สิ่งที่ชอบ
1. การแสดงของวาคีน ฟีนิกซ์ เป็นการแสดงที่ทรงพลังมาก ทั้งสีหน้า แววตา ท่าทางอันเป็นเอกลักษณ์ หรือแม้แต้เสียงหัวเราะ วาคีน จัดหนักจัดเต็มตลอดทั้งเรื่องจริงๆ คือถ้าในแง่การแสดง ผมให้เวอร์ชั่นนี้แสดงดีรองจากฮีธ เลดเจอร์ เลยแหละ คิดว่าอออสการ์ครั้งนี้ ควรจะมีชื่อเค้าเข้าชิงแน่ๆละ ถ้าไม่เข้าชิงนี้คือโคตรแปลก 55+

สิ่งที่ไม่ค่อยชอบ
1. ดาร์คเกิ๊น ไม่รู้จะดาร์คอะไรกันขนาดนั้น ดูแล้วหดหู่ จิตตก เครียดกันได้ง่ายๆเลยนะนั้น ก็เข้าใจว่าตัวละครโจ๊กเกอร์นั้นมีความบ้าคลั่งออกแนวโรคจิต และเรื่องนี้จะเล่าที่มา แต่ก็ดาร์คไป๊ คือสิ่งที่นำเสนอในความดาร์คของเมืองก็อตแธมเนี่ย มันก็เป็นสิ่งที่มีและเกิดขึ้นจริงบนโลกมนุษย์เรานี่แหละ เพียงแต่บางคนอาจจะโดนประเด็นพวกนี้ซัก 2-3 ประเด็น แต่โจ๊กเกอร์ดันฟลุ๊ค หวยออกที่ตัวเองเข้าซัก 10 ประเด็น ไรงี้ เลยดาร๊คดาร์คเลย 

2. ประเด็นจุดกำเนิดที่มาของโจ๊กเกอร์ สุดท้ายก็ประเด็นเดิมๆ ไม่แปลกใหม่ ทั้งๆที่ปูมาซะนาน แต่ใช้ได้ไม่คุ้มเท่าไร 

3. การแสดงของวาคีน ฟีนิกซ์ คือดีสุดๆจริงๆ แต่ดูไปดูมา เริ่มรู้สึกห่างไกลจากตัวโจ๊กเกอร์มากขึ้นๆ ไม่อินหรือมีอารมณ์ร่วมเหมือนตอนแรกๆแล้ว กลายเป็นว่า เหมือนมานั่งดูคนโรคจิตแทน ทั้งๆที่ น่าจะทำให้คนดูรู้สึกหวาดกลัวหรือมีอารมณ์ร่วมอะไรซะหน่อย 

4. ประเด็นสังคมที่จุดติด รู้สึกง่ายดายดีจัง 

สรุปโดยรวมเลยนะ มันไม่ใช่หนังสายบันเทิงใดๆที่คุณจะกะไปดูเพื่อความสนุกแอ๊คชั่นว้าวดุเดือด มันเป็นหนังดราม่าหนักสายดาร์คที่จะพาคนดูลงลึกดำดิ่งไปที่จิตใจของโจ๊กเกอร์ที่รู้สึกต่อโลกใบนี้ 

จะบอกว่าหนังมันไม่สนุก หรือไม่ดีก็ไม่ใช่ แต่จะพูดว่าหนังมันดี ก็พูดได้ไม่เต็มปาก ฮ่าๆ ที่แน่ๆไม่ชอบมากอะไร แต่ก็ไม่ได้เกลียด กลางๆก็ไม่ใช่ 555+
โอ้ย สับสนตัวเอง  เอาเป็นไม่ถูกจริตละกันงั้น 55+

เอาเป็นว่า นั่งดูจนจบ นั่งคิดถึงสิ่งที่หนังพยายามสื่อ คิดถึงฉากนั้นฉากนี้ แม้แต่ตอนที่พิมพ์อยู่นี้ก็ยังนั่งนึกหาเหตุผลอยู่เลยว่า 
"จะสร้างหนังแบบนี้ขึ้นมาเพื่ออะไร?" ทำไมถึงสร้างให้หนังโจ๊กเกอร์มันหดหู่และดาร์คโรคจิตขนาดนี้? แบบนี้ต่อไปตัวละครโจ๊กเกอร์ก็คือแค่แข่งกันสร้างให้ดาร์คมากขึ้นเหรอไงกันนะ ดูจบถึงเข้าใจเลยทำไมเค้าถึงเป็นห่วง "พฤติกรรมเลียนแบบ" หรือ เป็นห่วงพวกคนโรคซึมเศร้า (ทั้งที่รู้ตัวและไม่รู้ตัว) ว่าจะไปดูเรื่องนี้กัน