ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ คือเราเข้าใจนะคะว่าเขาเป็นห่วงเรา กลัวเราจะมีลูก กลัวคนจะมองเราไม่ดี แต่แฟนคนนี้เราคบกันมาได้5-6ปีแล้ว ไปมาหาสู่กัน พ่อแม่ของทั้งเราและเขาก็รู้จักกัน เราเรียนจบปริญญาตรีแล้ว มีงานทำแล้ว แฟนเราก็รับราชการแล้ว ซึ่งตอนนี้ถ้าพูดคือเหมือนเราทั้งคู่เพิ่งเริ่มต้นเส้นทางชีวิตของตัวเอง แต่เราคิดไว้กันอยู่แล้วว่าเราจะยังไม่มีลูกกันแน่ๆในตอนนี้ เราแค่จะไปนอนด้วยกันเฉยๆ เพราะนานๆที2-3เดือนเราจะเจอกันที เราไม่อยากโกหกแม่เราเลยบอกตรงๆ แต่สิ่งที่เราได้กลับมาคือแม่โมโหมากที่เรามาขอแบบนี้ เราเป็นลูกที่ดีมาตลอดนะคะได้ทุนเรียนต่อ ทำงานไปเรียนไปไม่ขอเงินแม่ เฮ้อ ขอระบายหน่อยนะคะทุกคน อีกใจก็เข้าใจหัวอกคนเป็นแม่ อีกใจก็ไม่เข้าใจในมุมของเราค่ะ แต่เราก็ไม่ไปนอนกับแฟนนะคะเรารักแม่ แค่เราไม่เข้าใจค่ะ ทุกคนคิดเห็นยังไงบ้างคะ
ปัญหาความรักที่ไม่ได้เกิดจากแฟน แต่เกิดจากแม่