ควรรั้งต่อไปหรือพอได้แล้ว

สวัสดีค่ะ ขอเข้าเรื่องเลยนะคะ เราคุยกับผช คนนึงเราเจอกับที่ผับที่นึง เราคุยกับผชคนนี้มา1เดือนแล้ว เขาโตกว่าอายุห่างกับเรา3ปี พี่เขาน่ารัก สุภาพบุรุษ เขาพาเราไปเจอเพื่อนๆเขาทุกคน พาไปที่บ้าน(แต่ยังไม่ได้เจอครอบครัวเขานะคะ) เขาดูจริงจังกับเรา เราเลยชอบเขาตรงนี้ เขาไม่ค่อยเที่ยวเท่าไหร่ตอนที่คุยกับเรา เขาคุยกับเราคนเดียวเขาบอกแบบนั้นและเราก็สัมผัสได้  อยู่กับเขาเราไม่ต้องเครียดคิดมากเรื่องผญ คนอื่นเลย พี่เขาค่อนข้างมีโลกส่วนตัว เราไม่มีไอจีและเฟสบุ้คของพี่เขา พพี่เขาบอกว่าเขามีแต่ไม่ค่อยได้เล่นเท่ามีไว้กับไว้ส่องเฉยๆ   พี่เขานิ่งๆ เราเลยไม่กล้าเล่นอะไรเยอะ เรียกง่ายๆคือเราไม่ได้เป็นตัวของตัวเองเพราะกลัวเขาไม่ชอบเรา เขามีความคิดเป็นผู้ใหญ่แล้วจริงๆืมันเลยทำให้พี่เขาอึดอัดเช่นเวลาพี่เขาให้เราเลือกว่าจะกินอะไร เราก็จะให้เขาเลือกเพราะเรากินได้หมด และพี่เขารู้ว่าเราไม่กินอะไรบ้าง เวลาคุยในแชทเราส่งอะไรให้ดูที่ตลกพี่เขาก็แค่555 มา ไม่ก็สตกไลน์มา ซึ่งเราก็ไปไม่เป็นเหมือนกัน เขาเป็นแบบนี้มาสักพัก จนเราตัดสินใจพูดกับพี่เขาว่าทำไมถึงพิมมาแค่นี้มีไรบอกเรามาได้เลย พี่เขาก็พูดกับเราว่า เขาแอบอึดอัดที่เราไม่เป็นตัวของตัวเองเลย เหมือนไม่กล้าให้เขาเห็นนิสัยและตัวตนของตัวเอง ซึ่งจริงๆแล้ว เราเป็นตลก เฮฮา ขี้แก้งเล่นมุกด้วยความที่มีเพื่อนเป็นเพศที่สามเยอะ แต่เราไม่กล้าเล่นใส่พี่เขา เพราะพี่เขานิ่งๆ เราก็อึดอัดนะเพราะไม่ได้เป็นตัวของตัวเอง แต่เราก็ยังอยากมีพี่เขา พอเหมือนคุยกันว่าเราจะปรับ เราก็จะปรับจริงๆ แต่ภายในวันนั้นด้วยความที่เราอยากคุย อยากเจอ เราก็โทรหาตองกลางคืนก่อนนอนเพราะปกติก็คุยกันอยู่แล้ว พอเราโทรไปเขาบอกว่าเขาเตรียมตัวนอน เราก็โอเคและบอกพี่เขาว่าพรุ่งนี้ว่างมั้ย มาเจอกันเพราะเราอยากแสดงตัวตนของตัวเองให้เขาเห็น พี่เขาบอกเดี๋ยวบอกอีกที

เรารู้สึกแปลกๆเลยตัดสินใจถามว่า พี่อึดอัดอยู่ใช่ป่าว และพี่เขาก็ตอบกลับมาว่าใช่ เราเลยบอกงั้นวางสายก่อน พอวางสายไปด้วยความใจร้อนเลยพิมไปบอกพี่เขาว่า ถ้าอึดอัดไม่เป็นไร ไม่ต้องฝืน ซึ่งพี่เขาก็โคเคจะไป และเรายื้อไว้ ขอโอกาสเพราะเรายังไม่ได้แสดงตัวตนอะไรออกมาเลย เรารั้งไว้ถึงที่สุด พี่เขาเลยขอเวลา1คืนในการคิด และเราก็ปล่อยให้เขาคิด จนอีกวันนึงพี่เขาทักมาบอกว่าเขาตัดสินใจดีแล้ว เราเลยบอกว่าขอโอกาสไม่ได้หรอคือเราทำผิดแค่ครั้งเดียวจะให้โอกาสกันไม่ได้หรอ พี่เขาก็บอกว่ามีครั้งแรกย่อมมีครั้งต่อไป และอาจจะไม่ใช่เรื่องนี้อาจจะเป็นเรื่องอื่นอีกก็ได้ ไม่ใช่ว่าเราไม่ดีแต่แค่ความสัมพันธ์ของเราสองคนไม่ลงล้อค และพี่เค้าเป็นคนเด็ดขาดมากๆและไม่ชอบคนพูดไม่คิด เราเลยรู้สึกเสียใจที่ทำแบบนั้นและพูดแบบนั้นไป พี่เขายืนยันว่าจะไป เราก็ทำอะไรไม่ได้   ถ้าให้พูดตรงๆเราไม่อยากเลิกคุยจริงๆ ถ้าเลือกได้ก็จะใช้โฮกาสที่พี่เขาให้ทำให้ดีที่สุด เราจะทักไปอีกเราก็กลัวพี่เขาจะรำคานเรา

แต่ก็ยังไม่อยากเสียพี่เขาไปจริงๆ ควรทักไปอีกมั้ยควรรอเขาให้โอกาสมั้ย หรือว่าควรพอได้แล้วจริงๆ

อีกไม่กี่เดือนจะวันเกิดพี่เขาเราอยากพิมพ์ไปบอกพี่เค้า อยากขอโอกาสอีกครั้งจะดูน่ารำคานมั้ย
พี่เขาทำให้เราอยากเป็นคนที่ดีขึ้นเพื่อตัวเองและเพื่อให้พี่เขาชอบด้วย ทั้งเรื่องการใช้ชีวิต ดุแลตัวเอง การเรียนภาษาอังกฤษและทุกๆอย่าง

เรานั่งรอโทรศัพทืจากพี่เขา รอแชท และแม้กระทั่งหวังว่าเราจะโทรมาบอกว่าพี่แค่จะดัดนิสัยหนูเฉยๆ พี่อยู่ข้างล่างคอนโดแล้วลงมาสิ รอว่าเขาจะมาเคาะประตุห้องแล้วพูว่าพี่อยู่นี่แล้ว

เรารู้สึกไร้ค่ามากจริงๆ เขายืนยันแล้วยังรื้อยังตื้ออยู่ได้