่ได้เร่งรัดเขานะคะ เข้าใจว่าต้องใช้เวลาค่ะ
ส่วนพื้นฐานเรามีความชอบอะไรคล้ายกัน แต่ไลฟ์สไตล์ต่างกันนิดหน่อย เนื่องจากภาระหน้าที่ เรามีโปรไฟล์ การงานมั่นคง สังคมฐานะดีกว่าผู้ชายค่ะ แต่จริงๆเราเป็นคนง่ายๆสบายๆเหมือนเขา แต่ภาพลักษณ์เราจะดูคุณหนูหน่อย เขาเลยชอบคิดว่า "ไม่อยากพาเราไปลำบากกับเขาค่ะ" เขาเป็นคนขี้น้อยใจ คิดมากสุดๆ ชอบบอกว่าตัวเองไม่เก่งไม่ดีพอ เช้าขามเย็นชามไม่มีอนาคต ไม่คู่ควรกับเราบอกว่าเราอยู่สูงกว่าเขามาก เราฟังแล้วก็แอบรู้สึกแย่ แต่ก็เข้าใจเขาค่ะ ว่าเขามีปมกับความรักที่โดนทิ้งมาด้วยเหตุผลเหล่านี้ เลยมีความกลัวลังเลที่จะไปต่อกับใครจริงจัง เขาเคยบอกว่าอยากให้เรามีอนาคตที่ดี เจอคนที่ดีกว่านี้ ดูแลได้ดีกว่าเขา แต่เราคอยบอกกับเขาตลอดว่าเราอยากอยู่กับเขาค่ะ 😔
***ได้คุยศึกษากันมา เราพบว่าตัวเขาเองค่อนข้างเป็นคนตั้งความหวังกับตัวเองสูงอ่าค่ะ อดีตที่เคยโดนแฟนเก่าและครอบครัวแฟนเก่า บอกว่าเขาไม่มีอนาคต ดูแลลูกเขาไม่ได้ เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ วันๆเอาแต่ไปเตะบอล ไม่หางานมั่นคง เขาก็เลยคิดว่าตัวเองเป็นเหมือน Loser แต่เรามองว่าเขามีความตั้งใจนะคะ ตอนอยู่กับเราเขาก็มีกำลังใจว่าสักวันผมจะต้องมีต้องรวยให้ได้ แต่ติดตรงตอนนี้ก็ยังไม่มีเงิน ทั้งผ่อนรถ ทั้งเงินเดือนทุกวันนี้ก้ต้องประหยัดมากๆ งานก็ยังเป็นลูกจ้าง หลายๆอย่างพอแม่ยังต้องซัพพอร์ต แต่เรามองเขาแบบภูมิใจมากกว่าค่ะ มองว่าเขามีความตั้งใจดี เชื่อว่าเขาทำได้ และไม่ได้คิดว่าเราต้องพร้อมต้องมีทุกอย่างตอนนี้ และเขาก้เคยพูดเรื่องแต่งงานนะคะ ว่า อยากดูแลคนรักให้ได้ให้อยู่สบาย แต่ตอนนี้ยังไม่มีอะไรสักอย่างอ่าค่ะ แต่เราเองเป็นผู้หญิงที่ไม่ได้อะไรกับการแต่งงาน มองว่าแค่ประกาศให้คนอื่นรู้เท่านั้น พร้อมเมื่อไหร่ค่อยจัดก้ได้ เคยบอกเขาแล้วค่ะ เขาก้ฟังเงียบ ****
ปัญหามันอยู่ที่ว่า พอช่วงหลังๆ เขาเจอปัญหาที่ทำงานบ่อยและหนักขึ้นเรื่อยๆทุกวัน ค่อนข้างเบื่องานและบ่นว่าอยากออกแต่ยังหาไม่ได้ไม่มีที่ไป เราก็เคยช่วยหาช่วยคิด จนมาอาทิตย์ที่แล้ว เขามีความจำเป็นต้องไปสถานที่ที่เคยไปกับแฟนเก่า เราก็ทักนะว่าคุณโอเคหรอที่จะไป เพราะกลัวเขาจะรู้สึกแย่ขึ้นมาอีก เขาบอกว่ารับปากเพื่อนไปแล้วต้องไปเป็นไกด์ให้แค่วันเดียวเราก้เลยยอมให้ไป แต่หลังจากที่เขากลับมาเขาก้เปลี่ยนไปเลย เขาดูเหนื่อยมากเลยค่ะ สภาพจิตใจดู down มากเลยค่ะ เราโทรหาเขาเพราะเขาไม่โทรมา (คือปกติเขาจะโทรมาค่ะ) พอได้คุยเขาก็ระบายแต่เรื่องงาน แต่เราก้อดคิกไม่ได้ว่าdownเรื่องแฟนเก่า แต่เขาบอกกับเราว่า "เค้าเหนื่อยกับทุกอย่าง ..ผมไม่อยากคุยกับใครทั้งนั้น ..อยากอยู่นิ่งๆเงียบๆคนเดียว .. บอกว่าเราไม่ได้ทำอะไรผิด เป็นที่อารมณ์เขาเอง " ><~
ตอนนั้นเราเข้าใจว่าเขาอยากพัก เลยไม่ได้ถามให้เขาอธิบายต่อ ..."เราก็เลยบอกให้เขาพัก เป็นห่วงนะ มีเราอยู่ข้างๆเสมอนะ"
หลังจากนั้นเขาก้เงียบหายไปเลยค่ะ ไม่ตอบไลน์ ไม่คุยไม่โทร ไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ ไม่ยอมมาหามาเจอเก็บตัว ผ่านมา1อาทิตย์ เราทนไม่ไหวเป็นห่วงเขามากเลยพยายามโทรหา เสียงเขาก็ยังดูไม่โอเค พูดแต่เหนื่อย ขอพัก เราก็เลยให้กำลังใจและวาง จากนั้นเขาก็เงียบต่อค่ะ เรารุ้สึกเหมือนถูกผลักไสเลย ไม่อยากมีเราแล้วหรอ ใจร้ายมากเลยที่ตัดการติดต่อขนาดนี้ ไม่นึกถึงใจเราเลย 😢 ไม่รู้ด้วยว่าการที่ผู้ชายหายไปแบบนี้ ..คือเขาจะเลิกใช่ไหม ? ควรถามให้รู้เรื่องไหมคะ ???
***อยากถามเพื่อนๆว่า
- เราควรทำอย่างไรต่อดี ??? 😢
- ควรรอต่อไป ???ให้เวลาเขาได้พักต่อ โดยที่เขาไม่ได้กำหนดเวลา ต้องรอถึงเมื่อไหร่
- มีวิธีหรือคำพูดอะไรที่จะพูดให้เขามีแรงบันดาลใจ มีกำลังใจเดินหน้าต่อไหมคะ ???
***คุณผู้ชายที่มีปสก.หรือลักษณะอย่างนี้ ช่วยมาแชร์ความคิดเห็นหน่อยนะคะ เราเครียดมากเลย
คนที่คุยบอกว่าไม่อยากคุยกับใครทั้งนั้น ขออยู่คนเดียว ผลักไสเราออกไปคะ 😢
ไม่รู้จะทำยังไง เลยอยากขอความเห็นเพื่อหาทางออกในความสัมพันธ์ค่ะ
***ขอเล่ารายละเอียดก่อนนะคะ*** ยาวหน่อยนะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ
เรากับคนที่คุย อายุเท่ากันค่ะ อายุ 27 ปี อยู่วัยทำงาน เริ่มต้นคุยกันได้ 5เดือนแล้วค่ะ เขาเป็นเพื่อนของเพื่อนเราอีกที
เดิมทีเขาเข้ามาคุยกับเรา เพราะเขาไม่สบายใจ ต้องการปรึกษาหาที่พึ่งทางใจ เนื่องจากเขาเลิกกับแฟนเก่าที่คบกันมา 5ปี กำลังจะแต่งงานกัน แต่แฟนเก่าทิ้งเขาไปมีคนใหม่ค่ะ หลังจากนั้นเราก็คุยกันมาเรื่อยๆ จากคอยปลอบใจ ให้คำปรึกษา ก็แปรเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มของกันและกัน เป็นกำลังใจให้กัน ศึกษากัน คุยกันแทบทุกเรื่องเลยค่ะ โทรหาตลอดไม่ว่าจะไปไหนทำอะไร เขาบอกเราตลอดเพื่อให้เรามั่นใจ และเขาก็ไม่ได้ติดต่อแฟนเก่าอีก เราก็เชื่อใจเขาค่ะ เขาเองก็เหมือนพยายามจะลืมแฟนเก่าให้ได้ แต่เราก็ไม่ได้เร่งรัดเขานะคะ เข้าใจว่าต้องใช้เวลาค่ะ
ส่วนพื้นฐานเรามีความชอบอะไรคล้ายกัน แต่ไลฟ์สไตล์ต่างกันนิดหน่อย เนื่องจากภาระหน้าที่ เรามีโปรไฟล์ การงานมั่นคง สังคมฐานะดีกว่าผู้ชายค่ะ แต่จริงๆเราเป็นคนง่ายๆสบายๆเหมือนเขา แต่ภาพลักษณ์เราจะดูคุณหนูหน่อย เขาเลยชอบคิดว่า "ไม่อยากพาเราไปลำบากกับเขาค่ะ" เขาเป็นคนขี้น้อยใจ คิดมากสุดๆ ชอบบอกว่าตัวเองไม่เก่งไม่ดีพอ เช้าขามเย็นชามไม่มีอนาคต ไม่คู่ควรกับเราบอกว่าเราอยู่สูงกว่าเขามาก เราฟังแล้วก็แอบรู้สึกแย่ แต่ก็เข้าใจเขาค่ะ ว่าเขามีปมกับความรักที่โดนทิ้งมาด้วยเหตุผลเหล่านี้ เลยมีความกลัวลังเลที่จะไปต่อกับใครจริงจัง เขาเคยบอกว่าอยากให้เรามีอนาคตที่ดี เจอคนที่ดีกว่านี้ ดูแลได้ดีกว่าเขา แต่เราคอยบอกกับเขาตลอดว่าเราอยากอยู่กับเขาค่ะ 😔
***ได้คุยศึกษากันมา เราพบว่าตัวเขาเองค่อนข้างเป็นคนตั้งความหวังกับตัวเองสูงอ่าค่ะ อดีตที่เคยโดนแฟนเก่าและครอบครัวแฟนเก่า บอกว่าเขาไม่มีอนาคต ดูแลลูกเขาไม่ได้ เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ วันๆเอาแต่ไปเตะบอล ไม่หางานมั่นคง เขาก็เลยคิดว่าตัวเองเป็นเหมือน Loser แต่เรามองว่าเขามีความตั้งใจนะคะ ตอนอยู่กับเราเขาก็มีกำลังใจว่าสักวันผมจะต้องมีต้องรวยให้ได้ แต่ติดตรงตอนนี้ก็ยังไม่มีเงิน ทั้งผ่อนรถ ทั้งเงินเดือนทุกวันนี้ก้ต้องประหยัดมากๆ งานก็ยังเป็นลูกจ้าง หลายๆอย่างพอแม่ยังต้องซัพพอร์ต แต่เรามองเขาแบบภูมิใจมากกว่าค่ะ มองว่าเขามีความตั้งใจดี เชื่อว่าเขาทำได้ และไม่ได้คิดว่าเราต้องพร้อมต้องมีทุกอย่างตอนนี้ และเขาก้เคยพูดเรื่องแต่งงานนะคะ ว่า อยากดูแลคนรักให้ได้ให้อยู่สบาย แต่ตอนนี้ยังไม่มีอะไรสักอย่างอ่าค่ะ แต่เราเองเป็นผู้หญิงที่ไม่ได้อะไรกับการแต่งงาน มองว่าแค่ประกาศให้คนอื่นรู้เท่านั้น พร้อมเมื่อไหร่ค่อยจัดก้ได้ เคยบอกเขาแล้วค่ะ เขาก้ฟังเงียบ ****
ปัญหามันอยู่ที่ว่า พอช่วงหลังๆ เขาเจอปัญหาที่ทำงานบ่อยและหนักขึ้นเรื่อยๆทุกวัน ค่อนข้างเบื่องานและบ่นว่าอยากออกแต่ยังหาไม่ได้ไม่มีที่ไป เราก็เคยช่วยหาช่วยคิด จนมาอาทิตย์ที่แล้ว เขามีความจำเป็นต้องไปสถานที่ที่เคยไปกับแฟนเก่า เราก็ทักนะว่าคุณโอเคหรอที่จะไป เพราะกลัวเขาจะรู้สึกแย่ขึ้นมาอีก เขาบอกว่ารับปากเพื่อนไปแล้วต้องไปเป็นไกด์ให้แค่วันเดียวเราก้เลยยอมให้ไป แต่หลังจากที่เขากลับมาเขาก้เปลี่ยนไปเลย เขาดูเหนื่อยมากเลยค่ะ สภาพจิตใจดู down มากเลยค่ะ เราโทรหาเขาเพราะเขาไม่โทรมา (คือปกติเขาจะโทรมาค่ะ) พอได้คุยเขาก็ระบายแต่เรื่องงาน แต่เราก้อดคิกไม่ได้ว่าdownเรื่องแฟนเก่า แต่เขาบอกกับเราว่า "เค้าเหนื่อยกับทุกอย่าง ..ผมไม่อยากคุยกับใครทั้งนั้น ..อยากอยู่นิ่งๆเงียบๆคนเดียว .. บอกว่าเราไม่ได้ทำอะไรผิด เป็นที่อารมณ์เขาเอง " ><~
ตอนนั้นเราเข้าใจว่าเขาอยากพัก เลยไม่ได้ถามให้เขาอธิบายต่อ ..."เราก็เลยบอกให้เขาพัก เป็นห่วงนะ มีเราอยู่ข้างๆเสมอนะ"
หลังจากนั้นเขาก้เงียบหายไปเลยค่ะ ไม่ตอบไลน์ ไม่คุยไม่โทร ไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ ไม่ยอมมาหามาเจอเก็บตัว ผ่านมา1อาทิตย์ เราทนไม่ไหวเป็นห่วงเขามากเลยพยายามโทรหา เสียงเขาก็ยังดูไม่โอเค พูดแต่เหนื่อย ขอพัก เราก็เลยให้กำลังใจและวาง จากนั้นเขาก็เงียบต่อค่ะ เรารุ้สึกเหมือนถูกผลักไสเลย ไม่อยากมีเราแล้วหรอ ใจร้ายมากเลยที่ตัดการติดต่อขนาดนี้ ไม่นึกถึงใจเราเลย 😢 ไม่รู้ด้วยว่าการที่ผู้ชายหายไปแบบนี้ ..คือเขาจะเลิกใช่ไหม ? ควรถามให้รู้เรื่องไหมคะ ???
***อยากถามเพื่อนๆว่า
- เราควรทำอย่างไรต่อดี ??? 😢
- ควรรอต่อไป ???ให้เวลาเขาได้พักต่อ โดยที่เขาไม่ได้กำหนดเวลา ต้องรอถึงเมื่อไหร่
- มีวิธีหรือคำพูดอะไรที่จะพูดให้เขามีแรงบันดาลใจ มีกำลังใจเดินหน้าต่อไหมคะ ???
***คุณผู้ชายที่มีปสก.หรือลักษณะอย่างนี้ ช่วยมาแชร์ความคิดเห็นหน่อยนะคะ เราเครียดมากเลย