เราเป็นคนที่ชอบใครยากมาก (สภาพเราก็เป็นแบบแต่งตัวเซอร์ๆหน้านิ่งๆอะไปไหนมาไหนก็ใส่แต่เกงยีน(ขาสั้นบ้างขายาวบ้าง)กับเสื้อยืดแล้วก็ผ้าใบสะพายกระเป๋าผ้าหรือเอาง่ายๆคือแต่งตัวสบายๆ) แล้วเราชอบใช้คำพูดเหมือนชอบแต่เราไม่ได้ชอบอะ(ไม่รู้เป็นเ-ี้ยไร)พูดตรงด้วยหรือปากหมานั่นแหละแล้วถ้าเราไม่ชอบใครเราก็จะเทแบบไร้เยื่อใยเลย(ดูแย่เนาะ) พอชอบใครเข้าจริงๆก็นก(เหมียนเวรกรรม) เราก็ปลงค่ะแบบไม่ชอบใครเลยย เราก็มีคนเข้ามาคุยบ้างคนที่เข้ามาส่วนมากเป็นทอมไงแต่เราไม่ชอบทอมเราชอบผู้ชาย!!!
เดี๋ยวจะเล่าเรื่องความรักของเราให้ฟังนะ (อยากเล่าค่ะเราว่างถ้าเราพิมพ์สลับคำไปมาเราขอโทษไว้ก่อนเลยยเราพูดก็งงพิมพ์ก็งงค่ะแต่ไม่งงเท่าตอนพูด...จับใจความที่เราต้องการสื่อดีๆนะคะะะะ พลีสสส)
คือเราไปจีบเค้าก่อนค่ะไม่คิดว่าจะติดนะไม่คิดเลยและก็ไม่รู้นะว่าติดตอนไหนแต่คุยไป2-3เดือนอะและก็คบกันเราก็ไม่รู้ว่าเค้ายอมคบกับเราเพราะอะไร(สภาพเราคือเป็นผู้หญิงเซอร์อะ)เราไม่เคยถามมันเลยนะ จริงๆเราจะขอเค้าคบตั้งแต่คุยเดือนเดียวก็ได้แต่เราอยากเห็นความกล้าของเค้าบ้างอะเราเลยรอให้เค้าขอดีกว่า ระหว่างคบกันเราก็น่ารักใส่กันนะเพื่อนไม่เคยเห็นมุมแบ๊วเราเลยจนเรามีแฟนอะเราดูเป็นผู้หญิงมาก(ตอนนี้ไม่แบ๊วเลยเซอร์กว่าเดิมเยอะ) มันก็มีเรื่องทะเลาะกันปกติแต่หนักสุดคือมันเก็บรูปคนที่มันเคยชอบไว้ในโทรศัพท์ เราเห็นเรานี่นั่งเงียบเลยค่ะน้ำตาคลอนิดนึง(เรารู้มาก่อนจะจีบแล้วว่ามันชอบคนนี้มานานมาก)แต่เราไม่ได้ร้องนะเราเย็นชาใส่มันก็ถามตลอดนะว่าเป็นไรทีเรื่องแบบนี้เราไม่ร้องเราไปร้องไห้ไอเรื่องเล็กๆเรื่องใหญ่ๆเรากลับเย็นชา
มีนิสัยแปลกๆคือชอบหายเงียบอยากมาก็มาอยากหายก็หาย ไม่ได้หายไปไหนนะไปนั่งจำเนื้อเพลงฟังดนตรีแล้วก็พูดไม่รู้เรื่อง แต่เราเป็นคนรักใครเรารักจริงอะผู้ชายคนอื่นเราไม่สนใจเลยรูปคนคุยเก่าเราก็ลบทิ้งหมด จนเรามีเรื่องไม่เข้าใจกันหลายเรื่องเราอยากพอค่ะเราเลยขอเลิก...(อันนี้เลิกครั้งแรกนะคะมาขอเลิกตอนวันสอบบ้าบอปะ แต่โชคดีที่วันนั้นไม่มีวิชาหลัก)เราขอเลิกเองแล้วเราเศร้าเองคือปกติเราโลกส่วนตัวสูงและไม่ค่อยพูดกับใครอยู่แล้วอะตอนนั้นคือเงียบกว่าเดิม(เราชอบพิมพ์มากกว่านะ)ตอนบอกเลิกไปเรานอนไม่หลับค่ะดีนะวันนั้นสอบนิดเดียวไปสอบแบบง่วงๆตาลอยๆค่ะพอสอบเสร็จเราออกจากห้องสอบหยิบโทรศัพท์มาเปิดเพลงฟังเลยค่ะวันนั้นครูเรียกประชุมทั้งสายชั้นเราก็ไป ไปเจอหน้ามันอี๊กกโถชีวิตต ประชุมเสร็จเราก็เป็นผีบ้าค่ะไปดูหนังคนเดียวคือเราไม่อยากคิดถึงมันอะเราเลยหาไรทำไม่อยากอยู่ว่างๆดูหนังจบราก็กลับบ้านคือแบบคิดถึงมันอยู่ดีอะเลยตัดสินใจทักแชทไปบอก "คิดถึงว่ะ" แล้วเราก็หลับยาวเลยตั้งแต่5โมงถึง3ทุ่มเราเห็นมันตอบ...มาแล้วก็ค้างแชทไว้เหมือนรอเราตอบอะคุยไปคุยมามันบอกมันคถ.เราเหมือนกันเราเลยบอกกลับมาได้มั้ยมันถามว่าอยากกลับมาจริงหรอ เราก็ตอบอืมมันก็โอเค เรากลับมาคบกันได้ไม่ถึงเดือนค่ะเราก็เลิกกันอีกรอบ...(อุตส่าห์จะพาไปหอศิลป์ไปกับเพื่อนก็ได้-.-)มันขอเลิกไม่ใช่เราไม่ยื้อนะคะเรายื้ออยื้อนานด้วยแต่เหมือนมันอยากพอจริงๆเราเลยโอเคเราก็เคารพการตัดสินใจของมัน เราว่าเราเลิกกันเพราะความไม่เข้าใจกันนี่แหละค่ะคือเราคิดไว้อยู่แล้วว่ายังไงก็ไปไม่รอดเพราะเวลาเราทะเลาะกันเราชอบเงียบใส่กันเราไม่เคลียร์แต่เราจะขอโทษกันและกันแต่เราอยากเจ็บแบบหนักๆเจ็บแบบจำไปเลยอะเราเลยไปขอคืนดี
เราอยากจะลืมมันนะแต่เราว่าเราลืมมันไม่ได้หรอกมันเป็นแฟนคนแรกเราอะ เราก็แฟนคนแรกมันมันเคยบอก ตอนเลิกกันล่าสุดอะมันยังไม่ปิดเทอมไง ตอนนั้นเราเฮิร์ทจัดเลยอะ(ตอนนี้ไม่จ้าาา)เวลาเจอกันมันก็มองหน้าเราเห็นหางตาเราเห็นเราสัมผัสได้แต่เราเลือกที่จะหลบหน้ามันดีกว่า เราไม่รู้นะว่ามันมองเราทำไมมันมองตลอดทุกครั้งที่เจอเราสังเกตว่ามันตั้งสังเขปให้คล้ายเราอะทั้งๆที่เลิกกันแล้วเราลงสตอรี่มันก็มาดูแต่เราก็ไม่อะไรเราคิดว่ามันคงเลื่อนผ่านแหละ
ตอนนี้เราใช้ชีวิตแบบว่างก็นั่งวาดรูปไม่ก็จำเนื้อเพลงเคยเราแต่งเพลงด้วยนะ5555 20นาทีเราแต่งเสร็จอะมาจากอารมณ์ล้วนๆพอเสร็จเราก็งงว่ากูแต่งไปได้ไงวะ ก่อนมีแฟนเราก็ไปเที่ยวคนเดียวอยู่แล้วอะตอนนี้ก็กลับมาเป็นแบบนั้นคือมุมผู้หญิงเราหายไปเลยแถมเซอร์(ถุน)กว่าเดิมอีกตอนแรกเราผมยาวเท่าหน้าอกอยู่ดีๆก็อยากตัดผมเลยไปตัดเท่าบ่า เวลาไปเที่ยวเราเอาไปแค่เป๋าผ้าโทรศัพท์ หูฟัง เป๋าเงิน เอาไปแค่3อย่างนี้จริงๆจนเพื่อนว่าเราติสท์เราว่าเราไม่ได้ติสท์อะเราแค่ชอบอยู่เงียบๆกับโลกส่วนตัวของตัวเอง ตอนนี้เราก็ไม่ได้มีคนคุยนะเราขี้เกียจตอบขี้เกียจออนเฟซเราเบื่อโซเชียลแล้วเราก็ดองแชทเพื่อนไว้อย่างเยอะเลยเยอะจริงๆอะ ไปตอบแค่2-3นาทีเราก็เลิกออนละเราขี้เกียจคุยบางทีก็อ่านไม่ตอบ ขนาดเพื่อนถามเรายังอ่านไม่ตอบ55555
สรุปนะคะ
เราคิดว่าเราต้องเจอคนอีกเยอะเพิ่งอยู่ม.ปลายเองเจอผู้คนยังไม่เยอะเท่าพ่อแม่เลยมั้ง เราเลยจะเอาเรื่องเรียนไว้ก่อนแล้วเราก็จะไปหาเงินไว้ค่ะหาไว้ระหว่างเรียนเลย เราไม่อยากมีแฟนละมีแฟนแล้ว เรารู้สึกจน...ชวนเที่ยวบ่อยชิหายยเยยย เราเลยจะรอให้ตัวเองพร้อมก่อนแล้วค่อยมีดีกว่าไม่ก็อยู่คนเดียวแบบมีเงินแบบนี้ก็ดีนะะ เราก็รู้สึกปลงกับไปละแล้วเราไม่ได้รู้สึกชอบหรือปลื้มใครเลย เราเบื่ออออออ!!! แถมเรารู้สึกอยู่คนเดียวเราโอเคกว่าาา โอเคกว่ามากกกกก
มีใครเป็นแบบเรามั้ยหรือยิ่งกว่าเราก็เล่ามาได้นะเราอยากอ่าน ขอบคุณที่มาอ่านเรื่องของเรานะคะ
มีใครเป็นแบบเราหรือยิ่งกว่าเรามั้ย???
เดี๋ยวจะเล่าเรื่องความรักของเราให้ฟังนะ (อยากเล่าค่ะเราว่างถ้าเราพิมพ์สลับคำไปมาเราขอโทษไว้ก่อนเลยยเราพูดก็งงพิมพ์ก็งงค่ะแต่ไม่งงเท่าตอนพูด...จับใจความที่เราต้องการสื่อดีๆนะคะะะะ พลีสสส)
คือเราไปจีบเค้าก่อนค่ะไม่คิดว่าจะติดนะไม่คิดเลยและก็ไม่รู้นะว่าติดตอนไหนแต่คุยไป2-3เดือนอะและก็คบกันเราก็ไม่รู้ว่าเค้ายอมคบกับเราเพราะอะไร(สภาพเราคือเป็นผู้หญิงเซอร์อะ)เราไม่เคยถามมันเลยนะ จริงๆเราจะขอเค้าคบตั้งแต่คุยเดือนเดียวก็ได้แต่เราอยากเห็นความกล้าของเค้าบ้างอะเราเลยรอให้เค้าขอดีกว่า ระหว่างคบกันเราก็น่ารักใส่กันนะเพื่อนไม่เคยเห็นมุมแบ๊วเราเลยจนเรามีแฟนอะเราดูเป็นผู้หญิงมาก(ตอนนี้ไม่แบ๊วเลยเซอร์กว่าเดิมเยอะ) มันก็มีเรื่องทะเลาะกันปกติแต่หนักสุดคือมันเก็บรูปคนที่มันเคยชอบไว้ในโทรศัพท์ เราเห็นเรานี่นั่งเงียบเลยค่ะน้ำตาคลอนิดนึง(เรารู้มาก่อนจะจีบแล้วว่ามันชอบคนนี้มานานมาก)แต่เราไม่ได้ร้องนะเราเย็นชาใส่มันก็ถามตลอดนะว่าเป็นไรทีเรื่องแบบนี้เราไม่ร้องเราไปร้องไห้ไอเรื่องเล็กๆเรื่องใหญ่ๆเรากลับเย็นชา
มีนิสัยแปลกๆคือชอบหายเงียบอยากมาก็มาอยากหายก็หาย ไม่ได้หายไปไหนนะไปนั่งจำเนื้อเพลงฟังดนตรีแล้วก็พูดไม่รู้เรื่อง แต่เราเป็นคนรักใครเรารักจริงอะผู้ชายคนอื่นเราไม่สนใจเลยรูปคนคุยเก่าเราก็ลบทิ้งหมด จนเรามีเรื่องไม่เข้าใจกันหลายเรื่องเราอยากพอค่ะเราเลยขอเลิก...(อันนี้เลิกครั้งแรกนะคะมาขอเลิกตอนวันสอบบ้าบอปะ แต่โชคดีที่วันนั้นไม่มีวิชาหลัก)เราขอเลิกเองแล้วเราเศร้าเองคือปกติเราโลกส่วนตัวสูงและไม่ค่อยพูดกับใครอยู่แล้วอะตอนนั้นคือเงียบกว่าเดิม(เราชอบพิมพ์มากกว่านะ)ตอนบอกเลิกไปเรานอนไม่หลับค่ะดีนะวันนั้นสอบนิดเดียวไปสอบแบบง่วงๆตาลอยๆค่ะพอสอบเสร็จเราออกจากห้องสอบหยิบโทรศัพท์มาเปิดเพลงฟังเลยค่ะวันนั้นครูเรียกประชุมทั้งสายชั้นเราก็ไป ไปเจอหน้ามันอี๊กกโถชีวิตต ประชุมเสร็จเราก็เป็นผีบ้าค่ะไปดูหนังคนเดียวคือเราไม่อยากคิดถึงมันอะเราเลยหาไรทำไม่อยากอยู่ว่างๆดูหนังจบราก็กลับบ้านคือแบบคิดถึงมันอยู่ดีอะเลยตัดสินใจทักแชทไปบอก "คิดถึงว่ะ" แล้วเราก็หลับยาวเลยตั้งแต่5โมงถึง3ทุ่มเราเห็นมันตอบ...มาแล้วก็ค้างแชทไว้เหมือนรอเราตอบอะคุยไปคุยมามันบอกมันคถ.เราเหมือนกันเราเลยบอกกลับมาได้มั้ยมันถามว่าอยากกลับมาจริงหรอ เราก็ตอบอืมมันก็โอเค เรากลับมาคบกันได้ไม่ถึงเดือนค่ะเราก็เลิกกันอีกรอบ...(อุตส่าห์จะพาไปหอศิลป์ไปกับเพื่อนก็ได้-.-)มันขอเลิกไม่ใช่เราไม่ยื้อนะคะเรายื้ออยื้อนานด้วยแต่เหมือนมันอยากพอจริงๆเราเลยโอเคเราก็เคารพการตัดสินใจของมัน เราว่าเราเลิกกันเพราะความไม่เข้าใจกันนี่แหละค่ะคือเราคิดไว้อยู่แล้วว่ายังไงก็ไปไม่รอดเพราะเวลาเราทะเลาะกันเราชอบเงียบใส่กันเราไม่เคลียร์แต่เราจะขอโทษกันและกันแต่เราอยากเจ็บแบบหนักๆเจ็บแบบจำไปเลยอะเราเลยไปขอคืนดี
เราอยากจะลืมมันนะแต่เราว่าเราลืมมันไม่ได้หรอกมันเป็นแฟนคนแรกเราอะ เราก็แฟนคนแรกมันมันเคยบอก ตอนเลิกกันล่าสุดอะมันยังไม่ปิดเทอมไง ตอนนั้นเราเฮิร์ทจัดเลยอะ(ตอนนี้ไม่จ้าาา)เวลาเจอกันมันก็มองหน้าเราเห็นหางตาเราเห็นเราสัมผัสได้แต่เราเลือกที่จะหลบหน้ามันดีกว่า เราไม่รู้นะว่ามันมองเราทำไมมันมองตลอดทุกครั้งที่เจอเราสังเกตว่ามันตั้งสังเขปให้คล้ายเราอะทั้งๆที่เลิกกันแล้วเราลงสตอรี่มันก็มาดูแต่เราก็ไม่อะไรเราคิดว่ามันคงเลื่อนผ่านแหละ
ตอนนี้เราใช้ชีวิตแบบว่างก็นั่งวาดรูปไม่ก็จำเนื้อเพลงเคยเราแต่งเพลงด้วยนะ5555 20นาทีเราแต่งเสร็จอะมาจากอารมณ์ล้วนๆพอเสร็จเราก็งงว่ากูแต่งไปได้ไงวะ ก่อนมีแฟนเราก็ไปเที่ยวคนเดียวอยู่แล้วอะตอนนี้ก็กลับมาเป็นแบบนั้นคือมุมผู้หญิงเราหายไปเลยแถมเซอร์(ถุน)กว่าเดิมอีกตอนแรกเราผมยาวเท่าหน้าอกอยู่ดีๆก็อยากตัดผมเลยไปตัดเท่าบ่า เวลาไปเที่ยวเราเอาไปแค่เป๋าผ้าโทรศัพท์ หูฟัง เป๋าเงิน เอาไปแค่3อย่างนี้จริงๆจนเพื่อนว่าเราติสท์เราว่าเราไม่ได้ติสท์อะเราแค่ชอบอยู่เงียบๆกับโลกส่วนตัวของตัวเอง ตอนนี้เราก็ไม่ได้มีคนคุยนะเราขี้เกียจตอบขี้เกียจออนเฟซเราเบื่อโซเชียลแล้วเราก็ดองแชทเพื่อนไว้อย่างเยอะเลยเยอะจริงๆอะ ไปตอบแค่2-3นาทีเราก็เลิกออนละเราขี้เกียจคุยบางทีก็อ่านไม่ตอบ ขนาดเพื่อนถามเรายังอ่านไม่ตอบ55555
สรุปนะคะ
เราคิดว่าเราต้องเจอคนอีกเยอะเพิ่งอยู่ม.ปลายเองเจอผู้คนยังไม่เยอะเท่าพ่อแม่เลยมั้ง เราเลยจะเอาเรื่องเรียนไว้ก่อนแล้วเราก็จะไปหาเงินไว้ค่ะหาไว้ระหว่างเรียนเลย เราไม่อยากมีแฟนละมีแฟนแล้ว เรารู้สึกจน...ชวนเที่ยวบ่อยชิหายยเยยย เราเลยจะรอให้ตัวเองพร้อมก่อนแล้วค่อยมีดีกว่าไม่ก็อยู่คนเดียวแบบมีเงินแบบนี้ก็ดีนะะ เราก็รู้สึกปลงกับไปละแล้วเราไม่ได้รู้สึกชอบหรือปลื้มใครเลย เราเบื่ออออออ!!! แถมเรารู้สึกอยู่คนเดียวเราโอเคกว่าาา โอเคกว่ามากกกกก
มีใครเป็นแบบเรามั้ยหรือยิ่งกว่าเราก็เล่ามาได้นะเราอยากอ่าน ขอบคุณที่มาอ่านเรื่องของเรานะคะ