แม่สุนัขจรจัดหวงอาหารลูกๆทำยังไงดี?

ผมมีโอกาสได้มาทำงานที่สระบุรีช่วงเวลาหนึ่งจึงมาเช่ารีสอทอยู่ ที่นี่ค่อนข้างอยู่ลึกจากถนนหลักมากเข้ามามีแต่ป่า จากสภาพแล้วคงไม่มีใครมาพักหลายเดือนหรืออาจเป็นปีแล้ว คืออยากให้นึกภาพนะครับซ้ายป่ามัน ขวาลำคลอง ไม่มีรั้วกั้นมีแต่ป่าล้อมรอบ ตามความคิดผมว่าไม่ได้ตั้งใจจะสร้างรีสอทให้คนมาเช่าพัก น่าจะสร้างพักเอง ที่อื่นไม่มีให้พักแล้วผมต้องมาขอเช่าที่นี่ ส่วนบ้านเจ้าของรีสอทอยู่ห่างออกไปประมาณ400เมตร ผมเจอสุนัขแม่ลูกอ่อนน่าจะมาคลอดลูกอยู่ที่นี่มีลูกๆประมาณ5ตัว จากที่สอบถามเจ้าของรีสอทได้ความว่าไล่สุนัขพวกนี้หลายหนแล้วแต่มันไม่ยอมไปไหน เจ้าของรีสอทก็เหมือนปล่อยๆ สุนัขพวกนี้ พวกมันมาอาศัยอยู่หน้าห้องผมเลย และไม่รู้กินอะไรประทังชีวิต แรกๆผมก็ทำไม่สนใจไม่ให้อะไรกินเพราะกลัวมันติดนิสัย แต่ทุกครั้งที่มองหน้าแม่สุนัขทั้งแววตาคิ้วขมวดเหมือนคนกำลังเศร้า+คิดมาก+หวาดระแวงอ่ะนึกออกมะ มองบ่อยๆผมก็อดสงสารไม่ไหว(เดิมเป็นคนรักสัตว์อยู่แล้ว) ทีนี้พอเลิกงานผมก็เลยซื้อข้าวและกับข้าวมาเผื่อแก๊งนี้เสมอ เข้าใจครับไม่ใช่การกระทำที่ควรแน่นอน เพราะพวกมันจะเคยตัว แต่ผมสงสารแววตาจริงๆนะ ก็เลยยอมทำผิดเพื่อยื้อชีวิตพวกมัน ประเด็นอยู่ที่ทุกครั้งที่ผมเทข้าวให้พวกแก๊งนี้กิน ตัวแม่จะกัดลูกๆตลอดแล้วกินคนเดียว ผมวิ่งแยกวิ่งห้ามวุ่นวายไปหมด แยกแม่ ลูกอิ่มแม่อด ปล่อยไว้ ลูกอดแม่อิ่ม ผมเคยแก้ปัญหาด้วยการเทสองกอง กองแม่ และกองลูกๆ แต่แม่ก็ไล่กัดเหมาสองกองเลย ลูกๆก็เหมือนได้นิสัยแม่มากัดกันเองก็มีแต่ไม่หนักเท่าไหร่จะเทหลายกองตัวที่อ่อนแอก็มักจะโดนแย่ง ประมาณว่าเทกองแรกตัวแรกก็รีบกินละวิ่งมาแย่งกองสองแบบเนี้ย อาหารอาจจะน้อยไปแต่ก็เป็นเพราะงบผมก็น้อยด้วยT_T คือผมอยากให้กินเฉลี่ยเท่าๆกันไม่รู้จะใช้วิธีไหน ขอความคิดเห็นด้วยครับ อาจยาวไปขออภัยไว้ด้วยครับ พิมพ์จากมือถืออาจแปลกๆหน่อยขออภัยอีกทีครับ หลังจากผมไปแล้วพวกมันจะอยู่ยังไงผมก็ไม่อาจทราบชะตากรรมได้ แต่ตอนนี้ผมยังอยู่ ผมจะพยายามไม่ให้พวกมันลำบาก ทุกวันนี้ตัวแม่คิ้วไม่ขมวดละนะ555คงมีความสุขขึ้นบ้าง ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นไว้ล่วงหน้าครับ เรื่องแท็กก็เช่นกันผมไม่มีความรู้ครับขออภัยด้วย