สวัสดีค่ะ ขอเข้าเรื่องเลยนะค่ะ เขาคือแฟนคนแรกของเราสมัยเรียน ปวช. เขาเป็นเด็กเนิดร์ค่ะและเราเลิกกันไปเพราะเราขอเลิกเอง เราติดเพื่อน เลิกกันไป 6-7 ปีค่ะก็มาเจอกันใหม่
( ข้อเสีย ) ติดเกมส์สุดๆ โลกส่วนตัวสูง ติดบ้านมากเวลาจะไปเที่ยวต้องโทรขอแม่ เย็นชามากง้อไม่เป็น.....
( ข้อดี ) เวลาเราอยู่ด้วยกันเขาอบอุ่นมาก เวลาทำไรเขาก็จะบอกเรา เขามีเหตุผล และเรื่องเจ้าชู้ตัดไปได้เลยค่ะไม่มีแน่นอนไม่ใช่ไว้ใจเขามากเกินไป แต่เรารู้ดีเลยเรื่องนี้ไม่มีชัวร์....
จ-ศ เขาทำงานค่ะ วันเสาร์ เราเจอกันค่ะ อาทิตย์เราให้เขาเล่นเกมส์ทั้งวัน เวลาไปทำงานขับรถเขาจะโทรมาคุยกับเราค่ะกลับบ้านขับรถเขาก็โทรมาคุยพอถึงบ้านเขาก็จะไปเล่นเกมส์น๊านนานทีผีเข้าก็มีคุยไปด้วยเล่นเกมส์ไปด้วย ปัญหาเราทะเลาะกันบ่อยมากค่ะ เรื่องเดิมๆ เรานิสัยเสียคือเอะอะเลิกแมร่งเลย !!! เขาไม่ง้อนะ อยากไปหรอไปเลย เรากลืนน้ำลายตัวเองทุกครั้ง ง้อเขาตลอดเลยเขาให้โอกาสเรานะค่ะ และเมื่อสิงหาคมวันเกิดเรา ไม่มีของขวัญ ไม่มีคำอวยพร พาเราไปกินข้าวและกับบ้านปกติ เราโกรธมากเลยทะเลาะกันและก็เลิกแต่ครั้งนี้คือห่างไปเป็นเดือนเราคิดว่าเรางี่เง่าไปมั้ย เอาแต่ใจ คาดหวังเขาเกินไป เราเลยขอโอกาสอีกรอบ เราเปลี่ยนตัวเองไม่งี่เง่า เขาอยากเล่นเกมส์เราให้เล่นค่ะ เราไม่โกรธนะค่ะเราเข้าใจเขามากขึ้น เราเป็นที่ปรึกษาให้เขาได้ดีค่ะ พอกลับมาครั้งนี้เขายังคงทำแบบเดิมโทรหาเราตอนไปและกลับจากทำงาน แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปคือเกมส์เริ่มมาแทรกมากขึ้น มันเริ่มดึงเขาไปทีละนิดจนมันแทบไม่เหลือเวลาสำหรับเราเลย เวลาเราเครียดอยากคุยกับเขาอยากแชร์ความรู้สึกบ้าง สิ่งเดียวที่ได้กลับมาคือ ‘ ขอเล่นเกมส์ก่อน ‘ เราโกรธเขามากแบบมากที่สุดเขาก็ ตอบแบบเดิม ‘ ขอเล่นเกมส์ก่อน ‘ เขาทำเหมือนเราไม่มีค่าเลย เขาไม่เคยขอร้องให้เราอยู่เลย มีแต่เราขอให้เขาอยู่ตอนนี้เราไม่ได้คุยกันมา 3 วัน และเราฝันถึงเขาเป็นห่วง อยู่ดีๆ ก็โทรหาเขาเฉยเลย เราควรจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไง เรารักเขานะ รับเขาได้ทุกๆอย่าง จะเล่นเกมส์ก็เล่น ขอเวลาให้เราบ้างได้มั้ย เราคุยกับเขาตรงๆ เขาแค่เงียบและหนีนอนตลอด ตอนนี้เราไม่รู้จะไปทางไหน งงตัวเองว่าควรเอาไงดี
ควรทำยังไงกับความรักครั้งนี้ค่ะ ......?
( ข้อเสีย ) ติดเกมส์สุดๆ โลกส่วนตัวสูง ติดบ้านมากเวลาจะไปเที่ยวต้องโทรขอแม่ เย็นชามากง้อไม่เป็น.....
( ข้อดี ) เวลาเราอยู่ด้วยกันเขาอบอุ่นมาก เวลาทำไรเขาก็จะบอกเรา เขามีเหตุผล และเรื่องเจ้าชู้ตัดไปได้เลยค่ะไม่มีแน่นอนไม่ใช่ไว้ใจเขามากเกินไป แต่เรารู้ดีเลยเรื่องนี้ไม่มีชัวร์....
จ-ศ เขาทำงานค่ะ วันเสาร์ เราเจอกันค่ะ อาทิตย์เราให้เขาเล่นเกมส์ทั้งวัน เวลาไปทำงานขับรถเขาจะโทรมาคุยกับเราค่ะกลับบ้านขับรถเขาก็โทรมาคุยพอถึงบ้านเขาก็จะไปเล่นเกมส์น๊านนานทีผีเข้าก็มีคุยไปด้วยเล่นเกมส์ไปด้วย ปัญหาเราทะเลาะกันบ่อยมากค่ะ เรื่องเดิมๆ เรานิสัยเสียคือเอะอะเลิกแมร่งเลย !!! เขาไม่ง้อนะ อยากไปหรอไปเลย เรากลืนน้ำลายตัวเองทุกครั้ง ง้อเขาตลอดเลยเขาให้โอกาสเรานะค่ะ และเมื่อสิงหาคมวันเกิดเรา ไม่มีของขวัญ ไม่มีคำอวยพร พาเราไปกินข้าวและกับบ้านปกติ เราโกรธมากเลยทะเลาะกันและก็เลิกแต่ครั้งนี้คือห่างไปเป็นเดือนเราคิดว่าเรางี่เง่าไปมั้ย เอาแต่ใจ คาดหวังเขาเกินไป เราเลยขอโอกาสอีกรอบ เราเปลี่ยนตัวเองไม่งี่เง่า เขาอยากเล่นเกมส์เราให้เล่นค่ะ เราไม่โกรธนะค่ะเราเข้าใจเขามากขึ้น เราเป็นที่ปรึกษาให้เขาได้ดีค่ะ พอกลับมาครั้งนี้เขายังคงทำแบบเดิมโทรหาเราตอนไปและกลับจากทำงาน แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปคือเกมส์เริ่มมาแทรกมากขึ้น มันเริ่มดึงเขาไปทีละนิดจนมันแทบไม่เหลือเวลาสำหรับเราเลย เวลาเราเครียดอยากคุยกับเขาอยากแชร์ความรู้สึกบ้าง สิ่งเดียวที่ได้กลับมาคือ ‘ ขอเล่นเกมส์ก่อน ‘ เราโกรธเขามากแบบมากที่สุดเขาก็ ตอบแบบเดิม ‘ ขอเล่นเกมส์ก่อน ‘ เขาทำเหมือนเราไม่มีค่าเลย เขาไม่เคยขอร้องให้เราอยู่เลย มีแต่เราขอให้เขาอยู่ตอนนี้เราไม่ได้คุยกันมา 3 วัน และเราฝันถึงเขาเป็นห่วง อยู่ดีๆ ก็โทรหาเขาเฉยเลย เราควรจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไง เรารักเขานะ รับเขาได้ทุกๆอย่าง จะเล่นเกมส์ก็เล่น ขอเวลาให้เราบ้างได้มั้ย เราคุยกับเขาตรงๆ เขาแค่เงียบและหนีนอนตลอด ตอนนี้เราไม่รู้จะไปทางไหน งงตัวเองว่าควรเอาไงดี