เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อปี2560 ผมได้มีโอกาสคุยกับผู้หญิงคนนึงซึ้งผมก็คุยกับเธอไปหลายเดือนเช่นกัน แต่เรื่องมีอยู่ว่าเธอมีเพื่อนคนนึงที่ชอบเธอมาตั้งแต่ม.ต้น(แต่เธอไม่ได้ชอบเพื่อนของเธอ) ซึ้งเพื่อนของเธอจะทำทุกวิธีเพื่อให้ไม่มีใครมายุ่งกับเธอ ซึ้งผมเองก็โดนมาเช่นกันโดยการที่เพื่อนของเธอนำแชทที่ผมเคยคุยกับคุยเก่าที่เลิกคุยกันไปนานแล้วมาให้เธอดูจึงทำให้เธอเข้าใจตัวผมผิดไปเลย เธอเลยค่อยหายจากผมไปแบบไม่ถามอะไรผมสักคำเลยในตอนนั้นจึงทำให้ความสัมพันธ์สิ้นสุดลง ซึ้งแน่นอนผมก็คอยตามดูเลยมาตลอดในปีนั้น จนกระทั่งปีถัดมา2561มีอยู่วันนึงเธอผมได้มีโอกาสมาคุยกับเธอแปปนึงซึ้งตอนนั้นผมดีใจมาก ผมจึงเลยอธิบายสาเหตุที่ทำให้เธอเข้าใจในตัวผมผิดไปจนเธอได้มองผมใหม่อีกครั้งแต่ตอนนั้นเธอกลับมีแฟนไปแล้ว ผมจึงไม่ได้ไปค่อยส่องเธออีกเลย จนผมก็มีแฟนด้วยเช่นกัน จนล่าสุดในปีนี้ผมได้เลิกกับแฟนที่คบกับมา1ปี มาสักพัก มีอยู่วันนึงเธอทักมาหาผม เนื่องจากตอนนั้นเธอทะเลาะกับแฟนเธอบ่อย เธอบอกผมว่าคุยเป็นเพื่อนได้ไหม ผมจึงบอกเธอว่าได้เราจึงคุยกันได้คืนนึง แล้วเธอก็กลับดีกับเเฟนเธออีกครั้ง ไม่นานเธอก็เลิกกับแฟนของเธอ แล้วทำให้เราได้มีโอกาสมาคุยกันอีกครั้ง ซึ้งเธอได้บอกกับผมว่าผมคือความสบายใจของเธอ เวลาเธอเหนื่อยท้อผมก็จะคอยให้กำลังใจเธอประจำจนทำให้ผมรู้สึกว่าในใจผมยังชอบเธออยู่ แต่ผมก็คิดในใจเหมือนกันว่า เธอจะกลับไปดีกับเเฟนเธออีกไหม ผมควรจะคุยกับเธอหรือไม่ หรือผมควรจะสู้เพื่อชนะใจเธอให้ได้ จุดนี้ผมควรทำยังไม่ดีหรอครับผมเดาใจเธอไม่ออกเลย
มีโอกาศได้กลับมาคุยกับคนคุยเก่าที่เธอเคยเข้าใจผิดในเรื่องบางอย่างจึงเทผมไป