ก๋วยเตี๋ยวร้านนั้นก็เป็นร้านประจำที่ไปซื้อ แต่ทำไมวันนี้มันรู้สึกไม่เหมือนทุกครั้ง คงต้องเป็นเพราะนายแน่ๆเลย

ฉันเรียนวิเคราะห์มา แน่นอนว่าฉันต้องเก่งวิเคราะห์โจทย์วิเคราะ์ยากๆ ฉันก็วิเคราะห์ไม่เคยพลาด เพราะฉันคิดว่าการวิเคราะห์เป็นสิ่งท้าทายที่สุดสำหรับฉันแล้ว  แต่หลังจากที่ฉันเดินเข้าร้านทาโกะวันนั้น ฉันก็ได้เจอกับเขา คนที่ฉันไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แต่ความอึนๆมึนๆของฉัน ทำให้เขาต้องหันมามอง แล้วยิ้มให้ฉัน รอยยิ้มนั้นทำให้ใจของฉันเต้นไม่เป็นจังหวะเลย ฉันยืนมองเขาข้ามถนนไปด้วยรู้สึกที่ว่า เมื่อไหร่เราจะได้เจอกันอีก แต่แล้วสักพักเขาก็เดินเข้าไปในร้านก๋วยเตี๋ยวเจ้าประจำของฉัน แล้วฉันก็พบว่าเขาเป็นพนักงานใหม่ที่ร้านนั้น หลังจากวันนั้นไป ฉันไปซื้อก๋วยเตี๋ยวที่ร้านเดิม แต่ไม่ใช่เหตุผลที่ว่าฉันชอบก๋วยเตี๋ยวร้านนั้นอีกตาอไป แต่เหตุผลของฉันได้เปลี่ยนไปแล้ว ฉันแค่อยากเห็นหน้าเขาก็แค่นั้นเอง ฉันแค่อยากเห็นรอยยิ้มน่ารักๆก็แค่นั้นเอง ฉันชอบเวลาที่เขายื่นถุงก๋วยเตี๋ยว แล้วส่งหายตาแบบนั้นมาให้ฉัน บางวันที่ไม่ค่อยรู้สึกอยากจะกิน แค่ได้ขับรถผ่านหน้าร้าน แค่เหลือบมองไปให้เห็นหน้าเสี้ยววินาทีก็ยังดี จากที่ฉันไม่เคยไปนั่งกินที่ร้าน ฉันทุ่มเทและทิ้งความอายทั้งหมดไปนั่งกินเพื่อที่อยากจะใช้เวลา กับเขาให้ได้มากที่สุด บางทีฉันก็แอบเหมือนคนโรคจิต ตามติดชีวิตเขาอย่างกับเป็นนักสืบโคนันก็ว่าได้ ถ้าเป็นเพจ ฉันคงได้รับข้อความเป็นแฟนตัวยงของเขาตั้งแต่วันแรกอย่างแน่นอน บางที่ฉันก็เหมือนแฟนคลับที่คอยกรี๊ดดารา แต่แค่ฉันได้กรี๊ดในใจแล้วกลับมาลั่นต่อที่หอพัก ฉันไม่เป็นอันทำอะไรเลย ตั้งแต่มีนายมาป่วนในชีวิต แค่โจทย์วิเคราะห์ง่ายๆ ฉันก็วิเคราะห์พลาดไปจนได้ ต้องโทษนายเลยจริงๆที่ดันตั้งโจทย์รักขึ้นมา ต่อให้ฉันใช้เวลาในการวิเคราะห์ข้อนี้นานขนาดไหน ฉันก็ไม่สามารถวิเคราะห์ความรู้สึกนายได้เลย แต่นายทำให้ฉันรู้ว่าไม่มีก๋วยเตี๋ยวร้านไหนที่อร่อยเท่าร้านนี้อีกเลย และ ฉันรู้สึกว่าฉันอยากมากินก๋วยเตี๋ยวร้านนี้ไปตลอดชีวิต #นายก๋วยเตี๋ยว #ตลาดประชาชื่นยะลา