สำหรับเรารู้สึกงงๆกับตัวเอง.. สิ่งแรกที่ทำเลยคือนั่งร้องไห้ มันคือเรื่องจริงใช่ไหม เราท้องจริงๆหรอ ไม่รู้จะเริ่มยังไง ควรทำอะไรต่อไปดี นี่เราจะเป็นแม่คนจริงๆหรอ.. คำถาม108ในหัวเลยวินาทีนั้น ส่วนแฟนเราดีใจหนักมากกกกกก
ถามว่าพร้อมไหม..เราคบกับแฟนมา9ปีกว่า แต่งงานได้ประมาณ2ปี แฟนเป็นคนรักเด็กชอบเด็ก และอยากมีลูกมากๆ ส่วนตัวเราเองก็รักเด็กและชอบมากๆเหมือนกัน แต่ถ้าให้มีจริงๆคือคิดว่ายังไม่พร้อมเลย ยังมีความคิดที่ว่ายังอยากเที่ยวอยากไปไหนมาไหนแบบสบายๆไม่ต้องคอยห่วงใคร เพื่อนๆคนรอบตัวส่วนมากเค้าก็มีลูกกันหมดแล้ว แฟนก็ชอบไปเล่นกับหลานๆพาเที่ยวบ้าง ถ่ายรูปลงเฟสบุ๊คตัวเองบ้าง คนอื่นเค้าก็ชอบมาพูดเมื่อไหร่จะมีลูกซักที มีลูกกันได้แล้ว แฟนก็จะบอกเราว่าถ้ารอให้พร้อมคงไม่มีลูกกันพอดี (เราทำงานเงินเก็บมีไม่เยอะ ภาระไม่มีผ่อนรถหมดแล้ว เดือนๆนึงส่วนมากหมดกับเรื่องกินเที่ยว)
ณ ตอนนี้เรายังไม่รู้เลยว่าเราพร้อมจริงๆไหม เราก็ดีใจนะที่มีแต่ก็คิดเยอะเหมือนกัน...
ใครเคยเป็นแบบเราบ้าง และเราควรจัดการกับความคิดแบบนี้ยังไงดี ขอคำแนะนำด้วยนะคะ
ความรู้สึกครั้งแรกเมื่อรู้ว่าท้อง
ถามว่าพร้อมไหม..เราคบกับแฟนมา9ปีกว่า แต่งงานได้ประมาณ2ปี แฟนเป็นคนรักเด็กชอบเด็ก และอยากมีลูกมากๆ ส่วนตัวเราเองก็รักเด็กและชอบมากๆเหมือนกัน แต่ถ้าให้มีจริงๆคือคิดว่ายังไม่พร้อมเลย ยังมีความคิดที่ว่ายังอยากเที่ยวอยากไปไหนมาไหนแบบสบายๆไม่ต้องคอยห่วงใคร เพื่อนๆคนรอบตัวส่วนมากเค้าก็มีลูกกันหมดแล้ว แฟนก็ชอบไปเล่นกับหลานๆพาเที่ยวบ้าง ถ่ายรูปลงเฟสบุ๊คตัวเองบ้าง คนอื่นเค้าก็ชอบมาพูดเมื่อไหร่จะมีลูกซักที มีลูกกันได้แล้ว แฟนก็จะบอกเราว่าถ้ารอให้พร้อมคงไม่มีลูกกันพอดี (เราทำงานเงินเก็บมีไม่เยอะ ภาระไม่มีผ่อนรถหมดแล้ว เดือนๆนึงส่วนมากหมดกับเรื่องกินเที่ยว)
ณ ตอนนี้เรายังไม่รู้เลยว่าเราพร้อมจริงๆไหม เราก็ดีใจนะที่มีแต่ก็คิดเยอะเหมือนกัน...
ใครเคยเป็นแบบเราบ้าง และเราควรจัดการกับความคิดแบบนี้ยังไงดี ขอคำแนะนำด้วยนะคะ