ใบที่สิบเก้าเปรียบเป็นเช่นมัจฉา
เมื่อน้ำในนที่ไม่มีมา
ต้องดิ้นรนปริมว่าชีวาวาย
ครั้งถึงตรงธาราใสน้ำไหลหลาก
ดีใจมากสุดสมอารมณ์หมาย
ต่างสนุกเบิกบานสำราญกาย
โลดแล่นว่ายคึกคะนองในท้องธา
รชะตาท่านนั้นหนาเวลานี้
โชคเต็มที่ไม่เห็นเป็นแก่นสาร
อันลาภนั้นอย่าหาว่ากันดาร
เห็นป่วยการทำอะไรไม่ได้ดี
ถ้าเป็นความเห็นต้องแพ้แย่ยุบยับ
รีบขยับทางเหคิดเร่หนี
อันเนื้อคู่ที่หาได้ก็ไม่ดี
จะพาเราเข้าที่ในรกพง
จงอย่าได้ร้อนรนทนอยู่ก่อน
ดังสุนทรว่าไว้อย่าใหลหลง
ยิ่งแก่ตัวซะตานี้ไม่มีลง
จะเสริมส่งสุขให้สบายเอย.