หลังจากเปิดเทอมมา น้องก็ได้งานมาทำเล่มนึง เป็นรายงานเขียนมือ น้องบอกเป็นงานกลุ่มแล้วจะให้เราเขียนช่วย เพราะต้องส่งพรุ่งนี้ พอเราดูงานที่น้องเปิดให้ดู(ถ่ายมาจากหนังสือ) เราเลยบอกว่า เราทำไม่ได้เพราะรูปที่น้องเอาให้ดูมันเบลอมาก บางรูปแทบมองไม่เห็นตัวอักษรเลยแถมเรียงหน้าไม่ถูกด้วย น้องเลยบอกว่าจะจ้าง เขียนๆมาเถอะ เอาตามที่เห็น ไม่ต้องเรียงอะไรครูไม่อ่านหรอก ไปๆมาๆน้องก็พูดขึ้นมาว่า ที่จริงไม่ใช่งานกลุ่มหรอก มันเป็นงานเพื่อน สงสารเพื่อนคะแนนเพื่อนไม่ถึงครูเลยให้งานมันมา มันเลยให้หนูมาเขียนช่วย น้องพูดแบบนี้แล้วเรายิ่งไม่อยากจะทำ เลยปฏิเสธไปก่อน แต่ก็สงสารน้องมเลยพยายามเรียงหน้างาน พยายามอ่านและจับใจความให้ได้อยู่ว่าคำที่ไม่ชัดมันคือคำว่าอะไร จนในที่สุดเราก็เรียบเรียงเสร็จและบอกน้องว่าเดี๋ยวเขียนให้ แต่น้องไม่พูดกับเรา... และก้มหน้าก้มตาเขียนงานมั่วๆนั่นอยู่ ซึ่งเราดูแล้วมันผิด แต่ไม่อยากไปทัก เลยปล่อยให้ทำไป เพราะเวลาน้องโกรธ หรือหงุดหงิดอะไรนิสัยจะฉุนเฉียวมาก จนเราไม่กล้ายุ่ง
แต่ก็สงสารนางจริงๆแหละ วันนี้มีกิจกรรมโรงเรียนซึ่งดูน้องเหนื่อยมาก แต่ก็ต้องมานั่งเขียนงานตั้งเยอะ ไม่ได้พักเลย ทั้งที่วันนี้นางบ่นว่าเหนื่อยทั้งวัน แถมโกรธเราอยู่ด้วย นางเลยหันหน้าไปเขียนในมุมห้องที่มีแสงน้อยมากๆ แทนที่จะมาเขียนบนโต๊ะ
อยากถามว่าเราผิดมั้ยคะ ที่ปฏิเสธทันทีที่รู้ว่าเป็นงานของเพื่อนน้อง คือเราไม่ชอบคนที่เอาเปรียบคนอื่นอะค่ะ ตอนเรียนไม่ตั้งใจ พอคะแนนไม่ถึงดันมาให้คนอื่นช่วยซ้ะงั้น
ผิดมั้ยคะที่ไม่เขียนงานให้น้อง?
แต่ก็สงสารนางจริงๆแหละ วันนี้มีกิจกรรมโรงเรียนซึ่งดูน้องเหนื่อยมาก แต่ก็ต้องมานั่งเขียนงานตั้งเยอะ ไม่ได้พักเลย ทั้งที่วันนี้นางบ่นว่าเหนื่อยทั้งวัน แถมโกรธเราอยู่ด้วย นางเลยหันหน้าไปเขียนในมุมห้องที่มีแสงน้อยมากๆ แทนที่จะมาเขียนบนโต๊ะ
อยากถามว่าเราผิดมั้ยคะ ที่ปฏิเสธทันทีที่รู้ว่าเป็นงานของเพื่อนน้อง คือเราไม่ชอบคนที่เอาเปรียบคนอื่นอะค่ะ ตอนเรียนไม่ตั้งใจ พอคะแนนไม่ถึงดันมาให้คนอื่นช่วยซ้ะงั้น