เราอายุ16แล้วค่ะ แล้วคือไม่เคยไปไหนกับเพื่อนได้เลย คือถ้าแม่รู้ว่าไปกับเพื่อนคือด่ายับเลยด่าแบบทำนองจะตัดหางปล่อยวัด ซึ่งเราก็ไม่เข้าใจเลย เวลามีกิจกรรมที่โรงเรียนแบบวันเสาร์วันอาทิตย์ พอบอกให้ไปส่งที่โรงเรียนหน่อย เขาก็ด่าๆบ่นๆแล้วก็ไม่ไปส่งจนเราแอบน้อยใจจนร้องไห้ แล้วเป็นแบบนี้หลายรอบมากๆ พอจะให้เพื่อนมารับก็ไม่ให้ไป พอครูอาสาจะมารับก็ไม่ให้ไป แล้วล่าสุดบอกแม่ไปว่าวันนี้ต้องซ้อมกิจกรรมเดี๋ยวครูมาส่งช้าหน่อย พอกลับมาเท่านั้นแหละ ด่าแบบไม่รู้จะด่ายังไง แล้วพูดอีกว่า ทีหลังไม่ต้องไปรับปากใคร ไม่ต้องเสนอหน้าไปรับปากเขา คือเราร้องไห้เพราะเขาจนไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ เราไปแข่งจนได้เข้ารอบถึงประเทศ พอกลับมาบ้าน ก็ว่าเราว่าทีหลังไม่ต้องแข่งเหึ้ยอะไรแล้ว เดี๋ยวกูจะให้ลาออก วุ่นวาย เดือดร้อนแต่กู เอาจริงไหม๊ แม่ไม่เคยสนับสนุนอะไรเลย เชื่อไหม๊ขณะที่เราเขียนเนี่ยเราร้องไห้ไปด้วย เราไม่เคยไปไหนมาไหน น้อยใจอ่ะทำไม แม่ไม่เหมือนแม่คนอื่น แม่ที่คอยสนับสนุนลูก แม่ที่คอยดูแล กลับมาบ้านก็ต้องถูบ้าน ล้างจาน รีดผ้าตัวเอง หลานอีก2คน ที่สำคัญคือ แม่จะให้เรียนถึงม.6 ซึ่งเราอยากเรียนต่อมาก
อายุ16แล้วแม่ยังไม่ปล่อยเลย