สวัสดีค่ะ เรื่องนี้เป็นเรื่องของน้องสาวเราเอง เราและน้องเข้าผ่าตัดทอนซิลพร้อมกันแต่เราหายปกติ แต่น้องมีเลือดออกทำให้ปอดมีปัญหา น้องเราหยุดเรียน3อาทิตย์เพราะรักษาตัวเข้าออกรพ.ตลอด และมีใบรับรองแพทย์ เรื่องมันเริ่มจากว่าน้องเราเคยทำผิดต่อครูคนนี้แต่มันก็เปลี่ยนแล้วเพราะมันไม่อยากมีปัญหา วันศุกร์มันดึงดันที่จะไปเรียนเพราะครูคนนี้มรแค่อาทิตย์ละคาบ ขอบอกไว้ก่อนว่าน้องเรามีปัญหาโรคซึมเศร้าด้วย สิ่งแรกที่เขาทักน้องคือ" -ึงมาเรียนด้วยหรอ ห้ะเป็นไรปอดแฟบหรือปอดแหก ถ้า -ึงปอดแฟบอีนั่นไม่ปอดบวมหรอ ปอดแฟบห่าอะไรตัวเท่านี้ เลือดออกไปเยอะไม่ยุบเลยหรอ" น้องเราอธิบายก็ไม่ฟัง พูดจนน้องเรารู้สึกอายค่ะ แถมคนในห้องบางส่วนก็มองเป็นเรื่องตลกและสะใจ เพราะอาจารย์ในสายชั้นไม่ได้ให้งานน้องเราเยอะเพราะป่วย น้องกลับมาบ้านฟูมฟายไม่หยุดเลยค่ะ เราไม่รู้ว่าแม่เราเสียค่าเทอมแพงๆเพื่อเรียนกับครูแบบนี้หรอ จรรยาบรรณเอาไว้ไหน ไม่ชอบก็ต่างคนต่างอยู่สิ
เป็นครูต้องพูดแบบนี้หรอ จรรยาบรรณอยู่ตรงไหน