ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ

เรื่องมีอยู่ว่า คือความรักเราก็ดีในระดับหนึ่งแต่เวลาทะเลาะกันเขาเอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ซึ่งเราไม่ชอบเราชอบอิสระ เราไม่ชอบเวลาที่เราไปไหนมาไหนเขาไปกับเราทุกที่ถ้าเราไม่ให้ไปเขาก็งอนซึ้งเราไม่ง้อนะแต่มันก็ไปเหมือนเดิม แต่รู้แหละว่ารักแต่มันเกินไปบางทีเราอยากมีเวลาส่วนตัวอยู่กับเพื่อนแต่ไม่มีโอกาสนั่นมันไปด้วยหมดอ้ะ พอเราจะเลิกก็สงสารเราก็เลยตัดขาดไม่ได้และมันก็ไม่ยอมให้เราเลิกกับมันเลย มันเคยบอกเราว่าถ้ามันเจ็บเราก็เจ็บเห้อเหมือนคบกับมันเพื่อใช้กรรมอ้ะควรทำไงดี