ช่วงนี้คุยกับผู้หญิงคนนึงอยู่มาประมาณเดือนกว่าๆ แล้ว ปกติจากประสบการณ์ครั้งก่อนๆ ทำให้ระวังเรื่องการแสดงความรู้สึกเอาไว้มาก
แต่เมื่อ 3-4 วันก่อน จงใจบอกเขาว่าเพราะคิดถึงเลยทักมานะอะไรแบบนี้ ซึ่งคิดว่ามันเป็นเรื่องปกติและ reaction เขาก็ดูปกติคือแบบเขิน
แต่หลังจากนั้นผมรู้สึกว่าเขาพยายามห่างๆ ไป ไม่ทักเราก่อนบ้างและคุยไม่เหมือนเดิม พูดง่ายๆ ว่าเรารู้สึกเหมือนเสียโอกาสของเราไปแล้ว
ผมทนความรู้สึกที่ว่าโอกาสเราเป็น 0% แล้วรึเปล่านะไม่ไหว จึงถามเขาไปตรงๆ ว่าผมยังมีโอกาสไหมและคำถามอื่นๆ อีก
สรุปคำตอบของเขาได้ว่า เรายังคุยกันได้เหมือนเดิม (ความจริงผมพยายามมากที่จะให้เหมือนเดิม แต่เขาไม่เหมือนเดิมแล้ว) เขาไม่รู้เหมือนกันว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร แต่ไม่อยากให้เราคาดหวัง ไม่อยากให้ผมเสียโอกาสที่จะเจอกับคนอื่น ตอนนี้เขายังออกมาจากกำแพงของเขาไม่ได้ ตอนนี้เขาไม่ได้คิดเรื่องนี้ และทิ้งท้ายด้วยว่าเขาเป็นคนใจแข็งมากๆ
พอเห็นแบบนี้แล้วผมก็ตอบกลับไปแหละครับว่า เวลาผมเยอะและจะยอมรับความเสี่ยงนั้นและคุยกับเขาต่อไป ซึ่งผมก็มีเวลาที่ตั้งเอาไว้ในใจนานพอสมควรแล้ว แต่ระหว่างนี้ก็จะไม่คุยกับคนอื่นด้วย
แต่ ณ ตอนนี้รู้สึกแบบทุกข์ใจมากๆ งานการไม่ค่อยเดิน เพราะเขาแบบไม่ค่อยอ่านแชทเรา ทั้งๆ ที่เราทักเขาน้อยลงแล้ว ไม่ค่อยถามคำถามแบบ "ทำอะไรอยู่" (ก่อนหน้านี้เราทั้งคู่ถามกันแบบปกติ)
เลยสงสัยว่า ทุกคนคิดว่ามันจะเป็นไปได้ไหม ที่มันจะดีขึ้นหลังจากนี้ หมายถึงเรากลับมาคุยกันได้ดีเหมือนเดิม (ผมยังจะทักทายเขาเหมือนเดิม คอยถามว่าเขาเหนื่อยจากงานไหมและคอยให้กำลังใจเหมือนเดิม เพราะถือว่าผมได้รับอนุญาติแล้ว)
และท้ายที่สุดถือว่ามันเป็นสัญญาณที่ดีไหม ที่เขาไม่ปฏิเสธผม แต่ให้คำตอบที่ไม่มีอะไรแน่นอนแบบนี้มาแทน
คนที่คุยด้วยรู้ความรู้สึกเราแล้วออกห่างจากเรา ยังพอมีโอกาสไหม
แต่เมื่อ 3-4 วันก่อน จงใจบอกเขาว่าเพราะคิดถึงเลยทักมานะอะไรแบบนี้ ซึ่งคิดว่ามันเป็นเรื่องปกติและ reaction เขาก็ดูปกติคือแบบเขิน
แต่หลังจากนั้นผมรู้สึกว่าเขาพยายามห่างๆ ไป ไม่ทักเราก่อนบ้างและคุยไม่เหมือนเดิม พูดง่ายๆ ว่าเรารู้สึกเหมือนเสียโอกาสของเราไปแล้ว
ผมทนความรู้สึกที่ว่าโอกาสเราเป็น 0% แล้วรึเปล่านะไม่ไหว จึงถามเขาไปตรงๆ ว่าผมยังมีโอกาสไหมและคำถามอื่นๆ อีก
สรุปคำตอบของเขาได้ว่า เรายังคุยกันได้เหมือนเดิม (ความจริงผมพยายามมากที่จะให้เหมือนเดิม แต่เขาไม่เหมือนเดิมแล้ว) เขาไม่รู้เหมือนกันว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร แต่ไม่อยากให้เราคาดหวัง ไม่อยากให้ผมเสียโอกาสที่จะเจอกับคนอื่น ตอนนี้เขายังออกมาจากกำแพงของเขาไม่ได้ ตอนนี้เขาไม่ได้คิดเรื่องนี้ และทิ้งท้ายด้วยว่าเขาเป็นคนใจแข็งมากๆ
พอเห็นแบบนี้แล้วผมก็ตอบกลับไปแหละครับว่า เวลาผมเยอะและจะยอมรับความเสี่ยงนั้นและคุยกับเขาต่อไป ซึ่งผมก็มีเวลาที่ตั้งเอาไว้ในใจนานพอสมควรแล้ว แต่ระหว่างนี้ก็จะไม่คุยกับคนอื่นด้วย
แต่ ณ ตอนนี้รู้สึกแบบทุกข์ใจมากๆ งานการไม่ค่อยเดิน เพราะเขาแบบไม่ค่อยอ่านแชทเรา ทั้งๆ ที่เราทักเขาน้อยลงแล้ว ไม่ค่อยถามคำถามแบบ "ทำอะไรอยู่" (ก่อนหน้านี้เราทั้งคู่ถามกันแบบปกติ)
เลยสงสัยว่า ทุกคนคิดว่ามันจะเป็นไปได้ไหม ที่มันจะดีขึ้นหลังจากนี้ หมายถึงเรากลับมาคุยกันได้ดีเหมือนเดิม (ผมยังจะทักทายเขาเหมือนเดิม คอยถามว่าเขาเหนื่อยจากงานไหมและคอยให้กำลังใจเหมือนเดิม เพราะถือว่าผมได้รับอนุญาติแล้ว)
และท้ายที่สุดถือว่ามันเป็นสัญญาณที่ดีไหม ที่เขาไม่ปฏิเสธผม แต่ให้คำตอบที่ไม่มีอะไรแน่นอนแบบนี้มาแทน