ผมไม่ควรมีใครจริงรึเปล่า

สวัสดีครับตามหัวข้อเลยผมอยากมาระบาย ผมเป็นคนที่โลกส่วนตัวสูงมากๆ ไม่รู้จักจะไม่คุยไม่สนิทจะไม่ยุ่งอะไรก็ได้ ไม่ชอบสนิทกับผู้หญิงไม่เข้าใกล้ แต่ชอบผู้หญิงนะครับ ณ ตอนนี้ผมมีแฟน ส่วนตัวผมเป็นคนขี้น้อยใจไม่มีเหตุผลไม่เคยเข้าใจอะไรงอแงเก่งเอาแต่ใจจนกระทั่งเห็นแก่ตัว แต่เนื่องจากผมมีโลกส่วนตัวสูงเวลาผมรักใครแล้วผมก็ติดเค้านึบเลย เลยเกิดการทะเลาะกันบ่อยเพราะตัวผมเอง ล่าสุด(ขอเข้าเรื่อง18+นิด) ผมทะเลาะกันเรื่องไม่มีอะไรกัน ใช่ครับไม่มีอะไรกัน ต้องบอกก่อนว่าผมไม่ได้อยุกับแฟนเจอกันอาทิตละวันคือศุกเย็นและเสา วันอาทิตย์เธอกลับบ้านไปเปิดร้านผมไม่ติดใจอะไรตรงนี้อยู่แล้ว ทีนี้มาเข้าเรื่องกัน ผมไม่ได้มีอะไรกับเธอและตอนนั้นผมเกิดอารมณ์ใช่ครับผมน้อยใจแล้วเอาไปทะเลาะกันเพราะเธอบอกง่วงจะกลับบ้านแล้ว ขอท้าวความไปแต่ก่อนนิดนึง ผมเป็นขี้ครับถ้าเอาตรงๆแต่ก่อนผมมีอะไรกันวันละ4-5ครั้งใช่ครับ เพราะไม่ได้เจอกันบ่อย แล้วย้อนกลับมา ณ ปัจจุบันผมเกิดอารมณ์ครับแต่ไม่กล้าขอเธอ เพราะเรื่องทะเลาะกันทำผมกล้าๆกลัวๆ จนตัวผมเองอึดอัด ผมไม่รุ้จะทำอย่างไร ผมห้ามจุดๆนี้ไม่ได้จริงๆ ที่ทะเลาะกันเธอบอกผมว่าคบกันแบบไม่มีอะไรกันเลยได้ไหม ใช่ครับ ซึ่งแต่ก่อนมีได้ตลอดผมมีอารมณ์ผมแทบไม่ต้องขอเลยเธอยอมตลอด ใช่ครับแต่ตอนนี้ไม่ใช่มันเปลี่ยนไปแล้ว ผมถามเธอแล้วทะเลาะกันไปเธอหาว่าผมหวังแต่จะมีไรกัน ใช่ครับผมหวัง แต่ว่าตั้งแต่คบกันมาเธอน่าจะรู้ว่าผมเกิดอารมณ์บ่อยขนาดไหน ผมอึดอัดทุกด้าน บางทีคิดไปเองว่าเธอมีคนใหม่รึเปล่า หรือเบื่อผม อาจจะไม่รักกันแล้ว นั้นแหละครับทะเลาะกันอีก เธอบอกผมว่าคบกันคิดจะมีไรกันอย่างเดียวหรอ ผมเลยเริ่มไม่เข้าใจความคิดตัวเอง ผมรักเธอแล้งเธอก็บอกว่ารักผม แต่ผมอึดอัดมาก ณ เวลานี้ อยุในหอห้องเล็กๆ เธอเข้ามาเล่นแต่โทรศัพท์ ขำไปกับมันเธอบอกเป็นงี้มานานแล้ว คุยกันแค่ตอนจะไปซื้อไรกินแล้วกลับเข้ามาก็เหมือนเดิม ผมจึงอยากถามๆพี่ๆหรือความคิดโตๆครับ ว่าผมควรเป็นคนแบบไหน หรือความรักที่แท้จริงเป็นอย่างไร เวลาคนสองคนอยุด้วยกันเค้าห่างกันแบบนี้รึเปล่า หรือผมควรกลับไปโลกของผมเหมือนเดิมดีเพราะส่วนตัวผมแล้วก็คิดว่าตัวเองเห็นแก่ตัวมาก แต่ผมก็ปรับมันไม่ได้