นี่ก็ใบลานเปล่าตัวพ่อ มาอีกแล้ว มั่ว สับสน ย้อนแย้ง (Paradox)

จีบปากจีบคคอออกไปว่า..

.......มีความสำคัญในการละ มีความสำคัญในความคลายกำหนัด มีความสำคัญในการดับ
เมื่อจิตคลายกำหนัดก็ปล่อยวางความยึดมั่น(ตน)(ภพ) เมื่อปล่อยวางความยึดมั่นตันหาดับ
เวทนาที่เกิดจากผัสสะทางอายตนะดับ
........จิตที่ไม่เกิดจากการปรุงแต่งจึงสงบนิ่ง(เที่ยง) ไม่แแปรปวร(ไม่เกิดดับ)(เย็น)(สุข)

เป็นความสุของจิตที่เกิดอยู่ในความเป็นอนัตตานะฮะ ๆ
เป็นความสุของจิตที่เกิดอยู่ในความเป็นอนัตตานะฮะ ๆ
เป็นความสุของจิตที่เกิดอยู่ในความเป็นอนัตตานะฮะ ๆ
เป็นความสุของจิตที่เกิดอยู่ในความเป็นอนัตตานะฮะ ๆ

อยากจะขำ...
แต่เมื่อคิดถึงพระพุทธเจ้าแล้ว มันขำไม่ออกจริงๆ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่