แม่หลงลืมของหายชอบโทษคนอื่นลักเอาไป แต่ไม่เคยยอมรับว่าตัวเองผิด คิดว่าลูกตัวเองกับสะใภ้รวมหัวกันลักของในบ้านทำไงดี

คือยายเราเป็นดูแลเรามา8กว่าปีแล้วมันมีช่วนหนึ่งที่ปิดเทอมป.3ตอนที่เรากลับมาเขาก็มาบอกว่าเราเปลี่ยนไป แล้วคือยายกับแม่คุณทะเลาะกันแล้วยายก็ไม่ชอบแม่มาตลอด เราก็ชอบอยู่กับแม่อยู่แล้วแต่ยายเขาก็ต้องมาหาห

ก็คือเข้าเรื่องเลยค่ะคือยายเราค่ะบ้านอยู่ข้างบ้านเราเลยค่ะไม่รู้ว่าเป็นอะไรเวลาของหายชอบคิดว่าแม่เราเอาตลอดคือแบบลูกยายก็เยอะนะแต่แม่เราจะถูกมองว่าไม่ดีตลอดทั้งๆที่พาไปหาหมอบ้างดูแลตอนป่วย ให้ยาทุกเช้

เวลาเจ้าของบ้านไม่พอใจชอบใช้การไล่ไปอยู่ที่อื่น ใครอยู่กับคนแบบนี้หรือครอบครัวแบบนี้ มีคำตอบอื่นนอกจากไปจากคนๆนั้น หรือหมดหนทางแล้วจริงๆ

คนเราเมื่อมีสิ่งต้องคิดต้องทำเยอะๆ มักหลงลืมกันบ้าง เป็นเรื่องปกติ แต่การหลงลืมมีหลายรูปแบบ และพบได้บ่อยครั้งโดยเฉพาะในผู้สูงอายุ อาการลืมบางอย่าง อาจเป็นสัญญาณเตือน การเริ่มต้นของโรคสมองเสื่อมประเภท

ผมกับเเม่ใช้เงินกระเป๋าเดียวกันครับ(ส่วนตัว) ผมก็มีค่าขนมนิดหน่อย ส่วนพ่อใช้คนเดียวครับ(ส่วนตัว)พ่อผมจะเป็นคนดูเเลการเงินครับ เวลาใช้เงินก็จะหยิบเงินในกองกลางใช้ครับ เรื่องมาเกิดที่ว่า พ่อเริ่มทำบัณชี

เราคบกับเค้ามานานหลายปี อยู่กันมาแบบเรื่อยๆ ไม่มีปัญหาอะไรเลย เค้ายอมเราทุกอย่างตลอดมา เค้าทำทุกอย่างให้ตลอด เค้าน่ารักมาก เทคแคร์ จนเรามองข้ามความรู้สึกเล็กๆน้อยๆไป หลงลืมการเห็นค่าของเค้า อยู่มาวั

คือน้องของตาเขาเดินไม่ได้เลยเพราะไปกินยามั่วซั่ว ที่เขาเอามาขายกัน เเล้วเขาสนิทกับเเม่เราเเต่ไม่ได้สนิทกับเราเลย จะให้เเม่พาไปหาหมอ เเต่เเม่ขับรถไม่เเข็งต้องรอเเฟนเค้า เเล้วเค้าก็ไม่ว่าง เเล้วยายเค้าก

ว่าคนอายุ 80-90 ปีไม่เคยเจ็บไข้ได้ป่วยที่ไม่ถึงกับต้องไปหาหมอไปโรงพยาบาเลย เอาแค่เจ็บป่วยเป็นหวัดไอจามตามฤดูกาลกินยาสามัญประจำวันแล้วก็กลับมาปกติทำงาน(เล็กๆน้อยๆ)เดินเหินไปมาได้เหมือนคนปกติประมาณนี่แห

คือแม่เราจะเก็ยตังไว้ในตู้ค่ะ แต่ตอนนั้นแม่เราลืมเก็บกุญแจ และตอนนั้นเราก็อยู่บนบ้าน แม่เราก็พูดเสียงดััังเลยบอกว่าลักตังกูไปใช่ไหม กูรู้นะว่าตังมีเท่าไหร่ แล้วก็เดินไปเปิดตู้ดู แม่เราก็บอกว่าตังหายไป

เราอยากพาลูกหนีไปจากพ่อของลูกค่ะ เขาอารมณ์ร้อนรุนแรงมาก ชอบทำร้ายเรา และพาลไปถึงลูกด้วย เวลาตัวเองทำผิดไม่เคยโทษตัวเองเลย โทษแต่เราตลอด ชอบบังคับให้เราไปขอเงินคนที่บ้าน แต่เขาก็ไม่มีจะให้กันหรอก เราจะ