ผมมีแฟนเป็นรุ่นพี่ครับ ส่วนตัวผมอายุ 18 ส่วนพี่เขาอายุ 19 เราห่างกันแค่ปีเดียว แต่วุฒิภาวะเราต่ำกันมาก เราพึ่งคบกันได้แค่เดือนเดียว ใช่ครับ! แค่เดือนเดียว ทุกคนฟังไม่ผิดหรอกครับ แค่เดือนเดียว แต่เกิดเรื่องหลายเรื่องเยอะแยะมากมาย ผมขอเลิกกับเขาสองครั้ง ครั้งแรกเป็นเรื่องที่ผมไม่เข้าใจเขา แล้วเขาก็มาหาผม ร้องไห้ให้ผมเห็น ซึ่งผมแพ้น้ำตาผู้หญิง แล้วผมขอเลิกกับเขาทั้งที่ยังรักเขาอยู่ ครั้งที่สองเขาสารภาพกับผมว่าเขาไปนอนกับคนอื่นแต่ไม่ได้มีอะไรกัน ซึ่งผมไม่อยากเชื่อเลยว่าไปนอนกับคนอื่นแล้วไม่ได้มีอะไรกันเนี้ยน้ะ มันเป็นไปไม่ได้ ผมทนกับเรื่องนี้ไม่ได้ ผมเลยขอเลิกกับเขา แต่เขาก็ยังรั้งผมไว้ ผมคบกับเขาวันที่ 7 วันที่ 9 เขาไปนอนกับคนอื่น แล้วบอกว่าเป็นเพราะอารมณ์ชั่ววูบ ความรู้สึกตอนนั้นมันแย่มากนะ แต่เขาก็รั้งผมไว้ เขาบอกจะไม่ทำอีกแล้ว แล้วเขาก็ไม่คุยกับใครเลยนอกจากเพื่อนเขา เขาดีขึ้นเยอะมาก แต่ดันนิสัยขี้น้อยใจ ผมเองก็ขี้น้อยใจเหมือนกัน เราสองคนทะเลาะกันทุกวัน แต่ก็ยังรักกันเหมือนวันแรกที่คบกัน เขาขอผมเลิกสูบบุหรี่ ซึ่งผมรู้ตัวเองดีว่ามันทำได้ยาก ผมควรทำยังไงต่อดีครับ มืดแปดด้านมาก ตอนนี้ผมเครียดมาก แล้วก็กลัวว่าแฟนจะท้องด้วย แต่ผมพร้อมจะรับผิดชอบแฟนนะ พร้อมจะดูแลเด็กในท้องด้วย แต่ผมกลัวว่าวันนึงผมจะทนนิสัยเขาไม่ได้จริงๆ เพราะความขี้น้อยใจ เพราะความติดนิสัยขี้เล่น ชอบเที่ยวกลางคืน แต่ดันห้ามไม่ให้ผมเที่ยว เห้อ ชีวิต เกิดมา 18 ปีต้องรับผิดชอบบทบาทที่ใหญ่โตแบบนี้ ขอปรึกษาคนที่ผ่านอะไรแบบนี้มาก่อนผม ขอบคุณที่แสดงความคิดเห็นครับ