สวัสดีค่ะ วันนี้จะมาเขียนแนวชีวิตดูบ้าง (เนื้อหาเป็นเรื่องจิง) หนูอายุแค่16 ปีทางบ้านก็ไม่ได้มีเงินมีทองมาจากไหนมากมาย พอที่จะส่งเราเรียนพี่สาวเรียนได้ เนื่องจากแม่เป็นคนที่อายุค่อนข้างเยอะ พอมีปัญหาอะไรเหมือนเราจะเป็นคนที่รับฟังทุกๆอย่าง ก็ดีใจนะที่แม่มีไรมาพูดด้วย แต่เป็นเนื่อหาทำนองแบบกดดันเราด้วย ปัญหาเรื่องพ่อพี่สาวด้วย พี่สาวหนูพึ่งเรียนจบค่ะ(ม.6) ตอนนี้แกกำลังขึ่นเรียน มหาลัย แต่ทะว่าสิ่งที่บงเรียนไปนั้นไไม่ใช่สิ่งที่ เชาชอบและไกลบ้าน (เป็นเด็กอีสานเข้าไปเรียนภาคเหนือ) อีกอย่างพี่สาวดูเหมือนจะเป็นคนค่อนข้างเอาแต่ใจยากได้ไรต้องได้เราขัดใจนาง ยังไงพ่อกับแม่ก็หามาให้(แอบน้อยใจนะ เราขอไรแทบจะไม่ได้เลย ) พอพี่สาวมีปัญหาตัวหนูเองก็ต้องรับฟังทุกฝ่าย แต่น่าจะเป็นเพราะนิสัยส่วนตัสเป็นคนคิดเล็กคิดน้อยด้วย (ไม่คิดน้อยหรอก คิดมากกกกกเลย) ทำให้ตัวหนูเอง เก็บมาคิดและไม่สามารถเอาออกมาระบายกับใครได้ เพราะเป็นปัญหาครอบครัวและด้วยการที่หนูเข้าสังคมไม่เป็นก็ทำให้ตัวหนูเอง มีปัญหากับเพื่อนที่ รร (ตอนม.ต้น-ม.ปลาย หลายคนอาจจะคิดว่าทำไมไม่ย้ายช่วงม.ปลายล่ะ เราได้เหตผลว่าไ่มีเงินส่งเรียน เรียนแถวบ้านนนี้แหละ) มันเครียดมากเลยค่ะทุกคน เรื่องที่บ้านก็เอาออกมาพูดกับใครไม่ได้(ความในอย่าเอาออกความนอกอย่าเอาเข้า) จนหนูตัดสินใจกรีดแขนตัวเอง เพราะไม่มีวิธีไหนที่ดีกว่านี้แล้ว หนูไม่ได้ต้องการที่จะฆ่าตัวตาย แต่หนูคิดว่า ปัญหาของหนุมากมายนัก รวมของทุกคนมันทำให้หนูเจ็บปวด กรีดแล้วกรีดเล่า
หนูไม่คิดว่าตัวเองป่วยเป็นโรคซึมเศร้านะคะ แต่หนูไม่มีวิธีจัดการกับปัญหาได้ หนูไม่สามารถปรึกษาใครได้เลย ทำไมหนูไม่ไปคุยกับครอบครัวละ ทุกคนในบ้านยังหาที่พึ่งไม่ได้เล่าับใครไม่ได้เลย ถ้าหนูเล่ากลับไปจะเป็นการโยนขี้กลับไปหารึป่าวค่ะ ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ (คนอ่านอย่าคิดว่าหนูจะฆ่าตัวตายนะหนูยังมีสิ่งที่ต้องการจะทำค่ะ ไม่ยอมไปหรอก แค่อยากระบายและขอความเห็นจากพี่ๆ ว่า
หนูควรทำยังไงกับการรับฟังคนอื่น
ควรที่จะไม่เก็บมาใส่ใจ
ควรที่จะเล่าให้ที่บ้านฟังดีไหม
คิดยังไงกับคนข้างตัว
หนูไม่คิดว่าตัวเองป่วยเป็นโรคซึมเศร้านะคะ แต่หนูไม่มีวิธีจัดการกับปัญหาได้ หนูไม่สามารถปรึกษาใครได้เลย ทำไมหนูไม่ไปคุยกับครอบครัวละ ทุกคนในบ้านยังหาที่พึ่งไม่ได้เล่าับใครไม่ได้เลย ถ้าหนูเล่ากลับไปจะเป็นการโยนขี้กลับไปหารึป่าวค่ะ ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ (คนอ่านอย่าคิดว่าหนูจะฆ่าตัวตายนะหนูยังมีสิ่งที่ต้องการจะทำค่ะ ไม่ยอมไปหรอก แค่อยากระบายและขอความเห็นจากพี่ๆ ว่า
หนูควรทำยังไงกับการรับฟังคนอื่น
ควรที่จะไม่เก็บมาใส่ใจ
ควรที่จะเล่าให้ที่บ้านฟังดีไหม