เราทำงานได้ 6เดือนแล้วค่ะ เรียนจบก็ทำงานเลย มีค่าใช้จ่ายแต่ละเดือนคือค่ากินค่าใช้8k ผ่อนรถมอไซต์ 4k เก็บเงิน 5k ทั้งหมดคือค่าใช้จ่ายตายตัวค่ะ เราเรียนจบได้ไม่ถึงเดือน ก็รีบหางานเลย เพราะพ่อบ่นว่า เรียนจบแล้วทำไมไม่หางานทำ จบแล้วมานอนเกาะพ่อแม่กิน จะเรียนทำไม เราเลยตัดสินใจมาอยู่กับแม่และหางานทำ (พ่อกับแม่เลิกกันแล้วนะคะ) ย้อนก่อนว่า ตอนเรียน แม่เราจะส่งเสียซะส่วนใหญ่ค่ะ พ่อให้เดือนละ 2k-3k แล้วแต่เขาจะให้ บางเดือนไม่ให้ หรือให้แล้วมาขอเราก็มีแต่ขเขาชอบไปพูดกับคนแถวบ้านว่า เขาทำงานส่งเราเหนื่อยมาก ค่าใช้จ่ายเดือนละหมื่นกว่า ค่าหอค่าเทอม ทั้งที่แม่จ่ายเกือบ 60% กยศอีก ตอนนี้ทำงานได้ แม่เลยออกรถมอไซต์ให้ และผ่อนแม่ รถคันนั้น แม่ช่วยออกให้ 60% อีก40% แม่ให้เราผ่อนแม่ จะได้ขับไปทำงาน และไม่ต้องจ่ายค่าดอก ส่วนเงินเก็บ เราต้องใช้ตอนรับปริญญาสิ้นปีนี้ ตั้งใจจะรับผิดชอบค่าใช้จ่ายเองทั้งหมด แต่ตอนนี้ กลายเป็นว่า พ่อมักจะมาขอเราทีละเล็กน้อย 3-4 ร้อย หรือบอกว่ายืมพันสองพัน แต่ก็ไม่เคยคืน เงินมันอาจจะไม่มากนะคะ แต่เรามองว่า แม่เราไม่เคยขอเงินเราเลย ยังช่วยเหลืออีก แม่เราเป็นแม่บ้านโรงแรม พ่อเราทำสวน พ่อแม่อายุไม่เกิน 45 ค่ะ ล่าสุดพ่อทักมาให้เราเติมเงินให้ แต่เราไม่ได้อ่านเพราะทำงาน เขาก็โทรย้ำๆ หรือบางครั้งก็ทักมาว่า ไม่ทักหาเขาบ้าง เขาน้อยใจ หรือไม่ก็โพสต์เฟสบอกให้คนอื่นรู้ ตอนเราทักหาพ่อ พ่อก็จะแคปลงเฟส แล้วพูดประมาณว่า ทักหาแบบนี้ คงมาขอตังค์แน่ๆ หรือโพสต์ประมาณว่า ให้ตายายเป็นคนจ่ายเงินให้ ซึ่งเราก็ไม่ใช่หลานคนเดียวด้วย เรารู้สึกอึดอัดค่ะ ยิ่งป้าๆ อาๆ เขามาบอกว่าพ่อชอบไปขอเงินเขา แล้วอ้างว่าเอามาให้เราเรียน เรายิ่งอาย พ่อไม่ค่อยทักหาหรือโทรหาค่ะ โทรแต่ละครั้งก็คุยแต่เรื่องเงิน ไม่เคยถามเราว่าทำงานไหม หรือเหนื่อยรึเปล่า พ่อจะถามอ้อมๆว่า เงินที่เก็บไว้พอใช้ตอนรับปริญญาไหม มีถึงเท่านี้ เท่านั้นไหม เชิงหลอกถาม แล้วจะตบท้ายว่า เก็แบ่งให้พ่อซื้อข้าวสารบ้าง ตอนนี้แม่เราไม่โอเคมากๆ เพราะเขารู้ว่าเราเหนื่อยแค่ไหนตอนทำงานและแทบไม่ได้พักผ่อน เราไม่รู้จะทำยังไง เงินเดือนเราก็ไม่เยอะ จัดการค่าใช้จ่าย และเงินเก็บ บางเดือนแทบไม่พอ เรารู้ว่านี้ปัญหาอาจจะยังไม่ใหญ่ แต่ต่อไปมันต้องมากขึ้นเรื่อยๆ ควรจัดการยังไถ้าจะส่งเงินให้พ่อ แม่ก็ไม่เห็นด้วย ไม่อยากทะเลาะกับแม่เหมือนกันค่ะ
แบบนี้เรียกกับดักความกตัญญูไหมคะ