อย่าเพิ่งอวยเยอะ

ถึงจะเล่นดีขึ้นก็จริง และไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรเพราะโค้ชอยู่มาสักพัก และได้คุมทีมแข่งเป็นนัดที่ 4 ถ้าการเล่นไม่ดีขึ้นสิแปลก เราพลาดตั้งแต่นัดแรกแล้วที่ชนะเวียดนามไม่ได้ เรื่องนี้ถ้าจะโทษต้องโทษสมาคมที่กว่าจะเลือกโค้ชมาได้ใช้เวลานานเกินจนโค้ชต้องเอานักแข่งจริงมาลองเครื่อง ส่วนนัดที่ 2 อินโดแพ้ให้ทุกทีมในกลุ่ม (ตอนนี้โดนเวียดนามนำไปไกลแล้ว) มานัดนี้ก็ปัญหาเดิมๆ การเข้าทำที่ไม่เด็ดขาด และกองหน้าที่ไว้ใจได้ยังมีแค่คนเดียว และเหมือนกับว่าตำแหน่งการเล่นยังไม่ลงตัวมีการสลับการยืนของตัวรุกอยู่

เรียกว่าคัดบอลโลกครั้งนี้ แทบจะเห็นจุดอ่อนบอลไทยแทบทั้งระบบ ว่าบ้านเราควรเล่นบอลเข้าบอลเร็วกว่านี้ในลีก เน้นพละกำลังมากกว่านี้ และต้องสร้างนักเตะที่ฝากความหวังในตำแหน่งจบสกอร์มากกว่านี้ เท่าที่ดูเรายังไม่กลับไปสู่ระดับที่เราทำได้เลยด้วยซ้ำ อย่าลืมนี่เราแข่งในบ้านนะ ราเยวัชเองก็เคยทำทีมเสมอในบ้าน แบบเกือบชนะด้วย ก่อนจบครึ่งแรกเหมือนภาพเดิมๆลอยมาเลย  

ครั้งนี้บอกเลยหวังได้ แต่อย่าหวังเยอะ แค่พยายามเก็บแต้มให้มาที่สุด ถึงจะไม่ผ่านเข้ารอบก็พยายามรั้งนิชิโนะเอาไว้ ให้แกได้เรียนรู้ฟุตบอลไทยทั้งระบบ และถามว่าต้องพัฒนาตรงจุดไหนก่อน อะไรต้องพัฒนาลำดับแรก สอง สาม อย่าพึ่งให้สิ่งที่เห็นครึ่งเดียวมาทำให้มโนภาพเกินความจริง เรายังไม่ได้ไปไกลขนาดนั้น เอาให้จบครึ่งหลังต่อยมาว่ากันอีกทีละกัน