ต้องเกริ่นก่อนว่าเราเคยเป็นแฟนกันมาก่อนค่ะเมื่อปี2560 มันเป็นช่วงที่เราจบม.3แล้วได้ย้ายมาเรียนเป็นสายปวช.เราก็เลยได้มาคุยกับแฟนเก่าคนนี้อะค่ะ เราก็คุยกันมาสักพักแล้วก็คบกันมาได้สักระยะ3-4เกือบ5เดือนค่ะแล้วเราก็เลิกกันแต่เลิกกันไม่ค่อยจะโอเคสักเท่าไหร่แต่ก็ไม่ได้แย่ถึงขนาดที่ไม่สามารถยุ่งเกี่ยวกันได้อีก พอมาช่วงหลังๆเราไม่ได้ติดต่อกันมาเกือบปีได้ พอมาต้นปีนี้ปี62เราได้contactเค้าไปในไอจีเป็นช่วงที่เราโสดพอดี เราก็เลยเออคิดถึงเพราะเค้าเป็นคนเดียวที่เรานึกถึงเวลาเราไม่โอเคหรือไม่สบายใจ ตอนนั้นเราสองคนก็ต่างคนต่างโสดพอดีก็เลยทักไปคุยอยู่ช่วงนึง เราก็ห่างกันอีกเพราะเค้าก็ยังมีแฟนเก่ามาเอ็ดไม่เลิกเราก็เลยขอห่างออกมาเอง พอมาตอนนี้เราก็มีแฟนนะคะแต่ก็ไม่ค่อยได้ติดต่อกันเท่าไหร่ ***ลืมบอกช่วงที่เราขอห่างเราได้ตกลงกันใหม่ว่าเอ้อเราเป็นเพื่อนกันได้นะชั้นสามารถให้คำปรึกษาแกไก้ตลอดไม่ว่าจะเรื่องอะไรชั้นจะอยู่ข้างแกเสมอ***
พอหลังจากช่วงนั้นเราก็ทักเค้าไปว่าเราทะเลาะกับแฟนเราไม่สบายใจเราก็โทรไปร้องไห้กับเค้า มันก็ให้คำปรึกษาเราคอยพูดให้เราสบายใจขึ้นพอเราดีขึ้นเราก็หายไป มันก็ทักมาเรื่อยๆเราก็พยายามไม่อ่านไม่ตอบแต่เราเพิ่งมานึกได้ว่าใกล้วันเกิดมัน เราก็กลับไปดูแชท มันก็ทักมาหาเราแล้วขอเบอร์โทรแล้วโทรมาว่าเออใกล้วันเกิดแล้วจะมาวันเกิดไหมเพื่อนอะไรทำนองนี้เราก็ตอบไปว่ายังไม่แน่ใจเพราะก็ทำงาน มันก็บอกโอเคยังไงก็บอกนะ ทีนี้พอโทรคุยกันอะไรๆทุกอย่างคำพูดคำจาที่เคยใช้เรียกกันมันก็ทุกอย่างเหมือนเดิม แล้วเราก็เลยตกลงกันว่าถ้าตอนอายุ30แกกับชั้นตอนนั้นยังไม่มีใครเรามาเริ่มใหม่กันดูมั้ยเผื่อตอนนั้นมันจะดีขึ้นกว่าที่ผ่านมา เพราะว่าเราพลาดกันมาหลายรอบมากกว่าจะได้กลับมาเริ่มต้นใหม่กว่าจะเข้าใจอะไรหลายๆเรื่อง แต่ณ ตอนนี้เรายืนยันเลยว่าเราบริสุทธิ์ใจที่จะเป็นเพื่อน ส่วนมันก็เหมือนกันซึ่งเราก็ต่างคนต่างรู้ฐานะของตนเองแต่ก็ยังไม่สนิทใจไม่รู้จะทำยังไงให้ความรู้สึกแบบนี้ออกไป
มีใครสามารถเป็นเพื่อนกับเเฟนเก่าจริงๆได้บ้างคะ?
พอหลังจากช่วงนั้นเราก็ทักเค้าไปว่าเราทะเลาะกับแฟนเราไม่สบายใจเราก็โทรไปร้องไห้กับเค้า มันก็ให้คำปรึกษาเราคอยพูดให้เราสบายใจขึ้นพอเราดีขึ้นเราก็หายไป มันก็ทักมาเรื่อยๆเราก็พยายามไม่อ่านไม่ตอบแต่เราเพิ่งมานึกได้ว่าใกล้วันเกิดมัน เราก็กลับไปดูแชท มันก็ทักมาหาเราแล้วขอเบอร์โทรแล้วโทรมาว่าเออใกล้วันเกิดแล้วจะมาวันเกิดไหมเพื่อนอะไรทำนองนี้เราก็ตอบไปว่ายังไม่แน่ใจเพราะก็ทำงาน มันก็บอกโอเคยังไงก็บอกนะ ทีนี้พอโทรคุยกันอะไรๆทุกอย่างคำพูดคำจาที่เคยใช้เรียกกันมันก็ทุกอย่างเหมือนเดิม แล้วเราก็เลยตกลงกันว่าถ้าตอนอายุ30แกกับชั้นตอนนั้นยังไม่มีใครเรามาเริ่มใหม่กันดูมั้ยเผื่อตอนนั้นมันจะดีขึ้นกว่าที่ผ่านมา เพราะว่าเราพลาดกันมาหลายรอบมากกว่าจะได้กลับมาเริ่มต้นใหม่กว่าจะเข้าใจอะไรหลายๆเรื่อง แต่ณ ตอนนี้เรายืนยันเลยว่าเราบริสุทธิ์ใจที่จะเป็นเพื่อน ส่วนมันก็เหมือนกันซึ่งเราก็ต่างคนต่างรู้ฐานะของตนเองแต่ก็ยังไม่สนิทใจไม่รู้จะทำยังไงให้ความรู้สึกแบบนี้ออกไป