แบบผมนี้ถือว่าเยอะหรือเรื่องมากหรือป่าวครับ

คือผมซื้อบ้านอยู่ใช้ชื่อผมคนเดียว ผ่อนคนเดียว จ่ายค่าน้ำค่าไฟค่าใช้จ่ายในบ้านหมด มีแฟนกับลูกอยู่ด้วยรวมเป็น 3 คน แฝนไม่ได้ทำงานอะไน ส่วนตัวผมถือได้ว่ามีโลกส่วนตัวสูงคนหนึ่ง แต่แฝนผมน่าจะเป็นคนรักครอบครัว รักพี่น้อง ผมเข้าใจว่าการมีบ้านแฟนผมก็คงต้องการอยากให้พ่อแม่พี่น้องมาเที่ยวมาค้างที่บ้านได้ ผมเข้าใจและไม่ว่าอะไร แต่มันจะมีปัญหาว่า เมื่อมาผมจะไม่รู้เรื่องแฝนผมรู้เรื่องคนเดียวแต่ไม่ได้บอกกล่าว เมื่อมาก็ให้ไปขึ้นนอนที่ห้องนอนที่ผมแฟนและลูกนอนอยู่ บางทีพอไปเยี่ยมที่ต่างจังหวัดก็จะมีคนติดรถมาด้วย บางคนติดมาเพื่อไปทำธุระอื่น บางคนติดมาเพื่อมาเที่ยวเล่นค้างที่บ้าน ผมเข้าใจเธอนะ เพราะคิดว่าเธอคงต้องการแสดงถึงความเป็นคนพึ่งพาได้ให้กับครอบครับ เพราะโดยปกติตามประวัติจะมีแต่น้องสาวเธอที่ครอบครัวพึ่งพาได้มากกกว่า แต่ผมก็รู้สึกอึดอัดอยู่บ้างจึงได้เริ่มบอกเธอว่า ถ้าจะพามาใครมาเที่ยวมานอนค้างทีบ้าน หรือติดรถมา 1.ให้บอกผมให้ผมรู้ล่วงหน้า อย่าให้ผมรู้เอง เพราะสุดท้านยังไงผมก็คงไปห้ามไม่ได้หรอกแต่อย่างน้อยจะทำให้ผมได้เตรียมตัวเตรียมใจก่อน 2.ห้องนอนให้นอนได้แค่พ่อกับแม่เท่านั้น ส่วนคนอื่นมีห้องนอนแยกให้อยู่แล้ว หลังจากนั้นถ้ามีใครมาเธอก็บอกผมล่วงหน้าอยู่และไม่ได้ให้ใครขึ้นไปนอนที่ห้องนอนอีก  ต่อมาไม่รู้ว่าเธอชินหรือคิดว่าผมไม่ว่าอะไรแล้ว ก็กลับมาสถาวะเดิม คือถ้าน้องสาวเธอมาผมก็จะไม่รู้ล่วงหน้าจะรู้ก็ต่อเมื่อมาแล้ว 2-3 ครั้งแรกผมก็ไม่พูดอะไร จนกระทั่งล่าสุดก็มาอีกทั้งที่ผมมีแผนในวันหยุดอยู่แล้ว ซึ่งผมก็แสดงออกชัดเจนโดยการออกจากบ้านไปทำธุระและแฝนผมก็น่าจะรู้ตัว เราก็มีการทะเลาะกันขึ้นครับ ผมก็บอกแฝนผมไปว่าเคยบอกแล้วให้แจ้งล่วงหน้าก่อนว่าใครจะมา และเรื่องไวไฟที่บ้านถ้าอยากให้ใครต่อก็ไม่ว่าแต่ควรบอกผมหน่อย อย่าให้ผมไปเช็คเจอเองว่ามีใครต่อใช้งานนอกจากคนในบ้าน ซึ่งเธอก็ตอบกลับมาว่า สิ่งที่ผมพูดมันแสดงให้เห็นว่าของเหล่านี้ไม่ใช่ของของเรา แต่เป็นของของผมคนเดียว เมื่อพูดเสร็จเธอก็แสดงความไม่พอใจชัดเจนและไม่ยอมพูดกลับผมอีกเลย และเธออยากจะย้ายกลับไปอยู่ต่างจังหวัดที่บ้านเธอ ส่วนตัวผมเองก็ไม่ได้ว่าอะไรถ้าทำอย่างนั้น แต่แค่อยากจะรู้ว่า ผมนี้เยอะเกินไป หรือเห็นแก่ตัวคิดว่าเป็นของผมคนเดียวเหมือนที่เธอหรือป่าวครับ