ขอเกริ่นก่อนว่า เราเป็นคนที่มีความอ่อนไหวทางอารมณ์มาก
ครอบครัวของเรามี พ่อแม่พี่ชายและก็เรา รวมเป็น 4 คน พี่ชายของเรา เป็นโรคออทิสติก ทำให้พ่อแม่ค่อนข้างตามใจ ในจุดนี้เราเข้าใจแต่ก็แอบน้อยมจด้วยเช่นกัน เพราะมีหลายครั้งที่ความหวังดีของเรา ทำร้ายตัวเราเอง เมื่อสดๆเมื่อกี้เลย ด้วยความที่วันนี้บ้านเราไปงานศพมา พอเราออกจากห้องไป เห็นพี่ชายยังใส่ชุดตอนไปงานศพอยู่และกำลังจะนอนแล้ว เราก็เลยบอกให้ถอดเสื้อออก มันไม่สมควรใส่ชุดไปงานศพนอน พี่ชายก็ทำตามเรานะ แต่พอทำเสร็จก็เดินมาตีเรา ถามว่าเจ็บไหม ไม่เจ็บหรอก แต่ความหวังดีของเราถูกทำลาย คงไม่มีใครรู้สึกดีหรอกมั้ง เราเลยฟ้องพ่อ พ่อก็ตื่นมานะ ซึ่งเอาจริงๆท่านพึ่งจะนอนเมื่อกี้เอง เราเลยคิดว่าไม่เป็นไรหรอก สรุปเราเกือบโดนตีอีกรอบเฉยเลย ( อันนี้ยอมรับผิดจริงที่ไปกวนตอนนอน ) มันจะไม่เป็นอะไรเลย ถ้าไม่ใช่เพราะเราโดนแบบนี้หลายครั้งแล้ว แล้วยิ่งเราเป็นคนที่อ่อนไหวง่ายมาก มันเลยทำให้เรารู้สึกไม่ดีกับเหตุการณ์แบบนี้ ถ้าความงหวังดีเราถูกทำลาย คงไม่มีใครดีใจหรอกเนอะ ยิ่งเมื่อเราคิดว่าอีกคนจะสามารถช่วยเราได้ แต่กลับโดนทำลายเข้าไปอีก มันก็คงไม่ง่ายที่ทุกคนจะรู้สึกดีกับมันได้ เราเข้าใจในบางครั้งเพราะความที่พี่ชายเราเป็นคนไม่ปกติ (ก็คือเป็นโรคออทิสติกนั้นแหละ ) เราเลยให้อภัยในบางครั้ง แต่ในบางทีเรากลับคิดว่ามันต้องเข้มงวดไม่ใช่เหรอแล้วแบบนี้เขาก็จะทำอีกซ้ำๆเพราะคิดว่าเราทำอะไรไม่ได้ สุดท้ายคนที่จะตายจริงๆจะเป็นเขาไม่ใช่เรา แต่ที่เราเตือนเพราะเป็นห่วง ห่วงว่าจะเป็นอะไรไป ซึ่งก็ไม่ฟังเราหรอก พอเราบอกให้พ่อบอกพี่บ้าง เรากลายเป็นคนขี้จุกจิกขี้บ่นน่ารำคาญเฉยเลย แค่เป็นห่วง ผิดด้วยเหรอ? แล้วในความสองมาตรฐานนี้ เราจะร้องไห้ไม่ได้เลยเหรอ แค่เพียงเพราะเขาเป็นออทิสติก เราเลยต้องยอมทุกอย่าง? ( เราไม่ได้ใส่ใจรายละเอียดเรื่องออทิสติกมาก เลยอาจมีบางอย่างที่ผิด ) เราก็เป็นคนนะ มีความรู้สึก ถึงเป็นพี่ก็เถอะ แต่เราก็ไม่เข้าใจจริงๆ แค่นี้มันถึงทำให้คนเราต้องสองมาตรฐานเลยเหรอ
ปล. บางคนอาจคิดว่า เห้ย! แกโชคดีจะตายที่พี่ชายเป็นออทิสติกแต่พูดคุยได้เหมือนคนปกติเกือบหมด อืม ก็คงโชคดี เราเลยโดนทำร้ายความรู้สึกหลายๆครั้ง โชคดีจังเลยเนอะ เราต้องขอบคุณไหมที่โดนคนออทิสติกทำร้ายความรู้สึก และยิ่งกับพ่อแม่อีก เราแทบจะเป็นขี้ข้าแล้วทุกวันนี้ทำแทบทุกอย่าง ทำจนเราไม่ต้องเรียน ก็ทำอาชีพช่างซ่อม ช่างเชื่อมได้เลย แค่ไม่มีอะไรรับรองแค่นั้นเอง แบบนี้คือต้องดีใจใช่ไหม ีใจจัง
ทำไมคนเราถึงสองมาตรฐานได้ขนาดนี้
ครอบครัวของเรามี พ่อแม่พี่ชายและก็เรา รวมเป็น 4 คน พี่ชายของเรา เป็นโรคออทิสติก ทำให้พ่อแม่ค่อนข้างตามใจ ในจุดนี้เราเข้าใจแต่ก็แอบน้อยมจด้วยเช่นกัน เพราะมีหลายครั้งที่ความหวังดีของเรา ทำร้ายตัวเราเอง เมื่อสดๆเมื่อกี้เลย ด้วยความที่วันนี้บ้านเราไปงานศพมา พอเราออกจากห้องไป เห็นพี่ชายยังใส่ชุดตอนไปงานศพอยู่และกำลังจะนอนแล้ว เราก็เลยบอกให้ถอดเสื้อออก มันไม่สมควรใส่ชุดไปงานศพนอน พี่ชายก็ทำตามเรานะ แต่พอทำเสร็จก็เดินมาตีเรา ถามว่าเจ็บไหม ไม่เจ็บหรอก แต่ความหวังดีของเราถูกทำลาย คงไม่มีใครรู้สึกดีหรอกมั้ง เราเลยฟ้องพ่อ พ่อก็ตื่นมานะ ซึ่งเอาจริงๆท่านพึ่งจะนอนเมื่อกี้เอง เราเลยคิดว่าไม่เป็นไรหรอก สรุปเราเกือบโดนตีอีกรอบเฉยเลย ( อันนี้ยอมรับผิดจริงที่ไปกวนตอนนอน ) มันจะไม่เป็นอะไรเลย ถ้าไม่ใช่เพราะเราโดนแบบนี้หลายครั้งแล้ว แล้วยิ่งเราเป็นคนที่อ่อนไหวง่ายมาก มันเลยทำให้เรารู้สึกไม่ดีกับเหตุการณ์แบบนี้ ถ้าความงหวังดีเราถูกทำลาย คงไม่มีใครดีใจหรอกเนอะ ยิ่งเมื่อเราคิดว่าอีกคนจะสามารถช่วยเราได้ แต่กลับโดนทำลายเข้าไปอีก มันก็คงไม่ง่ายที่ทุกคนจะรู้สึกดีกับมันได้ เราเข้าใจในบางครั้งเพราะความที่พี่ชายเราเป็นคนไม่ปกติ (ก็คือเป็นโรคออทิสติกนั้นแหละ ) เราเลยให้อภัยในบางครั้ง แต่ในบางทีเรากลับคิดว่ามันต้องเข้มงวดไม่ใช่เหรอแล้วแบบนี้เขาก็จะทำอีกซ้ำๆเพราะคิดว่าเราทำอะไรไม่ได้ สุดท้ายคนที่จะตายจริงๆจะเป็นเขาไม่ใช่เรา แต่ที่เราเตือนเพราะเป็นห่วง ห่วงว่าจะเป็นอะไรไป ซึ่งก็ไม่ฟังเราหรอก พอเราบอกให้พ่อบอกพี่บ้าง เรากลายเป็นคนขี้จุกจิกขี้บ่นน่ารำคาญเฉยเลย แค่เป็นห่วง ผิดด้วยเหรอ? แล้วในความสองมาตรฐานนี้ เราจะร้องไห้ไม่ได้เลยเหรอ แค่เพียงเพราะเขาเป็นออทิสติก เราเลยต้องยอมทุกอย่าง? ( เราไม่ได้ใส่ใจรายละเอียดเรื่องออทิสติกมาก เลยอาจมีบางอย่างที่ผิด ) เราก็เป็นคนนะ มีความรู้สึก ถึงเป็นพี่ก็เถอะ แต่เราก็ไม่เข้าใจจริงๆ แค่นี้มันถึงทำให้คนเราต้องสองมาตรฐานเลยเหรอ
ปล. บางคนอาจคิดว่า เห้ย! แกโชคดีจะตายที่พี่ชายเป็นออทิสติกแต่พูดคุยได้เหมือนคนปกติเกือบหมด อืม ก็คงโชคดี เราเลยโดนทำร้ายความรู้สึกหลายๆครั้ง โชคดีจังเลยเนอะ เราต้องขอบคุณไหมที่โดนคนออทิสติกทำร้ายความรู้สึก และยิ่งกับพ่อแม่อีก เราแทบจะเป็นขี้ข้าแล้วทุกวันนี้ทำแทบทุกอย่าง ทำจนเราไม่ต้องเรียน ก็ทำอาชีพช่างซ่อม ช่างเชื่อมได้เลย แค่ไม่มีอะไรรับรองแค่นั้นเอง แบบนี้คือต้องดีใจใช่ไหม ีใจจัง