สวัสดีค่ะจขกท.ขอเเทนตัวเองว่าหนู/เรานะคะ
จขกท.อายุ13ค่ะ เด็กมากใช่ไหมล่ะคะ555
ตอนเเรกที่รู้สึกว่าตัวเองมีปัญหาก็ตอนม.1เทอมเเรกค่ะ เเต่เราคิดว่าเราอาจจะยังปรับตัวไม่ได้ต้องใช้เวลา เเต่ความจริงเเล้วหนูมีปัญหามาตั้งเเต่ประถมเเล้วค่ะ
ตอนประถมโดนบูลลี่ด้วยเเหละค่ะ(เรื่องยาวมาก ไม่เล่า)
หนูเป็นคนร่าเริง สร้างสีสันให้กลุ่มเพื่อน ตลก พูดคำหยาบเเบบตลก
เเต่ความจริงเเล้วหนูรู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเองเลยค่ะ
หนูเป็นเเบบนี้มา2เดือนเเล้วค่ะ อาการคือ นอนไม่หลับ นอนเเบบหลับๆตื่นๆ (ล่าสุดคำนวณเวลานอนตัวเองได้เเค่5-6ชั่วโมง) พยายามข่มตานอนเเต่ไม่สำเร็จ
ทำร้ายตัวเองบ่อยขึ้น ความจริงเเล้วหนูทำร้ายตัวเองมาตั้งเเต่ประถมเเล้วค่ะ กรีดข้อมือ กรีดต้นขา เพราะช่วงประถมค่อนข้างเก็บกด ไปพูดเรื่องที่คิดว่าตัวเองโดนบูลลี่ก็ไม่มีใครสนใจทั้งๆที่เรากำบังทรมาน
คิดอยากฆ่าตัวตายค่ะ ความจริงเเล้วหนูเคยจะไปกระโดดสะพานลอยตอนกลาวคืนด้วยเเหละค่ะ หนูอยู่หอคนเดียว(เเยกออกมาจากพี่เพราะมีปัญหา) ตอนนั้นมันดิ่งมากๆเลนเเหละค่ะ เราปีนขึ้นไปเเล้วเเต่เหมือนตอนนั้นสติตะกลับมาเลยรีบกลับเข้าหอตัวเองค่ะ
จะกรีดข้อมือให้โดนเส้นเลือดจนตัวเองตายค่ะ คือยังไงดีปัญหามันเยอะมาก จนอยากหนีให้พ้นๆ มีปัญหากับเพื่อนตอนประถมไปพูดกับเเม่เเม่บอก”คิดมาก” มีปัญหากับเพื่อนตอนนี้เอาไปพูดกับเเม่เเม่ก็บอกกลับมาเหมือนเดิม”คิดมาก เหมือนไม่มีใครรับฟังเรา ไม่มีใครสนใจเรา ไม่มีใครใส่ใจเรา(เท่าพี่)
รู้สึก เหนื่อย ท้อ อยากตายเเละหายไปจากความทรงจำของทุกคน มันท้อมากๆเลยเเหละค่ะ มีปัญหากับเพื่อนมาตั้งเเต่ประถมจะระบายกับใครก็ไม่ได้เพราะโดนหาว่า”คิดมาก” มีปัญหากับครอบครัว ครู เเละตัวเอง
ครอบครัวที่ไม่รับฟังอะไรจากเราเลย
ครูที่ไม่ฟังเหตุผลของเรา ชอบพูดประชดใส่เราว่าเราเป็นเด็กมีปัญหาหน้าขั้นเรียนเเละตอนเข้าเเถว
กับเพื่อนที่เปรียบเสมือนงูพิษเเละนามที่คอยทิ่มเเทงเเละพ่นพิษ จะระบายด้วยก็เอาไปบอกไปนินทากับคนอื่น
เเต่ละวันโดนมาไม่ใช่น้อยๆ โดนจากเพื่อนที่คอยพูดเสียดเเบบอ้อม กับครูที่ด่าเราต่อหน้าคนอื่น พอโทรหาเเม่กับโดนบอกกลับมาว่า”คิดมาก” ตอนนี้คือไม่มีใครที่คอยอยู่ข้างๆหนูเลย ไม่ใข่ตอนนี้สิ ตั้งเเต่ประถม
เบิกเรียนมาได้เเต่มานั่งร้องไห้ พยายามนอนก็นอนไม่หลับ การบ้าน/งานไม่มีอารมณ์ทำ ทำอะไรก็ไม่ได้ดั่งใจตัวเอง
หนูควรไปพบเเพทย์ดีไหมคะ หรือหนูควรทำอย่างไรดี ช่วยหนูหน่อยนะคะ
หนูควรไปพบเเพทย์ดีไหมคะ?
จขกท.อายุ13ค่ะ เด็กมากใช่ไหมล่ะคะ555
ตอนเเรกที่รู้สึกว่าตัวเองมีปัญหาก็ตอนม.1เทอมเเรกค่ะ เเต่เราคิดว่าเราอาจจะยังปรับตัวไม่ได้ต้องใช้เวลา เเต่ความจริงเเล้วหนูมีปัญหามาตั้งเเต่ประถมเเล้วค่ะ
ตอนประถมโดนบูลลี่ด้วยเเหละค่ะ(เรื่องยาวมาก ไม่เล่า)
หนูเป็นคนร่าเริง สร้างสีสันให้กลุ่มเพื่อน ตลก พูดคำหยาบเเบบตลก
เเต่ความจริงเเล้วหนูรู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเองเลยค่ะ
หนูเป็นเเบบนี้มา2เดือนเเล้วค่ะ อาการคือ นอนไม่หลับ นอนเเบบหลับๆตื่นๆ (ล่าสุดคำนวณเวลานอนตัวเองได้เเค่5-6ชั่วโมง) พยายามข่มตานอนเเต่ไม่สำเร็จ
ทำร้ายตัวเองบ่อยขึ้น ความจริงเเล้วหนูทำร้ายตัวเองมาตั้งเเต่ประถมเเล้วค่ะ กรีดข้อมือ กรีดต้นขา เพราะช่วงประถมค่อนข้างเก็บกด ไปพูดเรื่องที่คิดว่าตัวเองโดนบูลลี่ก็ไม่มีใครสนใจทั้งๆที่เรากำบังทรมาน
คิดอยากฆ่าตัวตายค่ะ ความจริงเเล้วหนูเคยจะไปกระโดดสะพานลอยตอนกลาวคืนด้วยเเหละค่ะ หนูอยู่หอคนเดียว(เเยกออกมาจากพี่เพราะมีปัญหา) ตอนนั้นมันดิ่งมากๆเลนเเหละค่ะ เราปีนขึ้นไปเเล้วเเต่เหมือนตอนนั้นสติตะกลับมาเลยรีบกลับเข้าหอตัวเองค่ะ
จะกรีดข้อมือให้โดนเส้นเลือดจนตัวเองตายค่ะ คือยังไงดีปัญหามันเยอะมาก จนอยากหนีให้พ้นๆ มีปัญหากับเพื่อนตอนประถมไปพูดกับเเม่เเม่บอก”คิดมาก” มีปัญหากับเพื่อนตอนนี้เอาไปพูดกับเเม่เเม่ก็บอกกลับมาเหมือนเดิม”คิดมาก เหมือนไม่มีใครรับฟังเรา ไม่มีใครสนใจเรา ไม่มีใครใส่ใจเรา(เท่าพี่)
รู้สึก เหนื่อย ท้อ อยากตายเเละหายไปจากความทรงจำของทุกคน มันท้อมากๆเลยเเหละค่ะ มีปัญหากับเพื่อนมาตั้งเเต่ประถมจะระบายกับใครก็ไม่ได้เพราะโดนหาว่า”คิดมาก” มีปัญหากับครอบครัว ครู เเละตัวเอง
ครอบครัวที่ไม่รับฟังอะไรจากเราเลย
ครูที่ไม่ฟังเหตุผลของเรา ชอบพูดประชดใส่เราว่าเราเป็นเด็กมีปัญหาหน้าขั้นเรียนเเละตอนเข้าเเถว
กับเพื่อนที่เปรียบเสมือนงูพิษเเละนามที่คอยทิ่มเเทงเเละพ่นพิษ จะระบายด้วยก็เอาไปบอกไปนินทากับคนอื่น
เเต่ละวันโดนมาไม่ใช่น้อยๆ โดนจากเพื่อนที่คอยพูดเสียดเเบบอ้อม กับครูที่ด่าเราต่อหน้าคนอื่น พอโทรหาเเม่กับโดนบอกกลับมาว่า”คิดมาก” ตอนนี้คือไม่มีใครที่คอยอยู่ข้างๆหนูเลย ไม่ใข่ตอนนี้สิ ตั้งเเต่ประถม
เบิกเรียนมาได้เเต่มานั่งร้องไห้ พยายามนอนก็นอนไม่หลับ การบ้าน/งานไม่มีอารมณ์ทำ ทำอะไรก็ไม่ได้ดั่งใจตัวเอง
หนูควรไปพบเเพทย์ดีไหมคะ หรือหนูควรทำอย่างไรดี ช่วยหนูหน่อยนะคะ