ควรทำไงดีกับความรู้สึกนี้

เรื่องมีอยู่ว่า เราคบกับแฟนเก่าตั้งแต่ม.2 คบได้7เดือนกว่าๆ เราเป็นคนบอกเลิกเองค่ะช่วงนั้นแบบความรักเด็กๆอ่ะ เรารักเขามากๆร้องไห้ไม่กินข้าวแต่เลิกกันคุยกันตลอดนะคะโทรหากัน เปิดกล้องกัน แต่พอหลังๆเราก็เขาก็เริ่มหายไป เพราะเราเองก็เริ่มทำใจได้แล้ว ที่นี้ก็ไม่ได้คุยเลย เขามีเฟสใหม่ เราแอดเขาไป เขาดันบล็อคเรา อะเราก็อยากคุยด้วยอะเนอะ เราก็คิดว่าเขาคงมีแฟนใหม่แล้วแหละ ตอนนั้นก็จะนอยด์ๆหน่อย ผ่านไปถึงปี62 ช่วงกุมภาพันธุ์ วันปัจฉิมจบม.3ของรร.แฟนเก่าเรา เราก็คิดว่าเขียนการ์ดให้นางดีกว่า เราก็เขียนไปว่ายินดีด้วยนะ สุขสันต์วันเกิดล่วงหน้านะ วันเกิดเราก็มาHBDก็ดีนะ ทีนี้เราก็ให้เพื่อนของแฟนเก่าเราไปให้นาง แล้วนางก็ทักมา ขอบคุณนะ สุขสันต์วันเกิดล่วงหน้านะ แล้วก็บล็อคเราต่อ  ตอนนั้นคือน้ำตาไหลเยอะมาก มันดีใจจนพูดไม่ถูก ถึงจะโดนบล็อคก็เหอะ แล้วพอมาขึ้น ปวช.1 วิลัยนางมาที่วิลัยของเรา เราก็เห็นนาง ตอนนั้นนางทำหน้าบึ้งใส่เรา เราก็อยากยิ้มให้นะ แต่กลัว พอผ่านไป1 เดือน นางเอาเฟสที่ไม่ตั้งโปร ทักมา นางก็บอกจำได้ไหม เราก็งง คุยไปคุยมาคือนาง อ่ะ โทรกัน ไม่ถึง1 ชม. นางบล็อคต่อ พอผ่านมาอีกเดือนนางปลดบล็อคก็ทักมาต่อ นางบอกกลับมาแล้ว แล้วก็คุยกันมาเรื่อยๆ โทรหากัน จะไปไหนก็บอก ถ่ายรูปให้กัน คือมันดีกว่าตอนที่คบกันอีก เรารู้สึกดีมาก แต่ว่าเวลาผ่านไป นางเริ่มไม่ทัก นานๆตอบที ไม่สนใจ เราก็นอยด์หนัก เรารู้สึกดีไปแล้วอ่ะ แล้วคือเราต้องทำไงหรอคะ จะต้องเลิกคุยกันจริงๆหรอ มันทำใจไม่ได้จริงๆอ่ะ😢