ตั้งครรภ์แล้วแท้ง กลัวเป็นโรคซมเศร้า ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ

เมื่อเดือนสิงหาคมประจำเดือนมาวันที่14มีทั้งหมด3วัน และหายไปเลยจนวันที่6ตุลาคมเลยตรสจครรภ์ ปรากฏว่า ขึ้นสองขีดค่ะ นัยวันแล้วจนถึงปัจจุบันก็9สัปดาห์เต็มำอดี เราดีใจมากแต่ยังไม่บอกใครรวมถึงสามีด้วย หลังจากนั้นเราก็ใช้ชีวิตปกติ มีอาการเหนื่อยง่ายกว่าปกติ คลื่นไส้บางครั้ง จึงมีความวิตกกังวลมากขึ้น เลยปรึกษากับสามีและบอกตรงๆไปว่าเราท้องกับเขา สามีดีใจมาก เพราะเราปล่อยมา5ปีไม่ติดเลย และล่าสุดคือเมื่อวาน เรามีงานทำบุญบ้านและที่ดิน ต้องช่วยกันขนของ จัดสถานที่นู้นนี่ต่างๆ เราก็ช่วยเขาทำบ้าง จนกระทั่งคุณน้าให้เราขับรถไปซื้อของที่ขาดเหลือ (คุณน้าไม่รู้ว่าท้อง)ระหว่างขับรถเริ่มมีอาการปวดท้องจี๊ดๆหน่วงๆ แต่ด็ยังทนได้อยู่จนกระทั่งเจอร้านขนมครก จอดรถและเดินข้ามไปซื้อ ตอนรอรู้สึกว่ามีเลือดไหลออกมาเหมือนประจำเดือน และปวดท้องมากจนรู้สึกว่ามีก้อนอะไรออกมาด้วยตัดสิ้นใจเร่งแม่ค้าและรีบขับรถกลับบ้านทั้งอย่างนั้น ไม่กล้าบอกใครเดินเข้าห้องน้ำ เราตัดสิ้นใจไม่นั่งชักโครกนะคะเพื่อจะได้รู้มันคืออะไรกันแน่ กลัวว่านั่งที่ชักโครกแล้วมันจะไหลลงชักโครกแล้วหายไปไม่ทันเห็นก่อน  พอถอดกางเกงมาก้อนเลือดทั้งหมดก็ลงมากองที่พื้น อึ้งไปประมาณ3นาทีเลยค่ะแล้วน้ำตาก็ไหลออกมาแบบหยุดไม่ได้ น้องหลุดออกมาด้วยค่ะ เป็นกองเลือดทั้งน้ำและก้อนมีสายสะดือ มีถุงน้ำ  น้องมีครบเกือบทุกอย่างแล้ว ((มีภาพประกอบแต่อาจรุนแรงและมีผลกระทบต่อจิตใจบางคน))มีตา มีปาก มีนิ้ว มีหัวใจ ตอนนั้นเสียใจมากทำอะไรไม่ถูก ร้องไห้และค่อยๆจับลูกมาล้างน้ำ ให้สะอาดเห็นแล้วเสียใจมาก เราไม่อยากทิ้งน้อง อยากเก็บไว้ แต่ก็ทำไม่ได้ ตั้งแต่ตอนเวลาบ่ายสองครึ่งจนถึงตอนนี้เรายังไม่หยุดร้องไห้เลยค่ะ จิตตกมาก สามีก็เสียใจไม่น้อย เขาก็ทำเป็นเข้มแข็งนะคะว่าเดี๋ยวก็มีใหม่ได้ พยายามไปด้วยกันนะ แต่ไม่ได้ทำให้เรารู้สึกดีขึ้นเลยค่ะ และยังกังวลอีกด้วยว่าจะมีอีกได้ไหม ถ้ามีจะแท้งอีกไหม  คุณแม่ท่านไหนมีคำแนะนำวิธีการคิดแบบคิดบวกบ้างไหมคะ ขอกำลังใจหน่อยค่ะ