รู้สึกไม่เข้าใจว่าทำไมต้องมีน้อง

ทำไมครูบางคน(หลายคน) ถึงดูไม่ค่อยอยาก คุยกับเรา หรือดูไม่ค่อยกล้าพูดกับเราอะ มัน หลายวันแล้วอะ ครูบางคนเราถาม คุยด้วยก็ ไม่ตอบ โดนเมิน ครูบางคนจะ  -จะสวัสดี พอสบตาก็หันหน้าหนี หลบตาอีก ละ เพื่อน

มีใครเจอพ่อแม่ที่ เวลาลูกทำอะไรผิดนิดๆหน่อยๆ แต่โดนดุ โดนด่า ยังกลับไปฆ่าคน คำพูดแต่ละคำพูดมันทำให้เสียความรู้สึกไปเลย ยังไม่รวมเรื่องที่เปรียบเทียบลูกคนอื่นๆอีกนะ เวลาเราคุยด้วย เขาก็จะไม่สบอารมณ์ จะ

คือเราเกลียดพ่อของเราอะ คือพ่อเราช่วยด่าเราว่าเราด้วยคำแรงๆแรงแบบน้ำตาไหล บางทีเราไม่เคยทำผิดเขาก็ด่า พอเราผิดนิดเดียวเขาไม่ฟังเหตุผลเขาด่า ด่าจนเราเคลียดไม่มีความสุขกลายเป็นว่าเราเป็นคนที่ไวและใช้คำพ

เจอกันทีไรก็ถามเงินเดือน ถามเงินเก็บ ถามมีทรัพย์สินอะไรแล้วบ้าง ถามชื่อบริษัทที่ทำติดอันดับไหน เมื่อไหร่จะเปิดบริษัทเอง ไป ๆ มา ๆ รู้สึกว่า ทำไมคนเราถึงวัตถุนิยมกันมากขนาดนี้ ตอนแรกก็สนุกกับการเอาชน

ผมอยากจะเล่าทีละอย่างก่อนดีกว่า ปัญหาที่ผมเจอ แต่ผมเป็นคนที่มีความอดทนสูง 1.ความผูกพันในครอบครัว ตอนช่วง 10ปีก่อน พ่อแม่เป็นคนที่โหดเอามากๆ แค่ หลังมาก็เหมือนจะดี แต่ พ่อเริ่มเป็นคนขี้บ่น เพราะ แม่บ

ตามหัวข้อเลยค่ะอยากทราบว่าการเรียนป.โทยังจำเป็นหรือควรไปต่อไหม เนื่องจากมีพี่ ๆ หลายท่านไม่แนะนำให้เรียนเพราะจากประสบการณ์ของพวกพี่ ๆ พบว่าเสียเวลาแนะนำให้หาคอร์สที่สอนเชิงลึกในด้านที่สนใจดีกว่า (เสีย

คือเราเป็นญ.นะคะ มีเพื่อนสนิท6คน มีช.2คนญ.4คนชายคนนึงชื่อพัช(นามสมมุติ) ละมีช่วงนึงที่พัชมันชอบเข้าหาเราอะ แบบวอแวกับเราอะ มันนั่งหน้าเรา มันก็ชอบหันมาคุยกับเราจนเพื่อนที่นั่งข้างมันสงสัยว่ามันหันมาทำ

คือว่าเราก็แค่ไปไหนมาไหนไม่เป็นทำไรก็ดูเอ๋อปัญยาอ่อนก็รู้ว่าด่าเพราะหวังดีและทำไมอ่ะทำไมต้องเอาเราไปเปรียบเทียบกับคนอื่นมันเสียความรู้สึก😕🤔🤨😔😓ระบายเฉยๆๆน้ะคะ

นี่เป็นคนชอบเก็บความรู้มาก เวลาด่าอะไรก็เถียงตลอด แต่แม่จะหาคำแรงๆด่ามาตลอด ถ้าไม่พอใจก็จะใช้กูเลย นี่รู้สึก ไม่โอเคมาก เพราะชอบคิดว่าทำไหมอม่คนอื่นเขาใช้ เหตุผล อธิบาย แต่เหมือนแม่ต้องการเอาชนะเราอะ

คือแม่เราอายุ 50 กว่าแล้วอะค่ะ เเล้วเหมือนแม่จะพูดว่าตัวเองเป็นวัยทอง เเล้วพอเป็นแม่ก็ชอบดุว่าเราอะ เเบบว่าแรงๆบ้าง บางทีเรื่องบางเรื่องไม่น่าโมโห แล้วก็ชอบตะโกนใส่ บางทีเราก็ทนไม่ไหวอะค่ะ อยากเถียงก็