สัพเพธรรมาเป็นอนัตตา ควรละ

บทนำ แนวคิดที่ว่า "ถิรสัญญาเป็นเหตุใกล้ให้เกิดสติ" (ถิระสัญญา อุปัฏฐานะการะณัง สะติสสะ) เป็นหลักการสำคัญที่อธิบายความสัมพันธ์ระหว่างองค์ธรรม ๒ ประการ คือ สัญญา (Perception/Memory) และ สติ (

สัพเพธรรมา อนัตตา เป็นนิพพาน เพราะว่านิพพานเป็นอนัตตา ในพื้นฐานเดียวกันเพราะ สัพเพธรรมาอนัตตา นิพพานเป็นสัพเพธรรมเช่นกัน นิพพานย่อมเป็นอนัตตาเช่นกัน นิพพานเป็นธรรมเช่นกัน ดังนั้น นิพพานเป็นสัพเพธรรมา

จิตเป็นสมาธิย่อมรู้เห็นตามเป็นจริง ทำไมยังต้องมีวิปัสสนาอีก วิปัสสนาเพื่อละวิปลาส4(เที่ยง,สุข,ตัวตน,งาม) หรือวิปัสสนาคือรู้ขันธ์5เป็นไตรลักษณ์ตามเป็นจริง(ไม่เที่ยง,เป็นทุกข์,มิใช่ตัวตน) วิปัสสนามีแค่ร

ก็สิ่งใดแลเป็นอนัตตา เธอพึงละความพอใจในสิ่งนั้น สิ่งใดเป็นอนัตตา เธอทั้งหลายพึงละความรักใคร่ในสิ่งนั้นเสีย

ธรรมเกิดแต่เหตุ ดับไปเมื่อหมดเหตุไม่ได้ ????? เพราะมันไปเป็นมโนวิญญาน ปรุงแต่งที่ใจต่อ เช่น ตาเห็นภาพ เห็นภาพดับไปแล้ว แต่มันไปเกิด รักชอบชังเฉยๆที่ใจ (เวทนา) เสียงได้ยิน เสียงดับไปแล้ว แต่มันไปเก