สวัสดีค่ะ ตามหัวข้อเลยนะคะคือเราคบกันมา8ปีแล้วค่ะอาการนี้เกิดขึ้นเป็นครั้งที่สองแล้วค่ะครั้งแรกเขาบอกว่าหมดรักแล้วอย่ารั้งเขาไว้อีกเราเลยงงว่า คบกันตั้งแต่มัธยม4 จนเรียนจบทำงานเราอยู่ด้วยกันทุกวันอยู่ด้วยกันตั้งแต่คบกันได้4เดือนแรก(อาจจะเร็วไป) เรารักกันดีนะคะ แต่ตัวเรามีเรื่องนอกใจอยู่บ่อยยอมรับเลยค่ะ พอสามสี่ปีหลังมาเรื่องพวกนี้จางๆไป เราดันมีเรื่องอารมณ์หัวร้อนบ่อยติดเที่ยวมาก(เราเป็นภาวะเครียดและภาวะซึมเศร้า) แรกๆไม่รู้ว่ารักษาได้อะไรยังไงหรอกนะคะ เราเคยพบจิตแพทย์ตอนอายุ9ขวบเพราะปัญหาครอบครัวอย่างหนักและมีมาเรื่อยๆจนเราอายุ20 พ่อแม่แยกทางกันไปเลยไม่ค่อยเจอปัญหาครอบครัวแล้ว แม่คือคนแรกที่ไปหาหมอและรับยา หลังจากนั้นนานพอสมควรเราก็ไปหาหมอบ้าง หมอเลยวินิจฉัยมาว่าเป็นนั่นแหละค่ะ ตอนนี้ก็กินยาอยุ่บ้าง
เรื่องเรากับแฟนคือว่าเราถามเขาว่าเราไม่รู้สึกเลยว่าเขารักเรา ถามว่ายังรักกันอยู่ไหม เขาเงียบๅและไม่ตอบซึ่งจริงๆเราพอรู้คำตอบนะคะ เราเลยถามต่อว่าไม่รู้สึกเหลือความรักซักนิดเลยหรอ เขาก็เหมือนจะพยักหน้า และเราถามว่าเราเหมือนเหนี่ยวรั้งเคขาไว้ไหมเขาก็พยักหน้า แล้วเลยถามไปอีกว่าอยู่ด้วยกันมีความสุขไหมเขาก็บอกว่ามันมีความสุขปกติทุกอย่างเพียงแต่มีบางอย่างที่เขาฝืนทำกับเรา เช่นการบอกรักหรืออะไรก็ตามแต่เขาไม่บอก เราเลยบอกว่าการบอกรักเคยตกลงกันไปตั้งแต่รอบแรกแล้วว่าถ้าไม่รู้สึกไม่ต้องบอกรักกัน หลังผ่านตั้นนั้นมาสักระยะ ทุกอย่างก็ดีขึ้นเราเที่นวน้อยลงไม่มีเรื่องคนอื่นเข้ามาจนมาถึงเมื่อคืนนี้แหละค่ะ เขาก็ดูมีความสุขดีเขาบอกรักเราบ่อยขึ้นเราก็เลยเชื่อใจมากขึ้น เขาบอกไม่รู้ว่าความรุ่สึกจะกลับมาเหมือนเดิมไหม เขาไม่อยากมีคนใหม่ยังมีความสุขดีแต่ไม่ร็สึกรัก
เราเศร้ามากเลยค่ะอธิบายเป็นคำพูดไม่ถูกร้องก็ร้องไม่ออกมันอยู่ข้างใน เราไม่มีใครพ่อแม่ก็แยกทางกัน แต่เรายังเจอทั้งพ่อและแม่นะคะส่วนมากจะอยู่กับเขาตลอด มีใครเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้บ้างไหมคะ แล้วผ่านไปได้ยังไงคะ
แฟนที่อยู่ด้วยกัน8 ปี บอกว่าหมดรักแต่ยังอยากอยู่ด้วยกัน(หญิงรักหญิง)
เรื่องเรากับแฟนคือว่าเราถามเขาว่าเราไม่รู้สึกเลยว่าเขารักเรา ถามว่ายังรักกันอยู่ไหม เขาเงียบๅและไม่ตอบซึ่งจริงๆเราพอรู้คำตอบนะคะ เราเลยถามต่อว่าไม่รู้สึกเหลือความรักซักนิดเลยหรอ เขาก็เหมือนจะพยักหน้า และเราถามว่าเราเหมือนเหนี่ยวรั้งเคขาไว้ไหมเขาก็พยักหน้า แล้วเลยถามไปอีกว่าอยู่ด้วยกันมีความสุขไหมเขาก็บอกว่ามันมีความสุขปกติทุกอย่างเพียงแต่มีบางอย่างที่เขาฝืนทำกับเรา เช่นการบอกรักหรืออะไรก็ตามแต่เขาไม่บอก เราเลยบอกว่าการบอกรักเคยตกลงกันไปตั้งแต่รอบแรกแล้วว่าถ้าไม่รู้สึกไม่ต้องบอกรักกัน หลังผ่านตั้นนั้นมาสักระยะ ทุกอย่างก็ดีขึ้นเราเที่นวน้อยลงไม่มีเรื่องคนอื่นเข้ามาจนมาถึงเมื่อคืนนี้แหละค่ะ เขาก็ดูมีความสุขดีเขาบอกรักเราบ่อยขึ้นเราก็เลยเชื่อใจมากขึ้น เขาบอกไม่รู้ว่าความรุ่สึกจะกลับมาเหมือนเดิมไหม เขาไม่อยากมีคนใหม่ยังมีความสุขดีแต่ไม่ร็สึกรัก
เราเศร้ามากเลยค่ะอธิบายเป็นคำพูดไม่ถูกร้องก็ร้องไม่ออกมันอยู่ข้างใน เราไม่มีใครพ่อแม่ก็แยกทางกัน แต่เรายังเจอทั้งพ่อและแม่นะคะส่วนมากจะอยู่กับเขาตลอด มีใครเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้บ้างไหมคะ แล้วผ่านไปได้ยังไงคะ