ท่านคิดว่า ขณะที่เรากำลังกวาดบ้าน ล้างจาน ทำกับข้าว เดินช็อปปิ้ง ไปกินอาหาร ฯลฯ สามารถปฏิบัติธรรมได้หรือไม่?

สวัสดีครับ ผมเป็นนักศึกษาปี 3 อยู่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ผมมีแฟนที่อายุรุ่นเดียวกันและเรียนคณะเดียวกัน เราไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด และคบกันมาตั้งแต่ปี 1 ชีวิตคู่ก็ถือว่าปกติดีครับ ช่วงปี 2 ที่ย้ายไปอยู่หอด

ผู้ชายคนนั้นคือผัวเราเอง อยู่ด้วยกันแรกๆก็ช่วยบ้าง หลังๆมา ไม่ช่วยสักอย่าง คือเราหาเงินด้วยกัน แฟนมีหน้าที่หาเงินอย่างเดียว ส่วนเรา ก็หาเงินเหมือนกัน ล้างจาน กวาดถูบ้านก็เรา ซักผ้าก็เรา ทำอาหารก็เรา ซ

วิ่งซื้อกับข้าว หาข้าวให้ทาน ทุกมื้อ ตามที่เธอพอใจ (ยกเว้นตอนช่วงกลางวันที่เธอทำงาน) เทใส่จานให้ ล้านจานให้ จานแห้งเก็บจานให้ รดน้ำต้นไม้ ขัดห้องน้ำ กวาดบ้านถูบ้าน เสาร์อาทิตย์ นวดขา นวดหลังให้ทุกคืน

ไม่รู้ว่า การอวดความตืดนี่ควรจะภูมิใจดี หรือเขินดี ? แต่สิบกว่าปีก่อนโน้น ตอน สนพ. นานมี จัดประกวดไอเดียตึ๋งหนืด ธาราสินธุ์เคยได้ที่สองนะเออ จำได้ว่า ตอนไปรับรางวัลที่แฟชั่นไอส์แลนด์ เห็นลูก ๆ ที่ตอน

ไปบ้านแฟนที่ต่างจังหวัด หน้าที่สะใภ้ต้องล้างห้องน้ำ ทำกับข้าว กวาดบ้าน ถูกบ้าน เอาอกเอาใจ เจออะไรก็ต้องปรับตัวยอมรับอย่างเดียวเหรอคะ ตอนนี้พบายามเก็บสีหน้าไม่อยากให้มีปัญหาแต่อีก 2 วันกลับน่ะ

รู้สึกรำคาญพี่ตัวเองมาก เบื่อ ไม่อยากอยู่ใกล้กัน คือพี่เราชอบเอาเปรียบเราในทุกอย่าง ทำกับข้าวอาหารเราก็เป็นคนทำ หุงข้าว ล้างจาน ถูพื้น กวาดบ้าน ทุกอย่างมันไม่เคยทำแม้แต่อย่างเดียว พอใช้ให้ล้างก็ไม่พอใ

คือเราทำงานเป็นพนักงานในร้านอาหารค่ะเช้ามามีหน้าที่เตรียมของหั่นผักหั่นเส้น ต้มผักต้มหมู ​เสิร์ฟ เก็บโต๊ะ ช่วยใส่ถุงมัดถุง ล้างจานหม้อกะทะ กวาดถู **แต่** เราไม่ได้ทำแค่ส่วนของร้านค่ะ ​เราต้องล้างจานกว

คือเรามีแฟนคะเราอยากรู้ว่าที่เราทำให้แฟนไปสำหรับเพื่อนๆเราดีหรือไม่ดีคะทำไมแฟนถึงไม่แคร์ความรู้สึกเราเลย -ล้างจาน -กวาดห้องถูห้อง -ล้างห้องน้ำ -ทำกับข้าว (ทำให้เพื่อนเขาด้วย) -ซักผ้า (ซักทุกชิ้น) -ไป