ส่วนตัวเราเดี๋ยวนี้อ่อนไหวง่ายมาก พอนึกถึงวันที่ต้องเสียท่านทั้งสองแล้วเราก็น้ำตาไหลตลอด เราน้ำตาไหลทุกวันเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ เรามีความฝันว่าอยากให้ท่านทั้งสองรวมถึงพี่ชายเราเลิกทำงานซักที อยากซื้อบ้านหลังใหญ่ๆให้พวกเขาทั้ง3อยู่อย่างสบาย มีเงินให้พวกเขาใช้จ่ายอย่างมีความสุข แต่เราก็อีกนานกว่าจะเรียนจบ เดี๋ยวนี้ท่านก็อายุเยอะแล้ว ไม่รู้ว่าท่านจะอยู่จนเราถึงฝั่งฝันมั้ย เราอิจฉาพี่ตลอดว่าทำไมพี่ได้อยู่กับพ่อแม่นานจัง เรากับพี่อายุห่างกัน14ปี พ่อแม่เราทำงานเลิกดึกทุก วันรวมถึงพี่ด้วย พ่อกับแม่ชอบบ่นว่าปวดขาปวดตัวบ่อยๆ พ่อแม่สุขภาพไม่ค่อยดีเหมือนพ่อแม่ครอบครัวคนอื่นที่เขาออกกำลังกายได้ซักเท่าไหร่ ถ้าพอถึงวันนั้นเราว่าเราทำใจยอมรับไม่ได้หรอกค่ะ ที่เราอยู่ทุกวันนี้เพื่อพวกเขาทั้ง3 แต่ถ้าพวกเขาทั้ง3ไม่อยู่แล้ว เราก็ไม่รู้จะอยู่เพื่อใครเหมือนกันค่ะ เพราะส่วนตัวไม่อยากมีลูกหรือมีคนรักหรอกค่ะ อยากอยู่กับครอบครัวตัวเองให้มากที่สุดเท่าที่ทำได้ถ่าเสียพวกเขาไปเราว่าเราคงมืดไปหมดทำอะไรไม่ได้ เราอยากอยู่กับพวกเขาตลอดไปเลยค่ะ
พอนึกถึงวันที่ต้องเสียพ่อและแม่หลายคนรู้สึกยังไงกันบ้าง?