อะไรผิดอะไรถูก อะไรคือสิ่งสมมุติ

วันที่สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ....ฝึกปฎิบัติในชาตินี้
ตรัสรู้ รู้แจ้งสรรพสิ่งในมิติจักรวาลแล้ว
เมตตา นำเอาแผนที่เส้นทางเพียงเส้นทางเล็กๆมาสู่แนวทางปฎิบัติ
เพื่อสู่การพ้นจากวัฏสังสาร ให้คนที่เกิดมาทันในยุคศาสนาของพระองค์นั้น   
ส่วนบทสวดต่างๆ นั้นมี
การนำเอาบัญญัติเรื่องข้อห้ามหรือศิลที่พระต้องปฎิบัติมาท่องให้จำขึ้นใจ 
การนำเอาสิ่งที่บัญญัติขึ้นมากหลังจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้าดับขันท์ไปแล้ว 
การสังคยณา ถึงแนวทางปฎิบัติรวบรวมจากคำสอน ตลอดช่วงที่พระพุทธองค์
เดินทางเทศนาสั่งสอนพุทธสาวก
อันจะมีแนวทางปฎิบัติ กับเรื่องที่พระองค์ยกเป็นตัวอยางประกอบคำสอน 
คำสอนที่เจาะจงสำหรับ บุคคลที่พระองค์ได้ เดินทางไปสอนบุคคลอันมีความพร้อมที่จะ บรรลุธรรม 
เช่นองค์คุลิมาร และ เจ้าสำนักต่างๆ  จากการส่องตรวจพระญาน
ไม่มีที่จะสอนให้เริ่มนับ หนึ่ง สอง สาม อย่างไร 
ส่วนมากนับหนึ่งสองสามนั้น จะเกิดจากอาจารย์ผู้ที่ปฏิบัติอย่างไรอย่างหนึ่ง จนมีความพร้อมระดับหนึ่งแล้ว 
พอพบเจ้าพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้รับการต่อยอดและปรับ สิ่งที่มีอยู่ จึงบรรลุธรรม
ก็จะสั่งสอนลูกศิษย์ในแนวทางตนเอง + กับที่พระสัมมสัมพุทธเจ้า ได้ต่อยอดให้ 
แต่บ้านเรา กลับรังเกียจแนวทาง ที่ ปฎิบัติไม่เหมือนตนเอง
ต้องแบบที่ตนเองเท่านั้นถึงจะถูกต้อง  องค์กรชาวพุทธจึงค่อยๆอ่อนแอลง 
แตกแยกกันมากมาย ครับ  เปิดใจกว้างๆ ยอมรับแนวทางปฎิบัติที่แตกต่าง
แต่ยึดแก่นแท้ของศาสนาเป็นหลัก ให้ได้ ครับ