สวัสดีค่ะ มีเรื่องอยากให้ช่วย คือช่วงนี้เราคิดเรื่อง"ฆ่าตัวตาย"บ่อยมาก ทั้งๆที่วัยของเรามันก็ยังไม่เครียดขนาดนั้น แต่สาเหตุไม่ได้มาจากการเรียน
มันมาจาก"ครอบครัว" เราเป็นคนสุดท้องค่ะ ทั้งบ้านมีกันอยู่4คน พ่อ แม่ พี่ และเรา พี่เราไม่ค่อยดีนัก รถก็ผนจะไม่ได้ งานการเงินเดือนน้อย เอาตัวเองไม่รอด ขอตังค์แม่ใช้วันๆ พี่เราเรียนจบด้วย สาขาภาษาอังกฤษ พพอมาเป็นแบบนี้ แม่กับพ่อจะไม่ให้เรียนจบค่ะ สาเหตุที่หนึ่ง แล้วก็เริ่มมีความคิดอยากตาย แม่เร้าให้กลับไปอยู่บ้านนอกเปิดธุรกิจส่วนตัวทำค่ะ แต่เราอยากเรียน เรียนให้จบเหมือนกับพี่ แต่ก็เหมือนว่าทั้งสองจะเร้าให้กลับอย่างเดียวเลย ไม่รู้จะทำยังไง ทางนึงก็ฝัน ทางนึงก็ความหวังของพ่อแม่ เรามืดจริงๆค่ะ พอมีงานที่ต้องทำแผนพับเราเปิดคลิปดู พ่อเข้ามาเล่นด้วย พ่อเป็นคนตัวใหญ่แรงเยอะ เค้าเหยียบหลังเราค่ะ มันเจ็บมาก เราเลยโวยวาย แล้วเค้าก็เงียบ เงียบแล้วก็ด่าเรา เล่นด้วยแค่นี้ไม่ได้หรอ? โดยที่เค้าไม่รู้เลยว่าเล่นสำหรับเค้ามันเจ็บสำหรับเรา เราเป็นเด็กผู้หญิงทนแรงขนาดนั้นไม่ได้ จากที่ดูคลิปสอนทำ พ่อก็ชักปลั๊กออก แล้วหันมาด่าเรา จะทุ่มโน๊ตบุคใส่เรา ชี้หน้าด่าเรา แล้ว...ตบหน้าเรา มันเป็นความรู้สึกชาค่ะ วาบเลย ปวดกรามมาก พ่อยึกโน๊ตบุ๊คเราไป แล้วก็ด่าเราอีกรอบจากข้างนอก นั่นก็อีกสาเหตุ ที่เราคิดว่า อยู่ไปก็ไม่ได้อะไร เวลาผ่านไป...มีคนมาชวนเราไปร้องเพลง เราร้องเพลงเพราะหน่อย เราดีใจมากค่ะ เลยตัดสินใจรับไป วิ่งไปบอกแม่หวังว่าแม่จะภูมิใจ แต่เปล่าเลยค่ะ แม่ด่าเรา แม่บอกว่าเราเป็น
เป็นผู้หญิงจะไปอยู่ร้องเพลงทำไม เพราะในวงมีแต่ผู้ชาย เราพยายามอธิบายให้แม่เข้าใจว่า มีคุณครู มีผู้ใหญ่คววบคุม แม่ก็ไม่ฟังแล้วจะไม่ให้เราไปท่าเดียว เราก็ขอร้องไปสักพัก ก็ได้รับอนุญาติค่ะ ต้องซ้อมหลังเลิกเรียนแล้วกลับให้ทันรถประจำ เราดีใจมาก วันซ้อมเป็นวันอังคารค่ะ ซึ่ง ร.รหยุด เราเลยไปบอกแม่ ด่าค่ะ ไม่ให้ คือ99%ของคำตอบทั้งหมดที่เราขอไป เราไม่รู้จะทำยังไง ชีวิตของเราถูกตีกรอบให้แคบลงเรื่อยๆตามอายุ ยิ่งโตยิ่งไม่ปล่อย เรามีอาการร้องไห้อย่างหนัก เพ้อ คิดว่าจะจะตายยังไง จะเขียนอะไรลงไปในจดหมาย จะทำอะไรเป็นครั้งสุดท้าย เราตันแล้ว ช่วยเราหน่อย เราจะซึมเศร้ามั้ย?
"ถ้าอยู่แล้วทำตามฝันไม่ได้ จะอยู่ต่อให้ฝันอีกทำไม"มีหลายเรื่องที่พ่อกับแม่ตีกรอบเรา แม่มองว่าลูกคนนี้ของแม่เป็น
ไปแล้วมองว่าเราร่านไปแล้ว ทั้งๆที่เราคิดถึงห้าพ่อกับแม่เสมอก่อนจะทำอะไรลงไป เราคิด แต่ทำไม ทำไมเค้าไม่คิดเลย ไม่คิดถึงจิตใจของเราบ้างเลยคะ? เราน้อยใจ ท้อ เหนื่อย อยากตาย ถ้าตายแล้วจบก็ขอตาย ถ้ามันไม่ตายก็จะตายให้ได้ เราอยู่ในโลกนี้ไม่ไหวหรอกถ้าทุกอย่างยังเป็นแบบนี้ ขอบคุณค่ะร
ช่วยเราที เราอยากฆ่าตัวตาย
มันมาจาก"ครอบครัว" เราเป็นคนสุดท้องค่ะ ทั้งบ้านมีกันอยู่4คน พ่อ แม่ พี่ และเรา พี่เราไม่ค่อยดีนัก รถก็ผนจะไม่ได้ งานการเงินเดือนน้อย เอาตัวเองไม่รอด ขอตังค์แม่ใช้วันๆ พี่เราเรียนจบด้วย สาขาภาษาอังกฤษ พพอมาเป็นแบบนี้ แม่กับพ่อจะไม่ให้เรียนจบค่ะ สาเหตุที่หนึ่ง แล้วก็เริ่มมีความคิดอยากตาย แม่เร้าให้กลับไปอยู่บ้านนอกเปิดธุรกิจส่วนตัวทำค่ะ แต่เราอยากเรียน เรียนให้จบเหมือนกับพี่ แต่ก็เหมือนว่าทั้งสองจะเร้าให้กลับอย่างเดียวเลย ไม่รู้จะทำยังไง ทางนึงก็ฝัน ทางนึงก็ความหวังของพ่อแม่ เรามืดจริงๆค่ะ พอมีงานที่ต้องทำแผนพับเราเปิดคลิปดู พ่อเข้ามาเล่นด้วย พ่อเป็นคนตัวใหญ่แรงเยอะ เค้าเหยียบหลังเราค่ะ มันเจ็บมาก เราเลยโวยวาย แล้วเค้าก็เงียบ เงียบแล้วก็ด่าเรา เล่นด้วยแค่นี้ไม่ได้หรอ? โดยที่เค้าไม่รู้เลยว่าเล่นสำหรับเค้ามันเจ็บสำหรับเรา เราเป็นเด็กผู้หญิงทนแรงขนาดนั้นไม่ได้ จากที่ดูคลิปสอนทำ พ่อก็ชักปลั๊กออก แล้วหันมาด่าเรา จะทุ่มโน๊ตบุคใส่เรา ชี้หน้าด่าเรา แล้ว...ตบหน้าเรา มันเป็นความรู้สึกชาค่ะ วาบเลย ปวดกรามมาก พ่อยึกโน๊ตบุ๊คเราไป แล้วก็ด่าเราอีกรอบจากข้างนอก นั่นก็อีกสาเหตุ ที่เราคิดว่า อยู่ไปก็ไม่ได้อะไร เวลาผ่านไป...มีคนมาชวนเราไปร้องเพลง เราร้องเพลงเพราะหน่อย เราดีใจมากค่ะ เลยตัดสินใจรับไป วิ่งไปบอกแม่หวังว่าแม่จะภูมิใจ แต่เปล่าเลยค่ะ แม่ด่าเรา แม่บอกว่าเราเป็น
"ถ้าอยู่แล้วทำตามฝันไม่ได้ จะอยู่ต่อให้ฝันอีกทำไม"มีหลายเรื่องที่พ่อกับแม่ตีกรอบเรา แม่มองว่าลูกคนนี้ของแม่เป็น