เป็นคนที่ชอบอ่านหนังสือเหล่านี้ตั้งแต่เด็ก อ่านไปดูแผ่นที่ไป สนุกตื่นเต้น ในห้องสมุดโรงเรียนประถมที่มีหนังสือประวัติศาสตร์ไม่มากหนัก
พอวัยรุ่น ก็อ่านอย่างสนุก เอาความรู้  หาหนังสืออ่านได้เยอะขึ้น เริ่มซื้อหนังสือที่ชอบเป็นของตัวเอง ได้เริ่มอ่านหนังสือจากห้องสมุดโรงเรียนมัธยมที่เยอะขึ้น โดยเฉพาะหนังสือในห้องสมุดมหาวิทยาลัยที่แบบมีรายละเอียดเยอะ มีหลายคนเขียน ได้แง่คิด ได้อุดมการณ์ แต่ก็มีหนังสือเล่มเดิมของตัวเองที่พร้อมจะหยิบมาอ่านตลอด คือหนังสือเล่มนี้ดูเป็นบทคัดย่อแบบรวบรัดไปเลย เมื่อเทียบกับหนังสือในห้องสมุดนี้
มาช่วงนี้อายุ30+ ทำไมอ่านเล่มเดิม ทำไมอ่านไปลุ้นไป อยากให้สงครามจบเร็วๆ อยากให้คนในหนังสือเล่มที่เราอ่านได้มายืนมองสถานการณ์ที่เกิดว่าปัจจุบันโลกสงบสุขขึ้นเยอะนะ
และยิ่งได้มาอ่านกระทู้นี้ คือแบบเป็นการอ่านที่อึดอัดมากๆ แบบสงสารคนที่ต้องเจอเหตุการณ์นั้นจริงๆ กว่าเขาจะผ่านไปได้มันขนาดไหนเนอะ
https://pantip.com/topic/39200271
อาจพิมพ์วกไปวนมา บวกง่วง อย่าว่านะ แค่จะบอกว่า หนังสือประวัติศาสตร์เล่มเดียว แต่อ่านในแต่ละช่วงอายุนี้ได้ฟิวต่างกันออกไปจริงๆนะ ไม่เหมือนการ์ตูนหรือนวนิยายเลยจริงๆ