แชร์ประสบการณ์หลอน📌💀❗
เรื่องมีอยู่ว่าผมต้องเดินทางไปทำบุญกฐินและงานฉลองวันเกิดพระอาจารย์ครบรอบ 68 ปี ที่สำนักป่าแห่งหนึ่ง ในอำเภอสังขละ จังหวัดกาญจนบุรี ในวันที่ 12,13,14 ตุลาคม ที่ผ่านมา
โดยนั่งรถตู้จากหมอชิตไปขนส่งกาญจนบุรี และต่อรถตู้จากกาจนบุรีไปสำนักป่า คิดว่าคงถึงสำนักป่าตอนประมาณบ่ายๆ เย็นๆ คงไม่ค่ำ ของวันที่ 12 เมื่อเดินทางมาถึงหมอชิตก็เตร็ดเตร่ซื้อของกินของใช้ที่จำเปน แล้วก็เข้าไปซื้อตั๋วก่อนเที่ยง ปรากฎได้คิวรถตู้🚌รอบ 4 โมงเย็น เชรดงานเข้า!😱❗ เพราะเป็นวันหยุดยาว จากที่คิดว่าจะถึงสำนักป่าตอนบ่ายเย็น ทำให้ต้องเปลี่ยนแผนกะทันหัน
เพราะถ้ารถออกจากที่นี่ 4 โมงเย็น กว่าจะถึงเมืองกาญก็คงค่ำ ระหว่างที่นั่งรถรถตู้ออก ก็ทำการหาที่พักผ่านแอพ เพราะคิดว่าไม่มีรถต่อไปสังขละแน่ๆถ้าถึงขนส่งกาญจบุรีค่ำ เลยหาที่พักในเมืองกาญขอแบบใกล้ๆ แบบราคาไม่แพง เพราะไม่ได้คิดจะพักแต่แรกอยู่แล้ว ก็หาไปเรื่อยๆ แต่ด้วยความที่เป็นวันหยุดยามติดต่อกัน ทำให้หาที่พักที่ใกล้ๆขนส่งยาก บวกกับเวลาที่กระชั้นชิด ทำให้หาที่พักในเมืองยาก ก็เลยหาใกล้เคียงก็ได้ ปรากฏได้แถวสุสานดอนรัก ใช่ครับท่านฟังไม่ผิดหลอกใกล้สุสานดอนรัก ตกใจไหมตอนแรกก็เฉยๆนะ
เพราะสถานที่พักใหม่มากน่าอยู่เพิ่งสร้างใหม่และเปิดให้บริการได้ 1 ปีเอง ห่างจากสุสานไม่ไกล ซอยๆข้างๆสุสาน ในซอยนั้นร้านเหล้าเต็มเลย ชอบซิ จองอันนี้แหละห้องสวย แต่เพื่อความประหยัดและมีเพื่อนนอน ของเป็นแบบโฮสเทล เตียง 3 เตียง 2 ชั้น เท่ากับ 6 ที่นอน สุสานก็สุสานเถอะยังไงก็มีเพื่อนอุ่นใจว่ะ🤔 จองผ่านแอพจ่ายเงินเสร็จสรรพ ในราคา 300 บาท
รถตู้ถึงขนส่งเมืองกาญจนบุรีตอน 20.00 น. ด้วยความหิวและไม่อยากออกมาจากที่พักอีก หาข้าวกินเลยรึกัน กินเสร็จ ก็เรียกพี่วินให้ไปส่งที่พัก พอถึงที่พักเออดีอ่ะสวยจังเลย ผ่านสุสานมาเป็นเรื่องเฉยๆไปเลย ทำการเช็คอิน แต่พี่เจ้าของเช็คอินไม่อยู่นะ ต้องโทรตามมา พอพี่มาถึง ก็บอกเลขห้องเลขเตียง เสร็จสรรพบอกน้องเข้าไปเลย อย่าผิดห้องนะ ไม่เดินไปส่งกุด้วย เออไม่ถามไรทั้งนั้นกุเหนื่อยจากการเดินทางตรงไปที่ห้อง
เล่าถึงตัวบ้านก่อน บ้านเป็นโฮสเทล 2 ชั้น มีห้องล็อบบี้กระจกขนาดใหญ่อยู้ด้านหน้าเชื่อมเป็นทางเข้าบ้าน ระบบบ้านใช้คีย์การ์ดทั้งหมด ตั้งแต่ประตูทางเข้าล็อบบี้ ผ่านประตูล็อบบี้มาจะมีประตู้เข้าห้องโถงใช้คีย์การ์ดอีก เป็นห้องไว้ทานอาหาร ผ่านมาเป็นประตูธรรมดาเปิดได้เพื่อเข้าไประเบียงทางเดินของตัวบ้าน ห้องผมยุห้องแรกขวามือก่อนทางขึ้นบันไดชั้น2 แต่ไม่ได้อยู่ใต้บันไดนะอยู่คนล่ะฝั่ง เข้าไปปรากฏว่าไม่มีใครเลยๆๆๆๆ นี่มีตรู่คนเดียวรึว่ะ ไม่แน่ใจอาบน้ำให้สบายใจแล้วออกไปถามพี่ ผช เจ้าของ ว่าห้องรวมคืนนี้มีผมนอนคนเดียวรึครับ ใช่คืนนี้มีน้องเช็คอินเข้ามาพักคนเดียว งานเข้าแจ็คพอต!!! นอนคนเดียวเออช่างมัน ออกไปเที่ยวหน่อยรึกันเดินไปแต้ร้านเหล้าก็อยากแต่เมื่อยมากกว่านวดสัก 1 ชม. รึกัน แล้วกับห้องนอนไม่ดื่ม #เกิ้นนานไปล่ะ!
📌เล่าเรื่องผี💀เลยรึกัน พอรู้ว่าต้องนอนคนเดียว ก็เปิดไฟทั้งห้องซิครับ เป็นห้องแอร์ มีห้องน้ำในตัว 2 ห้องอาบน้ำแล้วที่ห้องสุขา เตียงผมยุชั้นล่างด้านริมด้านในติดห้องน้ำในห้อง พอเปิดไฟก็เข้าเตียงนอน ด้วยความที่นอนคนเดียวแต่มี 3 เตียง 6 ชั้น ปิดม่านที่เตียงตัวเองและปิดไฟที่หัวเตียงเพื่อให้ไฟในห้องไม่ส่องเข้าตา มันจะนอนไม่หลับ นอนเวลา 23.00 น.ผ่านไป 2 ก็หลับ
ระหว่างที่หลับสนิทนะคิดว่า ได้ยินเสียงคนมันคุยกันตรงกำแพงหัวนอนคิดว่าคงเป็นห้องข้างๆตรงหัวนอนคุยไรกันนักหนาว่ะลำคาน ลืมตาจะลุกมาฟังว่ามันอะไรกัน ดึกแล้วทำไมไม่รู้จักนอน พอลืมตาเท่านั้นล่ะ!! มีเงาดำๆร่สงใหญ่ๆ กำลังนั่งทำเรายุ ด้วยความที่ปิดม่านไว้แต่ไฟที่ส่องช่องเข้ามาก็พอเหนบ้างว่ามันเป็นร่างผู้ชาย แต่ไม่เหนหน้าเพราะมันเป็นแค่เงา ตอนนั้นตกใจมาก ตัวช้าสติแตกเหงื่อท่วมตัว หายใจไม่ออก ดิ้นไม่ได้ นึกในใจนี่มันอัใะไรกันๆๆๆๆๆ นึกอย่างเด่ลต้องท่องๆๆๆๆๆๆๆ กุต้องท่อง
พอนึกได้ก็ท่องเท่าที่สติจะนึกออกตอนนั้น "พุทธังอาราธนานัง ธัมมังอาราธนานัง สังฆังอารธนานัง" แล้วลุก ปรากฏลุกได้รีบเอามือไปเปิดไฟหัวเตียง ดูว่ามันคืออะไรกัน ไม่มีๆๆ เออมันไม่มี แต่ขนทั้งตัวรวมถึงหัวลุกหมดเลยย นี่มันอะไรกันเราเปนอะไร ผีเหรอผีใช่ไหมยังส่งสัย ไม่ใช่มั้ง! แหม๋ ทำไมทำกะเราแบบนี้ แผ่เมตตาเราต้องแผ่เมตตา แต่ก่อนแผ่เมตตา เมิงมีอะไรคิดว่าป้องกันเมิงได้ เมิงเอาออกมา หยิบผ้ายันต์ในกระเป๋าตังค์ออกมาก่อนว่ะ เกิดแผ่ไปไม่เอากุก็ซวยซิ!!
และก็ทำการแผ่เมตตาตั้งใจ ขอบุญกุศลที่ข้าพเจ้าได้ทำไว้แล้วก็ดีหรือทำใหม่ในวันนี้ก็ดีโดยการไปปล่อยปลาก่อนเดินทางมา ขอบุญกุศลนี้ส่งผลให้ท่านที่กระทำกับข้าพเจ้าเมื่อกี้จงพ้นจากทุกข์ของให้ได้นับผลบุญกุศลนี้เถิดๆๆๆๆๆๆๆๆ พูดจบสาธุ เสียงร้องจากด้านนอกห้องร้องเฮฮาดีใจ เฮ้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียงผู้ชายเหมือนเดิม แต่คิดว่าเป็นพวกแขกที่มาพักและบอกกะกลัวไม่กล้านอนต่อมันเสียงอะไรกันหยิบกระเป๋าตังค์โทรศัพท์ออกไปดูว่าเสียงใคร ไม่มีไม่มีใครอยู่เลยย ดูนาฬิกาเป็นเวลา 02.00 น.กว่าๆ แล้ว แล้วเสียงใครอ่ะ จะร้อง
ไม่อยู่แล้วออกไปหน้าล็อบบี้ทำไงดีๆๆๆ หาที่พักใหม่ตอนนี้ๆนะเออตอนนี้แหละ จะกลับไปนอนในห้องต่อไหมล่ะ! ใจบอกไม่แน่นอนหัวเด็ดตีนขาดก็ไม่อยากไปเจอเรื่องแบบนั้นเป็นครั้งที่สองแน่นอนไอ้เงาบ้านั้นมันนั่งทับอกเอา จะตาย หาที่พักใหม่ๆจะไปหาที่ไหนตอนนี้ใกล้ๆนี้แหละว่ะเดินไป 3 ที่เต็มทุกที่ ตี 2 กว่าแล้วเดินไกลมาเรื่อยๆ ดึกแล้วไม่ไหว ยอมใจกลับว่ะ แต่จะทำไงนอนในห้องไม่ได้นะ หน้าล็อบบี้นี้แหละว่ะ อย่างน้อยก็มีโซฟากะพัดลม และที่สำคัญมีกล้องวงจรปิด ยังไงก็มีกล้อง (พี่เจ้าของไม่พักที่นี่กลับไปนอนไหนไม่รู้ จะมาก็ตอนจะมีคนเช็คอิน ไม่ก็ต้อนเช้าเลย) สรุปไม่เข้าไปนอนกะผีแน่นอน นอนหน้าล็อบบี้ยันเช้า ตื่นมา 7.00 น.
มีลุงคนนึงนั้งท่านอาหารในห้องโถงถัดจากล็อบบี้ ผมเดินเข้าไปหา เข้าบอกจะมีคนมาเช็คเอ้าท์เห็นน้องนอนหลับเลยไม่ได้ปลุก ป่าวผมไม่ใช่พนักงานๆๆๆ ผมเปนแขกมาพัก แล้วทำไมไม่นอนในห้องมานอนข้างนอกทำไม เอออยากจะเล่าใจจะขาด แต่กลัวลุงว่าผมบ้า ไม่ก็เมายา อ่อพอดีดื่มมาแฮงนิดหน่อยครับกลัวอวกใส่เลอะห้องเลยนอนด้านนอก #เรื่องจริงกุโดนผีหลอกและผีอำ รอเวลาจน 8.00 น. แล้วคิดว่าสว่างแน่ๆ จึงกล้าเดินดข้าไปเก็บของและพิจารณาว่าเสียงหัวนอนนั้นเสียงอะไร ปรากฏว่ามันคือห้องน้ำ ใช่ห้องน้ำรวมมีด้านนอกอีกตั้งหาก แล้วหัวเตียงที่ผมนอนหันไปทางโถ่วส้วม เออส้วม

เอยฮวงจุ้ยโคตรแย่ เก็บของมีน้องคนนึงเจอที่คุยกะลุงตอนเช้าชวนออกมาพร้แมกันเลยออกมา และไม่เล่าเรื่องนี้ให้คนที่พักในบ้านฟังเลยสักคน เพราะคิดว่าเราต้องบ้าแน่ๆเลย แต่น้อง ผญ บอกตอนตี 2 ห้องน้องแอร์ดับไม่รู้เพราะอะไร เปนเวลาที่กุโดนผีหลอก ละประสบการณ์เรื่องหลอนๆๆ ก็จบลงแค่นี้
ตอนนี้เดินทางออกมาจากตัวจังหวัดกาญจนบุรีแล้ว เล่าได้ ขอบคุณทุกท่านถ้าอ่านจบ โคตรยาว #โปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน #ล่าสุดเอาเลขเตียงมาเล่นหวย ถูกได้นิดหน่อย งวด 16 ตุลาคม 62 ที่ผ่านมา เดี๋ยวจะไปทำบุญใส่บาตรให้เค้าด้วย
แชร์ประสบการณ์หลอน📌💀❗ โดนผีอำที่ Hostel กาญจนบุรี
เรื่องมีอยู่ว่าผมต้องเดินทางไปทำบุญกฐินและงานฉลองวันเกิดพระอาจารย์ครบรอบ 68 ปี ที่สำนักป่าแห่งหนึ่ง ในอำเภอสังขละ จังหวัดกาญจนบุรี ในวันที่ 12,13,14 ตุลาคม ที่ผ่านมา
โดยนั่งรถตู้จากหมอชิตไปขนส่งกาญจนบุรี และต่อรถตู้จากกาจนบุรีไปสำนักป่า คิดว่าคงถึงสำนักป่าตอนประมาณบ่ายๆ เย็นๆ คงไม่ค่ำ ของวันที่ 12 เมื่อเดินทางมาถึงหมอชิตก็เตร็ดเตร่ซื้อของกินของใช้ที่จำเปน แล้วก็เข้าไปซื้อตั๋วก่อนเที่ยง ปรากฎได้คิวรถตู้🚌รอบ 4 โมงเย็น เชรดงานเข้า!😱❗ เพราะเป็นวันหยุดยาว จากที่คิดว่าจะถึงสำนักป่าตอนบ่ายเย็น ทำให้ต้องเปลี่ยนแผนกะทันหัน
เพราะถ้ารถออกจากที่นี่ 4 โมงเย็น กว่าจะถึงเมืองกาญก็คงค่ำ ระหว่างที่นั่งรถรถตู้ออก ก็ทำการหาที่พักผ่านแอพ เพราะคิดว่าไม่มีรถต่อไปสังขละแน่ๆถ้าถึงขนส่งกาญจบุรีค่ำ เลยหาที่พักในเมืองกาญขอแบบใกล้ๆ แบบราคาไม่แพง เพราะไม่ได้คิดจะพักแต่แรกอยู่แล้ว ก็หาไปเรื่อยๆ แต่ด้วยความที่เป็นวันหยุดยามติดต่อกัน ทำให้หาที่พักที่ใกล้ๆขนส่งยาก บวกกับเวลาที่กระชั้นชิด ทำให้หาที่พักในเมืองยาก ก็เลยหาใกล้เคียงก็ได้ ปรากฏได้แถวสุสานดอนรัก ใช่ครับท่านฟังไม่ผิดหลอกใกล้สุสานดอนรัก ตกใจไหมตอนแรกก็เฉยๆนะ
เพราะสถานที่พักใหม่มากน่าอยู่เพิ่งสร้างใหม่และเปิดให้บริการได้ 1 ปีเอง ห่างจากสุสานไม่ไกล ซอยๆข้างๆสุสาน ในซอยนั้นร้านเหล้าเต็มเลย ชอบซิ จองอันนี้แหละห้องสวย แต่เพื่อความประหยัดและมีเพื่อนนอน ของเป็นแบบโฮสเทล เตียง 3 เตียง 2 ชั้น เท่ากับ 6 ที่นอน สุสานก็สุสานเถอะยังไงก็มีเพื่อนอุ่นใจว่ะ🤔 จองผ่านแอพจ่ายเงินเสร็จสรรพ ในราคา 300 บาท
รถตู้ถึงขนส่งเมืองกาญจนบุรีตอน 20.00 น. ด้วยความหิวและไม่อยากออกมาจากที่พักอีก หาข้าวกินเลยรึกัน กินเสร็จ ก็เรียกพี่วินให้ไปส่งที่พัก พอถึงที่พักเออดีอ่ะสวยจังเลย ผ่านสุสานมาเป็นเรื่องเฉยๆไปเลย ทำการเช็คอิน แต่พี่เจ้าของเช็คอินไม่อยู่นะ ต้องโทรตามมา พอพี่มาถึง ก็บอกเลขห้องเลขเตียง เสร็จสรรพบอกน้องเข้าไปเลย อย่าผิดห้องนะ ไม่เดินไปส่งกุด้วย เออไม่ถามไรทั้งนั้นกุเหนื่อยจากการเดินทางตรงไปที่ห้อง
เล่าถึงตัวบ้านก่อน บ้านเป็นโฮสเทล 2 ชั้น มีห้องล็อบบี้กระจกขนาดใหญ่อยู้ด้านหน้าเชื่อมเป็นทางเข้าบ้าน ระบบบ้านใช้คีย์การ์ดทั้งหมด ตั้งแต่ประตูทางเข้าล็อบบี้ ผ่านประตูล็อบบี้มาจะมีประตู้เข้าห้องโถงใช้คีย์การ์ดอีก เป็นห้องไว้ทานอาหาร ผ่านมาเป็นประตูธรรมดาเปิดได้เพื่อเข้าไประเบียงทางเดินของตัวบ้าน ห้องผมยุห้องแรกขวามือก่อนทางขึ้นบันไดชั้น2 แต่ไม่ได้อยู่ใต้บันไดนะอยู่คนล่ะฝั่ง เข้าไปปรากฏว่าไม่มีใครเลยๆๆๆๆ นี่มีตรู่คนเดียวรึว่ะ ไม่แน่ใจอาบน้ำให้สบายใจแล้วออกไปถามพี่ ผช เจ้าของ ว่าห้องรวมคืนนี้มีผมนอนคนเดียวรึครับ ใช่คืนนี้มีน้องเช็คอินเข้ามาพักคนเดียว งานเข้าแจ็คพอต!!! นอนคนเดียวเออช่างมัน ออกไปเที่ยวหน่อยรึกันเดินไปแต้ร้านเหล้าก็อยากแต่เมื่อยมากกว่านวดสัก 1 ชม. รึกัน แล้วกับห้องนอนไม่ดื่ม #เกิ้นนานไปล่ะ!
📌เล่าเรื่องผี💀เลยรึกัน พอรู้ว่าต้องนอนคนเดียว ก็เปิดไฟทั้งห้องซิครับ เป็นห้องแอร์ มีห้องน้ำในตัว 2 ห้องอาบน้ำแล้วที่ห้องสุขา เตียงผมยุชั้นล่างด้านริมด้านในติดห้องน้ำในห้อง พอเปิดไฟก็เข้าเตียงนอน ด้วยความที่นอนคนเดียวแต่มี 3 เตียง 6 ชั้น ปิดม่านที่เตียงตัวเองและปิดไฟที่หัวเตียงเพื่อให้ไฟในห้องไม่ส่องเข้าตา มันจะนอนไม่หลับ นอนเวลา 23.00 น.ผ่านไป 2 ก็หลับ
ระหว่างที่หลับสนิทนะคิดว่า ได้ยินเสียงคนมันคุยกันตรงกำแพงหัวนอนคิดว่าคงเป็นห้องข้างๆตรงหัวนอนคุยไรกันนักหนาว่ะลำคาน ลืมตาจะลุกมาฟังว่ามันอะไรกัน ดึกแล้วทำไมไม่รู้จักนอน พอลืมตาเท่านั้นล่ะ!! มีเงาดำๆร่สงใหญ่ๆ กำลังนั่งทำเรายุ ด้วยความที่ปิดม่านไว้แต่ไฟที่ส่องช่องเข้ามาก็พอเหนบ้างว่ามันเป็นร่างผู้ชาย แต่ไม่เหนหน้าเพราะมันเป็นแค่เงา ตอนนั้นตกใจมาก ตัวช้าสติแตกเหงื่อท่วมตัว หายใจไม่ออก ดิ้นไม่ได้ นึกในใจนี่มันอัใะไรกันๆๆๆๆๆ นึกอย่างเด่ลต้องท่องๆๆๆๆๆๆๆ กุต้องท่อง
พอนึกได้ก็ท่องเท่าที่สติจะนึกออกตอนนั้น "พุทธังอาราธนานัง ธัมมังอาราธนานัง สังฆังอารธนานัง" แล้วลุก ปรากฏลุกได้รีบเอามือไปเปิดไฟหัวเตียง ดูว่ามันคืออะไรกัน ไม่มีๆๆ เออมันไม่มี แต่ขนทั้งตัวรวมถึงหัวลุกหมดเลยย นี่มันอะไรกันเราเปนอะไร ผีเหรอผีใช่ไหมยังส่งสัย ไม่ใช่มั้ง! แหม๋ ทำไมทำกะเราแบบนี้ แผ่เมตตาเราต้องแผ่เมตตา แต่ก่อนแผ่เมตตา เมิงมีอะไรคิดว่าป้องกันเมิงได้ เมิงเอาออกมา หยิบผ้ายันต์ในกระเป๋าตังค์ออกมาก่อนว่ะ เกิดแผ่ไปไม่เอากุก็ซวยซิ!!
และก็ทำการแผ่เมตตาตั้งใจ ขอบุญกุศลที่ข้าพเจ้าได้ทำไว้แล้วก็ดีหรือทำใหม่ในวันนี้ก็ดีโดยการไปปล่อยปลาก่อนเดินทางมา ขอบุญกุศลนี้ส่งผลให้ท่านที่กระทำกับข้าพเจ้าเมื่อกี้จงพ้นจากทุกข์ของให้ได้นับผลบุญกุศลนี้เถิดๆๆๆๆๆๆๆๆ พูดจบสาธุ เสียงร้องจากด้านนอกห้องร้องเฮฮาดีใจ เฮ้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียงผู้ชายเหมือนเดิม แต่คิดว่าเป็นพวกแขกที่มาพักและบอกกะกลัวไม่กล้านอนต่อมันเสียงอะไรกันหยิบกระเป๋าตังค์โทรศัพท์ออกไปดูว่าเสียงใคร ไม่มีไม่มีใครอยู่เลยย ดูนาฬิกาเป็นเวลา 02.00 น.กว่าๆ แล้ว แล้วเสียงใครอ่ะ จะร้อง
ไม่อยู่แล้วออกไปหน้าล็อบบี้ทำไงดีๆๆๆ หาที่พักใหม่ตอนนี้ๆนะเออตอนนี้แหละ จะกลับไปนอนในห้องต่อไหมล่ะ! ใจบอกไม่แน่นอนหัวเด็ดตีนขาดก็ไม่อยากไปเจอเรื่องแบบนั้นเป็นครั้งที่สองแน่นอนไอ้เงาบ้านั้นมันนั่งทับอกเอา จะตาย หาที่พักใหม่ๆจะไปหาที่ไหนตอนนี้ใกล้ๆนี้แหละว่ะเดินไป 3 ที่เต็มทุกที่ ตี 2 กว่าแล้วเดินไกลมาเรื่อยๆ ดึกแล้วไม่ไหว ยอมใจกลับว่ะ แต่จะทำไงนอนในห้องไม่ได้นะ หน้าล็อบบี้นี้แหละว่ะ อย่างน้อยก็มีโซฟากะพัดลม และที่สำคัญมีกล้องวงจรปิด ยังไงก็มีกล้อง (พี่เจ้าของไม่พักที่นี่กลับไปนอนไหนไม่รู้ จะมาก็ตอนจะมีคนเช็คอิน ไม่ก็ต้อนเช้าเลย) สรุปไม่เข้าไปนอนกะผีแน่นอน นอนหน้าล็อบบี้ยันเช้า ตื่นมา 7.00 น.
มีลุงคนนึงนั้งท่านอาหารในห้องโถงถัดจากล็อบบี้ ผมเดินเข้าไปหา เข้าบอกจะมีคนมาเช็คเอ้าท์เห็นน้องนอนหลับเลยไม่ได้ปลุก ป่าวผมไม่ใช่พนักงานๆๆๆ ผมเปนแขกมาพัก แล้วทำไมไม่นอนในห้องมานอนข้างนอกทำไม เอออยากจะเล่าใจจะขาด แต่กลัวลุงว่าผมบ้า ไม่ก็เมายา อ่อพอดีดื่มมาแฮงนิดหน่อยครับกลัวอวกใส่เลอะห้องเลยนอนด้านนอก #เรื่องจริงกุโดนผีหลอกและผีอำ รอเวลาจน 8.00 น. แล้วคิดว่าสว่างแน่ๆ จึงกล้าเดินดข้าไปเก็บของและพิจารณาว่าเสียงหัวนอนนั้นเสียงอะไร ปรากฏว่ามันคือห้องน้ำ ใช่ห้องน้ำรวมมีด้านนอกอีกตั้งหาก แล้วหัวเตียงที่ผมนอนหันไปทางโถ่วส้วม เออส้วม
ตอนนี้เดินทางออกมาจากตัวจังหวัดกาญจนบุรีแล้ว เล่าได้ ขอบคุณทุกท่านถ้าอ่านจบ โคตรยาว #โปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน #ล่าสุดเอาเลขเตียงมาเล่นหวย ถูกได้นิดหน่อย งวด 16 ตุลาคม 62 ที่ผ่านมา เดี๋ยวจะไปทำบุญใส่บาตรให้เค้าด้วย