คือลูกชายอายุ 20 ปลายๆ กำลังจะวางแผนแต่งงานค่ะ(กำลังจะล่มละค่ะ) แต่พ่อแม่ฝ่ายเจ้าสาวเรียกสินสอดเยอะมาก(เกินความจำเป็นมากๆ) ค่านั้นนี้อะไรๆก็จะให้ฝั่งเราออกหมด ทั้งๆที่ทางบ้านเจ้าสาว ขอบอกแบบตรงๆเลยนะคะ ฐานะก็ปานกลาง การศึกษาก็แค่ป.ตรี มหาวิทยาลัยธรรมดา แถมตอนนี้งานก็ไม่มีทำอีก นิสัยใจคอก็ดีค่ะดูเป็นแม่บ้านแม่เรือนได้อยู่ เคยให้สามีไปคุยละค่ะก็ไม่ได้ผล ฉันไปคุยเองก็ไม่ยอม บอกว่า เลี้ยงลูกมาดี คือเราก็แอบคิดในใจนะว่า เอ้า แล้วฉันเลี้ยงลูกฉันไม่ดีหรอ การศึกษาก็สูงกว่าลูกคุณอีก งานก็ดีกว่าด้วยซ้ำ มีลูกศิษย์นับถือ (ลูกเราเป็นอาจารย์ค่ะ) แค่คิดในใจนะคะไม่พูดออกไป เพราะถ้าพูดไปคงจะยาวแน่นอน ดูท่าฝั่งนั่นเขาก็เยอะอยู่ ส่วนเรื่องเงินก็ฝั่งเขาจะเอาไปเลยไม่คืนให้บ่าว สาว ด้วย โอ้ยจะบ้าตาย...
อันนี้ลองพูดเล่นๆกับลูกว่า หาใหม่ไหมลูก เพื่อนๆรุ่นราวคราวเดียวกันที่เป็นอาจารย์ด้วยกัน หรือ มีการงานทำดีๆ ทำไมไม่เอา ได้ผู้หญิงที่มีระดับการศึกษาดีๆ น่าจะเป็นผลดีมากกว่านะ ไม่ต้องเหนื่อยมาเลี้ยงดูอะไรมากเพราะถ้าระดับนั้นคงดูแลตัวเอง จัดการตัวเองได้ พอสมควร ลูกก็ตอบว่า ครับ 555
เขาไม่อยากให้ลูกสาวเขาลำบากก็เข้าใจค่ะเพราะก็เคยผ่านจุดนั้นมาแล้วแต่พ่อแม่ฉันไม่เคยเรียกสูงขนาดนี้เลยแถมยังคืนให้ฝั่งเจ้าบ่าวอีกต่างหาก (คือเอามาเป็นพิธีแค่นั้น) เขาไม่อยากให้ลูกเขาลำบาก โอเคเข้าใจ แต่เข้าใจฉันบ้างนะคะว่า ฉันก็ไม่อยากให้ลูกฉันลำบากเหมือนกัน เผลอๆลูกฉันก็ต้องมาเลี้ยงลูกคุณอีก
คือถ้าคุยกันไม่รู้เรื่องเนี่ย หรือ ไม่ได้ข้อสรุป หรือ ถ้าผลเป็นแบบเดิมว่าจะเอาเท่านั้นจริงๆ ก็คงต้องแยกย้ายแล้วละค่ะ ลูกฉันก็ควรจะไปเจอคนใหม่ที่ดีกว่าเหมือนกัน ส่วนลูกสาวคุณก็หาคนที่พร้อมจ่ายเงินขนาดนั้นเถอะค่ะ ฉันยอม
ใครเคยมีประสบการณ์แนวนี้บ้างคะ? แนะนำหน่อยค่ะ
(ใช้คำแนะนำที่มีความเป็นผู้ใหญ่หน่อยนะคะ)
มุมของฉันคือการที่โตมาในสภาพแวดล้อมที่ผู้หญิงทำงานนะคะ ผู้หญิงที่ใช้เงินคนละกระเป๋ากับผู้ชาย (ฉันกับสามีแยกคนละกระเป๋าค่ะ เงินใครเงินใหม่ จ่ายให้รวมกันแค่เรื่องลูกเท่านั้น ส่วนเรื่องอื่นๆก็สลับกันออก) ส่วนใครที่ไม่ใช่แบบนี้ก็อาจจะมองอีกแบบ ซึ่งก็ไม่ว่ากันนะคะ
ฝ่ายเจ้าสาวเรียกสินสอดสูงมาก ทำไงดีคะ
อันนี้ลองพูดเล่นๆกับลูกว่า หาใหม่ไหมลูก เพื่อนๆรุ่นราวคราวเดียวกันที่เป็นอาจารย์ด้วยกัน หรือ มีการงานทำดีๆ ทำไมไม่เอา ได้ผู้หญิงที่มีระดับการศึกษาดีๆ น่าจะเป็นผลดีมากกว่านะ ไม่ต้องเหนื่อยมาเลี้ยงดูอะไรมากเพราะถ้าระดับนั้นคงดูแลตัวเอง จัดการตัวเองได้ พอสมควร ลูกก็ตอบว่า ครับ 555
เขาไม่อยากให้ลูกสาวเขาลำบากก็เข้าใจค่ะเพราะก็เคยผ่านจุดนั้นมาแล้วแต่พ่อแม่ฉันไม่เคยเรียกสูงขนาดนี้เลยแถมยังคืนให้ฝั่งเจ้าบ่าวอีกต่างหาก (คือเอามาเป็นพิธีแค่นั้น) เขาไม่อยากให้ลูกเขาลำบาก โอเคเข้าใจ แต่เข้าใจฉันบ้างนะคะว่า ฉันก็ไม่อยากให้ลูกฉันลำบากเหมือนกัน เผลอๆลูกฉันก็ต้องมาเลี้ยงลูกคุณอีก
คือถ้าคุยกันไม่รู้เรื่องเนี่ย หรือ ไม่ได้ข้อสรุป หรือ ถ้าผลเป็นแบบเดิมว่าจะเอาเท่านั้นจริงๆ ก็คงต้องแยกย้ายแล้วละค่ะ ลูกฉันก็ควรจะไปเจอคนใหม่ที่ดีกว่าเหมือนกัน ส่วนลูกสาวคุณก็หาคนที่พร้อมจ่ายเงินขนาดนั้นเถอะค่ะ ฉันยอม
ใครเคยมีประสบการณ์แนวนี้บ้างคะ? แนะนำหน่อยค่ะ
(ใช้คำแนะนำที่มีความเป็นผู้ใหญ่หน่อยนะคะ)
มุมของฉันคือการที่โตมาในสภาพแวดล้อมที่ผู้หญิงทำงานนะคะ ผู้หญิงที่ใช้เงินคนละกระเป๋ากับผู้ชาย (ฉันกับสามีแยกคนละกระเป๋าค่ะ เงินใครเงินใหม่ จ่ายให้รวมกันแค่เรื่องลูกเท่านั้น ส่วนเรื่องอื่นๆก็สลับกันออก) ส่วนใครที่ไม่ใช่แบบนี้ก็อาจจะมองอีกแบบ ซึ่งก็ไม่ว่ากันนะคะ