ถ้าจะให้คุยกับพ่อแม่ หนูก็ไม่อยากคุยค่ะ ท่านให้คำปรึกษาหนูได้ไม่ดีเท่าไหร่ แทบจะวกกลับมาตอกย้ำ จะคุยกับคุณครู แต่ไม่มีครูที่หนูไว้ใจเลย เพราะหนูเข็ดในสิ่งที่ครูทำกับหนู จะคุยกับเพื่อน แต่ก็ไม่มีเพื่อนสนิทเลยค่ะ ไม่เคยมีเพื่อนสนิทเลย เพื่อนสมัยเด็กก็ไม่สนิท เห็นคนอื่นมีเพื่อนสนิทมาตั้งแต่เด็ก ก็อิจฉานิดหน่อยค่ะ หนูไม่ไว้ใจเพื่อน เพราะเพื่อนเป็นเหตุผลที่ทำให้หนูเครียด หนูอยากจะคุยกับคุณหมอ พี่พยาบาล หรือพี่นักจิตวิทยา แต่ก็ไม่อยากรบกวนเวลาเลยค่ะ หนูเข้าใจว่าทั้งแผนกพากันทำงานหนักมาก มีหลายเคสที่เป็นแบบหนู หนูไม่อยากให้เขาต้องเหนื่อยเพิ่มเลยค่ะ มีวิธีระบายความเครียดอยากอื่นมั้ยคะ นอกจากทำร้ายตัวเอง หนูทำร้ายตัวเองบ่อยจนมันเริ่มจะสะสมเป็นความคิดที่จะอยากตาย หนูไม่อยากให้มันสายเกินแก้ หนูควรทำยังไงบ้างคะ หากใครอยากทราบรายละเอียด ว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ สามารถตั้งคำถามได้นะคะ หนูจะพยายามตอบค่ะ ขอบคุณล่วงหน้านะคะ
เวลาเครียด เวลาที่ไม่มีใคร ส่วนใหญ่ ระบายออกมาทางไหนบ้างคะ