ขอมาระบาย ...และอยากหาคำตอบให้ชีวิต
คือเราก็เป็นคนที่มีปัญหาเรื่องความขี้เกียจ การพนัน แอลกอฮอล์ บุหรี่(ตอนนี้เราเลิกไม่ได้จริงๆ)
(กำลังจะเกริ่น ต้นเหตุวัยเยาว์ แต่ถ้าใครขี้เกียจอ่านก็ไปจนตอนจบเลยก็ได้นะ. >___<)
ย้อนกลับไปสมัยเด็กประถม... เราเป็นเด็กดีมากนะ เกรด 4 ตลอด อยู่ในโรงเรียนและสังคมที่ดี
สมัยมัธยม... เราก็ยังเรียนดีช่วงม. ต้น รับประกาศนียบัตรเด็กเรียนดี 3.80- 4.00
พอเริ่ม ม. 3 ได้ไปเข้าค่ายที่ เมกา ทุกคนที่ดูอายุใกล้ๆกัน ดูเป็นผู้ใหญ่ กินเบียร์ สูบบุหรี่
ก็เริ่มเกเร.. รู้จักคำว่าเหล้า เบียร์.... แต่ก็ยังเป็นนักกีฬาของโรงเรียนนะ (บาสและเทนนิส)
ตอนม.ปลาย นี่เกเรขนาดคบเพื่อนเล่นยา ชวนกันกินเหล้า ... จบที่ 2.8 ตามแสตนดาร์ด
แล้วก็บ้าบอที่สุดตอนที่หนีออกจากบ้านขึ้นรถไฟไปตจว. ช่วงสอบเข้ามหาลัย
แต่ ในที่สุดก็สอบตรงเข้ามหาลัยรัฐบาลแห่งหนึ่งได้ ซึ่งเพื่อนๆก็น่ารักทุกคน ..(แต่ก็ยังทำตัวเหมือนเดิม)
มีปัญหาเล็กน้อยๆน้อยๆตลอด แต่ก็จบมาได้ทั้งปริญญาตรี จนทำงานอีกทีและไปต่อปริญญาโท.
(ชีวิตมันจะมีขึ้นๆลงๆ เหมือนกราฟหุ้นทั่วไป..)
เราจะบอกตัวเองตลอดสมัยมัธยมและมหาลัย..ว่า อายุ 30 เราจะเลิกเป็นบ้าอย่างนี้
ไม่ก็ขอตายไปเลย ...แต่นี่ก็ปาไปจะ 40 ละ ... เลิกไม่ได้ซักอย่าง ...แล้วก็ยังไม่ตาย
เคยเล่นพนันได้มาเป็นล้านนะ... แต่มันทีเดียวไง... ทุกวันนี้ เสียหลายแสน (เงินล้านใช้หมดไปนานแล้ว)
ไปหาหมอ(จิตแพทย์) แต่ก็ไปบ้าง ไม่ไปบ้าง จนหมอน่าจะงอน ตอนนี้ไม่รับนัดละ (555)
ตอนนี้ ทำงานอยู่ที่ๆนึง ซึ่ง เวลาไปประชุมก็จะโดนบอกให้เงียบบ้าง อะไรบ้าง (เพราะปกติชอบออกความเห็น)
มีแฟนนะ แต่ก็สงสารแฟน รู้ว่าเป็นคนที่เค้าคงพึ่งพาอะไรไม่ได้มาก และถ้าเล่นจนเงินหมดก็คงดูแลเค้าไม่ได้
พ่อแม่ก็ดีมาก คนที่ทำงานก็น่ารัก แต่ทั้งหมดนี้ ไม่มีใครรู้เลยว่าจริงๆแล้วเราเบื่อๆๆๆๆ และแย่แค่ไหน
ส่วนงาน.. ก็ดี.. แต่เสนออะไรไป นายบางคนก็ไม่เอา กลัวจะงานงอก งานเยอะไป .. เราก็เลยอยู่แบบสบายๆ
แต่เราแบบว่าแย่เกินคำบรรยายอ่ะ... บางทีก็แอบคิดว่า ที่เราไม่คิดสั้น(ไวๆ) เพราะเรารักตัวเองมากไปรึเปล่า(วะ)
เมื่อก่อนเคยชอบเล่นดนตรีนะ ชอบออกกำลัง ชอบเที่ยวต่างประเทศ ต่างจังหวัดบ้าง แล้วแต่อารมณ์
คือตอนนี้มันไม่อยากทำอะไรเลย อยากนอน อยากกิน อยากดื่ม น้ำหนักขึ้นมา 30 โลแล้วมั้ง
อ้วนเป็นปลาวาฬ อยากแค่ กิน นอน กิน นอน กิน นอน รอไปทำงานที่แสนจะน่าเบื่อไปวันๆ
ที่บ่นมา คือ อยากดีขึ้น หวังว่าในโลกใบนี้มีคนที่ทำให้เราดีขึ้นได้ ขอแค่กำลังใจ และคำแนะนำ T_T
(ซ้ำเติมได้ แต่ขอเป็นแนวแนะนำมากกว่าด่าเฉยๆแล้วไม่ได้อะไรนะจ้า)
นอนไม่หลับ ติดพนัน ติดเบียร์ ติดบุหรี่ ติดทุกสิ่งที่ไม่ดี อยากเลิก อ้วนด้วย ชีวิตตกต่ำสุดๆ T_T
คือเราก็เป็นคนที่มีปัญหาเรื่องความขี้เกียจ การพนัน แอลกอฮอล์ บุหรี่(ตอนนี้เราเลิกไม่ได้จริงๆ)
(กำลังจะเกริ่น ต้นเหตุวัยเยาว์ แต่ถ้าใครขี้เกียจอ่านก็ไปจนตอนจบเลยก็ได้นะ. >___<)
ย้อนกลับไปสมัยเด็กประถม... เราเป็นเด็กดีมากนะ เกรด 4 ตลอด อยู่ในโรงเรียนและสังคมที่ดี
สมัยมัธยม... เราก็ยังเรียนดีช่วงม. ต้น รับประกาศนียบัตรเด็กเรียนดี 3.80- 4.00
พอเริ่ม ม. 3 ได้ไปเข้าค่ายที่ เมกา ทุกคนที่ดูอายุใกล้ๆกัน ดูเป็นผู้ใหญ่ กินเบียร์ สูบบุหรี่
ก็เริ่มเกเร.. รู้จักคำว่าเหล้า เบียร์.... แต่ก็ยังเป็นนักกีฬาของโรงเรียนนะ (บาสและเทนนิส)
ตอนม.ปลาย นี่เกเรขนาดคบเพื่อนเล่นยา ชวนกันกินเหล้า ... จบที่ 2.8 ตามแสตนดาร์ด
แล้วก็บ้าบอที่สุดตอนที่หนีออกจากบ้านขึ้นรถไฟไปตจว. ช่วงสอบเข้ามหาลัย
แต่ ในที่สุดก็สอบตรงเข้ามหาลัยรัฐบาลแห่งหนึ่งได้ ซึ่งเพื่อนๆก็น่ารักทุกคน ..(แต่ก็ยังทำตัวเหมือนเดิม)
มีปัญหาเล็กน้อยๆน้อยๆตลอด แต่ก็จบมาได้ทั้งปริญญาตรี จนทำงานอีกทีและไปต่อปริญญาโท.
(ชีวิตมันจะมีขึ้นๆลงๆ เหมือนกราฟหุ้นทั่วไป..)
เราจะบอกตัวเองตลอดสมัยมัธยมและมหาลัย..ว่า อายุ 30 เราจะเลิกเป็นบ้าอย่างนี้
ไม่ก็ขอตายไปเลย ...แต่นี่ก็ปาไปจะ 40 ละ ... เลิกไม่ได้ซักอย่าง ...แล้วก็ยังไม่ตาย
เคยเล่นพนันได้มาเป็นล้านนะ... แต่มันทีเดียวไง... ทุกวันนี้ เสียหลายแสน (เงินล้านใช้หมดไปนานแล้ว)
ไปหาหมอ(จิตแพทย์) แต่ก็ไปบ้าง ไม่ไปบ้าง จนหมอน่าจะงอน ตอนนี้ไม่รับนัดละ (555)
ตอนนี้ ทำงานอยู่ที่ๆนึง ซึ่ง เวลาไปประชุมก็จะโดนบอกให้เงียบบ้าง อะไรบ้าง (เพราะปกติชอบออกความเห็น)
มีแฟนนะ แต่ก็สงสารแฟน รู้ว่าเป็นคนที่เค้าคงพึ่งพาอะไรไม่ได้มาก และถ้าเล่นจนเงินหมดก็คงดูแลเค้าไม่ได้
พ่อแม่ก็ดีมาก คนที่ทำงานก็น่ารัก แต่ทั้งหมดนี้ ไม่มีใครรู้เลยว่าจริงๆแล้วเราเบื่อๆๆๆๆ และแย่แค่ไหน
ส่วนงาน.. ก็ดี.. แต่เสนออะไรไป นายบางคนก็ไม่เอา กลัวจะงานงอก งานเยอะไป .. เราก็เลยอยู่แบบสบายๆ
แต่เราแบบว่าแย่เกินคำบรรยายอ่ะ... บางทีก็แอบคิดว่า ที่เราไม่คิดสั้น(ไวๆ) เพราะเรารักตัวเองมากไปรึเปล่า(วะ)
เมื่อก่อนเคยชอบเล่นดนตรีนะ ชอบออกกำลัง ชอบเที่ยวต่างประเทศ ต่างจังหวัดบ้าง แล้วแต่อารมณ์
คือตอนนี้มันไม่อยากทำอะไรเลย อยากนอน อยากกิน อยากดื่ม น้ำหนักขึ้นมา 30 โลแล้วมั้ง
อ้วนเป็นปลาวาฬ อยากแค่ กิน นอน กิน นอน กิน นอน รอไปทำงานที่แสนจะน่าเบื่อไปวันๆ
ที่บ่นมา คือ อยากดีขึ้น หวังว่าในโลกใบนี้มีคนที่ทำให้เราดีขึ้นได้ ขอแค่กำลังใจ และคำแนะนำ T_T
(ซ้ำเติมได้ แต่ขอเป็นแนวแนะนำมากกว่าด่าเฉยๆแล้วไม่ได้อะไรนะจ้า)