พอดีเป็นกระทู้แรกถ้าผิดพลาดยังไงต้องขอโทดด้วยนะครับ ....
เข้าเรื่องเลยนะครับ
คือผมรู้จักรกับเพื่อนรู้จักรกันมา หลายปีแลหลายปีแล้วความสนิทก็ ระดับนึง ประมานว่าเวลาผมมี ปัญหาก็ปรึกษาเค้าในบางเรื่อง
ผมอาศัยผมอาศัยอยู่ในตัวเมืองนึง ของภาคใต้เป้นอำเภอที่ไม่ใหญ่มาก แล้วผม กับเพื่อน ทำงานร้ทำงานร้านอาหารใหญ่ แต่(คนล่ะร้านกัน) ซึ่งเป็นร้านค่อนข้างมีชื่อเสียงทั่งสองร้าน แล้วเพื่แล้วเพื่อนผมประมาณว่า เป็นคนนิสัยชอบโช ชอบอวดนิดหน่อยแต่ผมรู้ว่าจริงๆแล้วเค้าเป็นคนนิสัยดีคนนึง เวลาเจอกัเวลาเจอกันเค้าก็ชอบเล่าว่าร้านเค้าว่า ร้านเค้ามีปัญหาภายใน เเบบนู้นนะแบบนี้นะบ้าง บางครั้งก็บางครั้งก็มาเล่าว่าเค้ามีปัญหากับเด้กเดินอาหารว่าเค้าขี้เกียจบลาๆๆ เค้าบอกว่าเค้าสนิทกับเจ้าของร้าน เวลาจะพักงานใคร ก็จะไว้ใจให้เพื่อนผมเป็นคนพูดในแชทกลุ่มร้านเค้า แล้วเรื่องก็มีอยู่ว่า ผมไปเห็นผ.ช คนนึงโพสลงสตอรี่ ว่าทำงานร้านเพื่อนผมนะ
ผมก็มองผ่านๆ ....(ในเมืองที่ผมอาศัยไม่ได้ใหญ่มาก) ส่วนใหญ่ก็จะรู้จักรกันนิดหน่อยหรือไม่เคยคุยกันแต่เคยเห้นว่าคนนี้ ชื่อนี้นะ .. ผ่านไปหลายวันผมลืมด้วยมั่งเลยไม่ได้ถาม แล้วเมื่อวานผมนึกขึ้นได้เลยทักไปถาม ว่า เด็กเดินอาหาร ที่เค้ามีที่เค้ามีปัญหาใช่คนที่(สมมุติว่าชื่อ2)ไหม คือผมทำงานในครัวคนในครัวส่วนใหญ่จะรู้จักรกัน เพราะชื่อเสียงและเพราะจังหวัดผมไม่ได้ใหญ่ เลยรู้ว่าครัวไหนมีกี่คน ผมเลยคิดว่าคงไม่ใช่คนในครัวแน่นอน และที่แนและที่แน่นอนคือต้องไม่ใช่เจ้าของร้านแน่นอน เลยคิดว่าน่าจะเป็นคนเดินอาหารรึป่าวผมถามแบบเดาๆไป ว่า(เด้กเดินอาหารที่มีปัญหาด้วยชื่อสองรึป่าว ) คำถามที่ผมเข้าใจคือ (เด้กเดินอาหารที่เคยเล่าว่ามีปัญหาด้วยชื่อสองรึป่าว) แล้วเพื่อนผมก็ตกใจแล้วถามผมใหญ่เลยว่าใครเป็นคนเล่าให้ฟัง ผมก้อพยาก้อพยายามเปลี่ยนเรื่องเพราะไม่อยากรำคาน แล้วบอกผม ว่าคนทีคนที่มีปัญหาไม่ใช่เค้า แต่ชื่อเหมือนเค้า ตอนแรกผมก็ไม่ได้สนใจ แต่พอเห้นเค้ากดลบข้อความผิดอันมั่ง(เดา) ว่าเค้าน่าจะต้องการแค่กดลบพอก็เลยพอเดาออกว่าถ้าเค้าลบแชทเค้าต้องส่งไปให้ใครแน่เลย ผมเลยโทเลยโทรไปหาพยายามไปหาเค้าเพื่ออธิบาย เพราะกลัวเค้าจะแค็ฟอะไรส่งไปให้คนอื่นอีก แล้วเค้าก้เค้าก้อให้ไปหา ผมก็อธิบายให้เค้าเข้าใจว่า เค้าใจผิด ในใจ(แอบน้อยใจ) เค้าเอาแชเค้าเอาแชทผมส่งไปให้คนในร้านเค้าดู ทั่งๆที่เป็นเพื่อนกัน เค้าก็เล่าให้ฟังอีกว่ามันมีเรื่องในร้านเค้าหลุดมาที่ร้านผม เค้ากำลังหาตัวไส้ศึกบลาๆ (ต้องบอกก่อนนะครับว่า) เรื่องการคิการคิดว่าอีกฝ่ายนึงเป็นคู่แข่งร้านเค้าคิดแน่นอน อารมแบบอินมากส่งคนมาสืบบ้างไรงี้ (เพื่อนผมเล่า) แต่ร้านผมไม่แน่ใจว่าคิดรึป่าว-ส่วนตัวคิดว่า-ไม่จำเป็นเพราะ..จะขายดีรึป่าวขึ้นอยู่กับลูกค้าแล้วก็จุดขายของร้านมากกว่า และที่สำคัญ ผมคิดว่กาการหาข้อหาข้อเสียหรือข้อดีของ ร้านอื่น หรือไป .เส..ร้านตรงข้ามไม่ได้ทำให้เงินเดือนผมเพิ่มขึ้นหรือลดลง แล้วที่สำคัญ คือการทีการที่ผมไปอธิบายให้เค้าฟัง ไม่ใช่เพใช่เพราะกลัวตัวเองเดือดร้อน เพราะส่วนตัว ผู้ใหญ่ทีใหญ่ที่ร้านผมเป็นมีเหตุผล แต่ที่ผมเป้นห่วงคือเพื่อนเพราะถ้าร้านเค้าอินจริงๆ ถ้าเพื่อนผมไปพูดคนที่เดือดร้อนก้อคือเพื่อนผมที่รู้จักรกับผม นั่งคุยกันไปกันมา ตอนแรกเค้าไม่เชื่อว่า ไม่ได้มีคนมาเล่าเรื่องของคนชื่อสองให้ผมฟัง ผมก็อธิบายไปจนเค้าเหมือนเริ่มเชื่อผมก็บอกให้เค้าไป บอกคนที่เค้าส่เค้าส่งแชทไปให้ดูด้วยว่าเป็นเรื่องที่เข้าใจผิด ก็ก้อตกก้อตกลงเออ ออ
ผมก็เหมือนไปสอนเค้าว่า คือเราไม่จำเป้นต้องไปประจบหรืออะไรเจ้าของร้านหรอก เราแค่ทำเราแค่ทำในส่วนของตัวเองให้ดีก็พอบลาๆๆผมก็คิก็คิดว่าเรื่องจะจบ คิดว่าเค้าคงไปอธิบายให้คนที่ร้านเค้าฟังแล้ว แต่พอถึพอถึงเวลาเริ่มงานรุ่นพี่ที่ทำงานผม ยื่ยื่นโทรศัพมาให้ แล้ว มารู้คือผู้ใหญ่ของร้านเพื่อนผมโทรมาถามว่าใครเล่าเรื่องคนชื่อสองให้ฟัง ผมก็เล่ก็เล่าๆ่าเป็นเรื่องคือเค้าคิดคือเค้าคิดว่าเรื่องป็นเรื่องคือเค้าคิดคือเค้าคิดว่าเรื่องข่าวในร้านเค้าที่หลุดทั่งหมดมาจากเพื่อนผมมาเล่าให้ผมฟังแล้วผมไปเล่าให้คนในร้านฟัง แต่มีข้อที่ผมไม่ทันคิดคือ เค้าถามผมอีกว่าใครเล่าให้ฟัง ผมบอกเค้าว่า ขอพูดได้ไผมเพราะกลัวเค้าเดือดร้อน ผู้ใหญ่คนผู้ใหญ่คนนั่นเลยบอกผมว่าถ้าผมไม่บอกเค้าก้อจะทะเลาะกันไม่จบว่าใครพูดเรื่องคนชื่อสอง ผมคิดว่าผมอธิบายเรื่องความเข้าใจผิดไปแล้ว แล้แล้แล้วอีกอย่างเพื่อนผมแค่ทำไปเพราะปกป้องร้านเค้า ที่ที่จะหาตัวไสสึก (ที่ไม่มี)
ผมเลยบอกชื่อเพื่อนผมไป เค้าก้อเอก้อเออ ออผมก็ขอตัวทำงานต่อผ่านไปสั๊กพักผมก็ทักไปด่าเพื่อนผมด้วยความโมโหว่าทำบ้าอะไร ไหนบอกเขบอกเข้าใจแล้ว เค้าตอบผมกับมาคำนึงผมโครตเสียใจเลยเค้าตอบกับมาว่า (เค้ารู้ตั่งแต่เมื่อคืนแล้วว่าผมโกหก) ในใจผมคือไอ
กูพูดเรื่องจริง แล้วก็เถียงกัน สรุปได้ใจความมาว่า ครึ่งคืน-.-ที่เสียไป มัมันไม่ไดไม่ได้อะไรเลย แล้วเพื่อนผมบอกว่าเค้าต้องออกแล้ว
แล้วก็โพสเฟสบุ้คประมานว่า ผมเป้นนเป็นนกสองหัวโกหกเพื่อเอาตัวรอด ..... คือเหมือนมันไม่ได้เข้าใจอะไรเลยว่าผมไม่ได้เดือดร้อนอะไรเลไไม่มีอะมีอะไรเดือดร้อนเลยจิงๆ ไม่มีเหไม่มีเหตุผลที่ต้องเอารอดเลย
คือผมก็ผมรู้สึกผิดตรงที่มีส่วนทำให้เค้าเข้าใจผิด
แต่ที่เค้าโดนอยู่สาเหตุเพราะเค้าไม่เชื่อผมดื้อร่นเองไม่ใช่หรอ หรือผมอาจจะผิด ในมุมขอมุมของเค้า
แล้วถ้าผิดผมผิดเรื่องอะไร แล้วคือต้องทำยังไงผมลองปรึกษาพี่เพราะเพื่อนผมเพราะเพื่อนผมอยากเพราะเพื่อนผมอยากเอาหน้ากับเจ้าของร้านเองเอาข้อความของผมชื่อเฟสผมไปเหมือนประจาน มันไม่ต้อไม่ต้องรู้สึกผิดหรอก
ลืมเล่าก่อนเกิดเรื่องที่เค้าเริ่มอินหนักๆเค้าก้อทักม่ขอดูราคาออเด้อ ผมก็ตะก็ตะหงิดๆอยู่เลยไม่ได้ให้ไป
คืนที่ผมไปอธิบายเค้าผมก็ถามเค้าตรงๆว่าถ้าส่งให้จะเอาไปไหนเค้าบอกจะเอาไปให้เจ้าของร้านเค้า
-คือเมนุอาหารถ้าร้านเค้าอยากรู้แค่มานั่งแล้วถ่ายไปก็ได้ป่ะ แต่มันอยากได้หน้า แต่ถ้าผมส่งไปมันดูเหมือนเอาข้อมูลร้านตัวเองไปให้ร้านอื่น มันเป้นเรื่องมันเป้นเรื่องร้ายแรงผมเลยไม่ทำ
สรุปเลย คือต้องเอาไงต่อดี ตอนนี้เคนี้เค้าก้อเหมือนยังไม่เค้าใจมองผมเป้นนกสองหัวโกหกเอาตัวรอด
ซึ่งกูพูกูพูดเรื่องจริงไอคอาย
เพื่อนเข้าใจเราผิดหรือ ว่าแค่แกล้งไม่รู้
เข้าเรื่องเลยนะครับ
คือผมรู้จักรกับเพื่อนรู้จักรกันมา หลายปีแลหลายปีแล้วความสนิทก็ ระดับนึง ประมานว่าเวลาผมมี ปัญหาก็ปรึกษาเค้าในบางเรื่อง
ผมอาศัยผมอาศัยอยู่ในตัวเมืองนึง ของภาคใต้เป้นอำเภอที่ไม่ใหญ่มาก แล้วผม กับเพื่อน ทำงานร้ทำงานร้านอาหารใหญ่ แต่(คนล่ะร้านกัน) ซึ่งเป็นร้านค่อนข้างมีชื่อเสียงทั่งสองร้าน แล้วเพื่แล้วเพื่อนผมประมาณว่า เป็นคนนิสัยชอบโช ชอบอวดนิดหน่อยแต่ผมรู้ว่าจริงๆแล้วเค้าเป็นคนนิสัยดีคนนึง เวลาเจอกัเวลาเจอกันเค้าก็ชอบเล่าว่าร้านเค้าว่า ร้านเค้ามีปัญหาภายใน เเบบนู้นนะแบบนี้นะบ้าง บางครั้งก็บางครั้งก็มาเล่าว่าเค้ามีปัญหากับเด้กเดินอาหารว่าเค้าขี้เกียจบลาๆๆ เค้าบอกว่าเค้าสนิทกับเจ้าของร้าน เวลาจะพักงานใคร ก็จะไว้ใจให้เพื่อนผมเป็นคนพูดในแชทกลุ่มร้านเค้า แล้วเรื่องก็มีอยู่ว่า ผมไปเห็นผ.ช คนนึงโพสลงสตอรี่ ว่าทำงานร้านเพื่อนผมนะ
ผมก็มองผ่านๆ ....(ในเมืองที่ผมอาศัยไม่ได้ใหญ่มาก) ส่วนใหญ่ก็จะรู้จักรกันนิดหน่อยหรือไม่เคยคุยกันแต่เคยเห้นว่าคนนี้ ชื่อนี้นะ .. ผ่านไปหลายวันผมลืมด้วยมั่งเลยไม่ได้ถาม แล้วเมื่อวานผมนึกขึ้นได้เลยทักไปถาม ว่า เด็กเดินอาหาร ที่เค้ามีที่เค้ามีปัญหาใช่คนที่(สมมุติว่าชื่อ2)ไหม คือผมทำงานในครัวคนในครัวส่วนใหญ่จะรู้จักรกัน เพราะชื่อเสียงและเพราะจังหวัดผมไม่ได้ใหญ่ เลยรู้ว่าครัวไหนมีกี่คน ผมเลยคิดว่าคงไม่ใช่คนในครัวแน่นอน และที่แนและที่แน่นอนคือต้องไม่ใช่เจ้าของร้านแน่นอน เลยคิดว่าน่าจะเป็นคนเดินอาหารรึป่าวผมถามแบบเดาๆไป ว่า(เด้กเดินอาหารที่มีปัญหาด้วยชื่อสองรึป่าว ) คำถามที่ผมเข้าใจคือ (เด้กเดินอาหารที่เคยเล่าว่ามีปัญหาด้วยชื่อสองรึป่าว) แล้วเพื่อนผมก็ตกใจแล้วถามผมใหญ่เลยว่าใครเป็นคนเล่าให้ฟัง ผมก้อพยาก้อพยายามเปลี่ยนเรื่องเพราะไม่อยากรำคาน แล้วบอกผม ว่าคนทีคนที่มีปัญหาไม่ใช่เค้า แต่ชื่อเหมือนเค้า ตอนแรกผมก็ไม่ได้สนใจ แต่พอเห้นเค้ากดลบข้อความผิดอันมั่ง(เดา) ว่าเค้าน่าจะต้องการแค่กดลบพอก็เลยพอเดาออกว่าถ้าเค้าลบแชทเค้าต้องส่งไปให้ใครแน่เลย ผมเลยโทเลยโทรไปหาพยายามไปหาเค้าเพื่ออธิบาย เพราะกลัวเค้าจะแค็ฟอะไรส่งไปให้คนอื่นอีก แล้วเค้าก้เค้าก้อให้ไปหา ผมก็อธิบายให้เค้าเข้าใจว่า เค้าใจผิด ในใจ(แอบน้อยใจ) เค้าเอาแชเค้าเอาแชทผมส่งไปให้คนในร้านเค้าดู ทั่งๆที่เป็นเพื่อนกัน เค้าก็เล่าให้ฟังอีกว่ามันมีเรื่องในร้านเค้าหลุดมาที่ร้านผม เค้ากำลังหาตัวไส้ศึกบลาๆ (ต้องบอกก่อนนะครับว่า) เรื่องการคิการคิดว่าอีกฝ่ายนึงเป็นคู่แข่งร้านเค้าคิดแน่นอน อารมแบบอินมากส่งคนมาสืบบ้างไรงี้ (เพื่อนผมเล่า) แต่ร้านผมไม่แน่ใจว่าคิดรึป่าว-ส่วนตัวคิดว่า-ไม่จำเป็นเพราะ..จะขายดีรึป่าวขึ้นอยู่กับลูกค้าแล้วก็จุดขายของร้านมากกว่า และที่สำคัญ ผมคิดว่กาการหาข้อหาข้อเสียหรือข้อดีของ ร้านอื่น หรือไป .เส..ร้านตรงข้ามไม่ได้ทำให้เงินเดือนผมเพิ่มขึ้นหรือลดลง แล้วที่สำคัญ คือการทีการที่ผมไปอธิบายให้เค้าฟัง ไม่ใช่เพใช่เพราะกลัวตัวเองเดือดร้อน เพราะส่วนตัว ผู้ใหญ่ทีใหญ่ที่ร้านผมเป็นมีเหตุผล แต่ที่ผมเป้นห่วงคือเพื่อนเพราะถ้าร้านเค้าอินจริงๆ ถ้าเพื่อนผมไปพูดคนที่เดือดร้อนก้อคือเพื่อนผมที่รู้จักรกับผม นั่งคุยกันไปกันมา ตอนแรกเค้าไม่เชื่อว่า ไม่ได้มีคนมาเล่าเรื่องของคนชื่อสองให้ผมฟัง ผมก็อธิบายไปจนเค้าเหมือนเริ่มเชื่อผมก็บอกให้เค้าไป บอกคนที่เค้าส่เค้าส่งแชทไปให้ดูด้วยว่าเป็นเรื่องที่เข้าใจผิด ก็ก้อตกก้อตกลงเออ ออ
ผมก็เหมือนไปสอนเค้าว่า คือเราไม่จำเป้นต้องไปประจบหรืออะไรเจ้าของร้านหรอก เราแค่ทำเราแค่ทำในส่วนของตัวเองให้ดีก็พอบลาๆๆผมก็คิก็คิดว่าเรื่องจะจบ คิดว่าเค้าคงไปอธิบายให้คนที่ร้านเค้าฟังแล้ว แต่พอถึพอถึงเวลาเริ่มงานรุ่นพี่ที่ทำงานผม ยื่ยื่นโทรศัพมาให้ แล้ว มารู้คือผู้ใหญ่ของร้านเพื่อนผมโทรมาถามว่าใครเล่าเรื่องคนชื่อสองให้ฟัง ผมก็เล่ก็เล่าๆ่าเป็นเรื่องคือเค้าคิดคือเค้าคิดว่าเรื่องป็นเรื่องคือเค้าคิดคือเค้าคิดว่าเรื่องข่าวในร้านเค้าที่หลุดทั่งหมดมาจากเพื่อนผมมาเล่าให้ผมฟังแล้วผมไปเล่าให้คนในร้านฟัง แต่มีข้อที่ผมไม่ทันคิดคือ เค้าถามผมอีกว่าใครเล่าให้ฟัง ผมบอกเค้าว่า ขอพูดได้ไผมเพราะกลัวเค้าเดือดร้อน ผู้ใหญ่คนผู้ใหญ่คนนั่นเลยบอกผมว่าถ้าผมไม่บอกเค้าก้อจะทะเลาะกันไม่จบว่าใครพูดเรื่องคนชื่อสอง ผมคิดว่าผมอธิบายเรื่องความเข้าใจผิดไปแล้ว แล้แล้แล้วอีกอย่างเพื่อนผมแค่ทำไปเพราะปกป้องร้านเค้า ที่ที่จะหาตัวไสสึก (ที่ไม่มี)
ผมเลยบอกชื่อเพื่อนผมไป เค้าก้อเอก้อเออ ออผมก็ขอตัวทำงานต่อผ่านไปสั๊กพักผมก็ทักไปด่าเพื่อนผมด้วยความโมโหว่าทำบ้าอะไร ไหนบอกเขบอกเข้าใจแล้ว เค้าตอบผมกับมาคำนึงผมโครตเสียใจเลยเค้าตอบกับมาว่า (เค้ารู้ตั่งแต่เมื่อคืนแล้วว่าผมโกหก) ในใจผมคือไอ
แล้วก็โพสเฟสบุ้คประมานว่า ผมเป้นนเป็นนกสองหัวโกหกเพื่อเอาตัวรอด ..... คือเหมือนมันไม่ได้เข้าใจอะไรเลยว่าผมไม่ได้เดือดร้อนอะไรเลไไม่มีอะมีอะไรเดือดร้อนเลยจิงๆ ไม่มีเหไม่มีเหตุผลที่ต้องเอารอดเลย
คือผมก็ผมรู้สึกผิดตรงที่มีส่วนทำให้เค้าเข้าใจผิด
แต่ที่เค้าโดนอยู่สาเหตุเพราะเค้าไม่เชื่อผมดื้อร่นเองไม่ใช่หรอ หรือผมอาจจะผิด ในมุมขอมุมของเค้า
แล้วถ้าผิดผมผิดเรื่องอะไร แล้วคือต้องทำยังไงผมลองปรึกษาพี่เพราะเพื่อนผมเพราะเพื่อนผมอยากเพราะเพื่อนผมอยากเอาหน้ากับเจ้าของร้านเองเอาข้อความของผมชื่อเฟสผมไปเหมือนประจาน มันไม่ต้อไม่ต้องรู้สึกผิดหรอก
ลืมเล่าก่อนเกิดเรื่องที่เค้าเริ่มอินหนักๆเค้าก้อทักม่ขอดูราคาออเด้อ ผมก็ตะก็ตะหงิดๆอยู่เลยไม่ได้ให้ไป
คืนที่ผมไปอธิบายเค้าผมก็ถามเค้าตรงๆว่าถ้าส่งให้จะเอาไปไหนเค้าบอกจะเอาไปให้เจ้าของร้านเค้า
-คือเมนุอาหารถ้าร้านเค้าอยากรู้แค่มานั่งแล้วถ่ายไปก็ได้ป่ะ แต่มันอยากได้หน้า แต่ถ้าผมส่งไปมันดูเหมือนเอาข้อมูลร้านตัวเองไปให้ร้านอื่น มันเป้นเรื่องมันเป้นเรื่องร้ายแรงผมเลยไม่ทำ
สรุปเลย คือต้องเอาไงต่อดี ตอนนี้เคนี้เค้าก้อเหมือนยังไม่เค้าใจมองผมเป้นนกสองหัวโกหกเอาตัวรอด
ซึ่งกูพูกูพูดเรื่องจริงไอคอาย