ทุกคยเขาล้วนมีแต่เพื่อนสนิท เวลาเขามีอะไรไม่สบายใจเขาก็ปรึกษากันได้ตลอดร้องไห้ใส่กันได้แต่ตลอด แตกต่างจากฉันตั้งแต่เด็กมาไม่เคยมีเพื่อนคนไหนที่จะคิดว่าฉันเป็นเพื่อนเลย ฉันโดดเดี๋ยวมาโดยตลอดเข้ามัธยมปลายก็อยากจะมีเพื่อนดีๆบ้างแต่เหมือนจะดีแต่ก็ไม่เลย พอเข้ามหาลัยฉันก็อยากมีบ้างแต่มีคงมีแต่ฉันที่คิดว่าเขาคือเพื่อนสนิทฉันส่วนเขานั้นฉันไม่รู้เวลาฉันเหนื่อยฉันท้อฉันอยากร้องไห้ฉันก็ต้องทนเก็บไว้คนเดียว ในชีวิตนี้ฉันไม่ขอมีแฟนก็ได้ขอแค่มีเพื่อนอยู่เคียงข้างฉันในยามที่ฉันท้อฉันเศร้าเท่านี้ก็พอแล้ว ฉันเหมือนถูกสาปให้เกิดมาอยู่คนเดียว พี่น้องในครอบครัวฉันก็เกิดมาเป็นลูกชายคนเดียว หลายคนอาจจะคิดว่ามันดียิ่งซะอีกที่เกิดมาเป็นลูกชายคนเดียว แต่สำหรับฉัน ฉันอยากมีพี่ชายไม่ก็น้องชาย1คน ฉันคงถูกสาปมาอยู่คนเดียวจริงๆแหล่ะ ไปไหนมาไหนฉันก็เดินคนเดียวจะทำอะไรก็ตัวคนเดียว ฉันก็ไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงไม่น่าคบเป็นเพื่อนขนาดเลยหรือแท้จริงแล้วฉันนี่แหล่ะคอยเป็นกำลังใจคอยปลอบใจให้เพื่อนในยามเพื่อนเศร้าเพื่อนท้อฉันนี่แหล่ะคนแรกที่ต้องคอยไปปลอบแต่สิ่งที่ฉันได้ติบกลับคือ มันพลิกจากหน้ามือไปเป็นหลังมือเลย เวลาฉันเศร้าฉันก็อยากให้เพื่อนมาปลอบมาคอยให้กำลังใจฉันบ้าง แต่สักคำก็ไม่มีเลยหรือฉันทำตัวเข้มแข็งไปหรือเปล่า?😂 ทุกคนที่เป็นเพื่อนฉันมากันทุกคน ฉันไม่เคยลืมพวกเธอเลยพวกเธอยังคือเพื่อนที่แสนดีของฉันเสมอ แต่ฉันแปลกใจทำไมฉันไม่มีเพื่อนเลย เวลาฉันมีปัญหาฉันก็อยากจะเล่าอยากให้มีคนรับฟังฉันบ้าง แต่ก็ไม่มีสักคน ฉันต้องทนเก็บมันมาโดยตลอดคอยแอบร้องไห้มาโดยตลอด
#ในชีวิตนี้ขอแค่มีเพื่อนดีๆสักคนที่เข้าใจฉันก็พอแล้ว😂
เพื่อนดีๆสักคนที่ฉันอยากมีในชีวิต
#ในชีวิตนี้ขอแค่มีเพื่อนดีๆสักคนที่เข้าใจฉันก็พอแล้ว😂