อยากได้คําเเนะนําในเรื่องของคําสอน เเละ การปฏิบัติตนสําหรับผู้ที่ปราถนาพุทธภูมิครับ

ผมมีความปราถนาพุทธภูมิครับ  ตลอดชีวิตที่ผ่านมาซึ่งตอนนี้อายุ 22 ปีเเล้ว ผมเป็นคนที่รักสัตว์มาก ตอนเด็กผมช่วยเหลือสัตว์เเทบทุกชนิดอย่างไม่รังเกียจ อย่างเเมลงสาบ เวลาผมเจอพวกมันโดนฆ่าหรือทําร้าย ผมจะห้ามปราบไม่เขาทําเสมอ อันที่จริงผมรู้สึกว่าเเมลงพวกนี้เป็นพาหะนําโรคเเต่ก็ข่มความน่ารังเกียจไว้ด้วยความใจดีเสมอ เมื่อโตขึ้นผมมีเพื่อนฝูงมากมาย มีรุ่นน้องที่รู้จัก เเละ ผู้ใหญ่ที่ค่อยอุปถัมก์เสมอ เมื่อมีปัญหาอะไรผมมักจะต้องรับบทเป็นผู้ให้คําปรึกษาทุกที เเม้ว่าเรื่องบางเรื่องมันกินเวลาผมมาก ผมก็ต้องยอมทําเพราะอยากให้เขามีความสุข อีกอย่างนึงผมรักการสอนมาก ผมชอบสอน เคยสอนพิเศษอยู่หลายครั้ง เเละ ในใจก็อยากออกไปนอกชนบทเปื่อถ่ายทอดความรู้ ช่วงชีวืตวัยรุ่นผมพบพระพุทธศาสนา อันที่จริงสมัยตอนอนุบาลผมชอบพระพุทธผสาสนาเป็นทุนเดิมอยู่เเล้ว ชอบไปวัด ชอบไปดูพระพุทธรูป เเละ ชอบที่จะอยู่ใกล้พระ เเต่ภายหลังตอนอายุ 7 ขวบ ความศรัทธาในพระพุทธศาสนาก็หดหาย เเต่ยังคงเหลือพื้นนิสัยที่ชอบทําทาน เเละ ใจดีอยู่ จนกระทั่งมาเริ่มศึกษาอีกทีตอนอายุ 17 ก็ปรากฏว่าสามารถท่องจําคําสอนหลักๆของพระพุทธศาสนาได้เเม่น เเละ ยังสามารถทําสมาธิได้นาน ทั้งๆที่ไม่เคยได้ฝึกมาหลาย 10ปี เเต่เหตุการณ์ที่ผมยังจําได้เเม่น คือการค้นพบว่าคําสอนในเรื่องของอัตตา ไม่ใช่เป็นเรื่องที่มีอยู่ในตํารา หรือ ทราบโดยปริยัติได้อย่างเดียว เเต่สามารถเห็นได้จริง โดยอาศัยการเจริญวิปัสสนาหลังเหตุการณ์นั้นนผมเชื่อสิ่งที่พระพุทธองค์สอนอย่างสุดหัวใจ จากเรื่องภพภูมิที่ต้องคิดว่าต้องรอการพิสูจน์ก่อน ก็เชื่อทันที จากหลักคําสอนที่เป็นเรื่องของการเกิด-ดับของจิต ผมก็ทราบได้ว่ามันไม่ใช่เพียงเรื่องที่ท่องต่อกันมา. เเต่เป็นเรื่องที่คล้ายกับการทดลองวิธีวิทยาศาสตร์ว่าสามารถเห็นผลการทดลองได้อย่างรูปธรรม เหมือนอย่างที่พระท่านบอกว่าต่องชิมเกลือก่อน จะรู้รสเกลือว่าเป็นอย่างไร ศรัทธาของผมเเน่นอนเเต่ว่าบางครั้งก็ไม่อาจถือศีล 5 ได้ครบตลอด เพราะ บางทีการใช้ชีวิตในช่วงวัยรุ่นตอนปลายก้ต้องมีเพื่อน เเละ ได้สังสรรค์เพื่อเป็นทุนทางสังคม ทว่าศีลข้อเเรก ผมเเทบไม่เคยขาดเลย ผมทําไม่จริงๆ ณ ตอนนี้ผมยังฝึกสมาธิต่อ เข้าชมรมพุทธกรรมฐาน คอยอุปฐากพระเวลาที่ท่านมาโปรดที่ชมรม เเละ ทําสมาธิเสมอในยามว่างเสมอ  ในปีหน้าผมวางเเผนไว้ว่าจะบวชเเต่คงไม่ได้ตลอดชีวิต เพราะ ต้องการกลับมาทําอาชีพที่ได้ช่วยเหลือสังคมในวงกว้าง เช่น การเป็นผู้ออกเเบบนโยบายพัฒนาชีวิตคน เเละ การเป็นผู้คําปรึกษา เเม้วาผมจะมีศรัทธา เเละ ฝึกปฏิบัติตามคําสอนของพระพุทธองค์ได้บางส่วน เเต่ว่า ผมยังคงรัน้อยนักต้องการจะศึกษาเพิ่มขึ้นอีก ผมอยากมีความรู้ในเชิงขิงปริยัติ เเละ การปฏิบัติมากขึ้น (นิกายเถรวาทท่านไม่ค่อยกล่าวถึงจริยาของพระโพธิสัตว์เท่าใด) ในด้านของวิชาการ ผมอยากศึกษาศาสนาอื่นๆ เพื่อทําความเข้าใจ เเละ ช่วยให้ผู้คนอยู่ด้วยกันอย่างสันติ อยากขอคําเเนะนําของพวกท่าน เเละ ขอขอบคุณทุกท่านที่เเลกเปลี่ยนความรู้ครับ