เราชอบสาขาที่เราเรียนนะ แต่คณะเรายอมรับเลยว่ามีอคติกับคณะที่ตัวเองเรียน และไม่อยากเป็นในอาชืพนั้น ที่เลือกเรียนเพราะแม่ แต่สุดท้ายก็น่าจะไม่รอด ที่เราเรียนเอกปี1มีเรากับเพื่อนรวมกัน7คน อาจารย์ที่เอกก็จะชอบกดดันว่าเราต้องทำให้ได้ดีดี เอาเราไปเปลียบเทียบกับรุ่นพี่ซึ่งมันยิ่งทำให้เรากดดันและก็ทำให้ไม่อยากเรียนเข้าไปอีก แถมเหมือนรู้สึกเพื่อนในเอกบูลี่อีก (ต้องบอกก่อนเลยว่าตอนมัธยมเรามีเพื่อนเยอะ) กลับในหอจะร้องไห้ทุกวันตลอดเลย มันเป็นความรู้สึกที่อดอัด ไม่มีความสุขกับสิ่งที่เรียน จากแต่ก่อนเราชอบวิชาสาขาเรามากแต่ตอนนี้ไม่อยากเรียนต่อเลยอ่ะ คุยกับทางบ้านแล้วเค้าบอกยอมแล้วเค้าบอกว่าอยากทำไรก็ทำเค้าไม่บังคับอีกแล้วเค้าบอกว่าเพราะมันเป็นชีวิตของเรา(เราก็อยากถามแม่เหมือนกันทำไมไม่ยอมเราตั้งแต่เเรก) เราคิดว่าเราจะซิ่วไปเรียนในทีนี่อยากเรียนตั้งแต่แรก ที่แย่และทรมารมากเลยกลับการต้องพาตัวเองไปเรียนในทุกวัน ยิ่งเราอยู่ต่างจังหวัดคนเดี่ยวไม่รู้จักใครที่นี้เลย มีปัญหาอ่ะไรก็ไม่มีใครช่วยของความช่วยเหลือจากเพื่อนในเอกก็ไม่มีใครช่วย แต่พอตัวเองมีเรื่องกับมาขอร้องเรา เฮ้อออ มันท้อแท้ไปหมดเลยจนไม่อยากทำอะไรอีกแล้วอ่ะ เราควรจะทำยังไงดีอ่ะ
ซิ่วดีมั้ย