เล่าประสบการณ์เป็นมะเร็งเต้านม

กระทู้สนทนา
สวัสดีชาวพันทิพทุกท่านนะค่ะ ทำการสมัครสมาชิกพันทิพเพื่อต้องการเข้ามาแชร์ประสบการณ์ ของผู้ป่วยมะเร็งเต้านมค่ะ (ปกติจะเป็นคนที่เขียนอะไรได้ไม่ยาว ไม่ใช่อะไรนะ คิดไม่ออก 555+) เพราะเข้าใจว่าคนที่กำลังเผชิญกับโรคนี้ก็คงจะกำลังหวั่นวิตกอยู่เป็นแน่แท้ ยิ่งตอนที่ได้รับรู้ว่าตัวเองเป็นโรคมะเร็ง พอได้ยินคำว่า "มะเร็ง" หัวใจคงตกไปอยู่ที่ตาตุ่มกันเลยทีเดียว สิ่งแรกๆที่ทำก็คงจะเป็นการค้นหาข้อมูลทาง social นี่แหละ (นอกจากข้อมูลที่ได้จากคุณหมอแล้ว) นึกถึงตัวเองในวันนั้นแล้วก็เลยอยากจะมาแบ่งปันประสบการณ์ให้กับเพื่อนๆ ที่กำลังเผชิญกับโรคนี้อยู่นะค่ะ  สิ่งแรกเลยคือ สติ สติ สติ และสติ ตั้งสติให้ดี อาการมึนๆ อึนๆ เศร้าๆ เกิดขึ้นได้ค่ะ แต่อย่านานจนบั่นทอนร่างกายและจิตใจของเรา ทำใจยอมรับ และเดินลุยไปข้างหน้า ในเมื่อมันเกิดขึ้นแล้ว  ต้องสู้เท่านั้นค่ะ หัวใจของเราสำคัญที่สุดค่ะ ต้องไม่ยอมแพ้ และไม่กล่าวโทษโชคชะตาใดๆ ทำใจยอมรับ แล้วสู้ไปด้วยกันเลยยยยยยเพี้ยนชนแก้ว

ขอบอกกล่าวเล่าเรื่องส่วนตัวสักนิด จะได้พอรู้ที่มาที่ไปกันก่อน ตอนนี้เราอายุ 38 เข้า 39 เป็นคนไม่ค่อยเจ็บไม่ค่อยป่วย ถือได้ว่าเป็นคนที่ถึกและแข็งแรงมากคนนึง มีลูกชาย 1 คน อายุ 9 ขวบ (แต่สถานภาพโสด) ปกติเป็นคนไม่ทานเนื้อสัตว์ พวก หมู วัว ไก่ เป็ด จะทานเฉพาะ อาหารทะเล ปลา  และไข่ มาเป็นเวลา เกือบ 20 ปีแล้ว แต่ชอบกินแซ่บๆ แบบ ส้มตำปูปลาร้างี้ ขนมจีนน้ำยานัวๆงี้  ยำ ตัมยำ น้ำพริก ผักกินได้ทุกประเภท ประมาณนี้ ของหมักดองอื่นๆก็ไม่ได้ชอบนะ ยกเว้น ปลาร้า 555 ถึงจะเป็นสาวกปลาร้าแต่ก็ต้องเป็นปลาร้าที่ได้มาตรฐานผ่านการรับรองจาก อย. นะค่าาา หรือ พวกปลาร้าต้มสุก ดูสภาพร้านค้านิดนึง ไม่ใช่จะกระโจนใส่ทุกร้านไป  เรื่องการออกกำลังกาย ก็เพ่ิงจะมาออกกำลังกายจริงๆจัง เอาตอนก่อนที่จะพบว่าเป็นโรคประมาณ เกือบๆ ปีนะ หนักไปทางวิ่ง เกือบทุกวัน 3 โล 5 โล 10 โล แล้วแต่สถานการณ์ ก็เรียกว่ามีความฟิตอยู่ในระดับหนึ่ง ประวัติครอบครัวก็ไม่พบว่ามีใครเป็นมะเร็งเต้านมมาก่อน......ส่วนเรื่องอารมณ์ก็เป็นคนที่อารมณ์ดีประมาณนึง ไม่ได้เป็นคนที่เครียดอะไรมากมาย แต่ถ้าเป็นเรื่องงาน คิ้วจะขมวดตลอดเวลา และค่อนข้างจริงจังมากกก..... (หวังว่าเจ้านายจะมาอ่านเจอ คริๆคักๆ) มาถึงตรงนี้พอจะพบสาเหตุที่ทำให้ป็นโรคนี้กันบ้างป่าวค่ะเพี้ยนหืมเรามาเริ่มเล่าถึงจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้กันเลยดีกว่าค่ะเพี้ยนไม่อยากจะเล่า

เมื่อประมาณต้นเดือน เมษายน 2562เราได้คลำเจอก้อนเนื้อขนาดเล็กบริเวณเต้านมซ้าย โดยไม่มีอาการเจ็บหรือมีอาการผิดปกติอย่างอื่น  ตอนนั้นก็สองจิตสองใจว่าจะไปหาหมอดีไหม คิดว่าไม่น่าเป็นอะไร แต่เพื่อความสบายใจก็ควรไปตรวจเสียหน่อย 

3 พฤษภาคม 2562  ตัดสินใจไปตรวจ คุณหมอนัดทำ Memogram+Ultrasound พบว่าก้อนเนื้อมีความน่าสงสัยที่จะเป็นเนื้อร้าย ใจเริ่มสั่นนิดหน่อย แต่ก็ยังคงคิดในแง่ดีไว้ คุณหมอทำการเจาะชิ้นเนื้อไปตรวจเพื่อยืนยัน โดยใช้เข็มยาวๆเจาะลงไปที่บริเวณก้อนเนื้อ ฉีดยาชาก่อน ( ตอนแรกก็ไม่รู้สึกเจ็บ แต่สักพักขาก็เริ่มสั่นระริกๆเลย 555+) 

14 พฤษภาคม 2562 นัดฟังผลชิ้นเนื้อ สรุปว่าเป็นมะเร็งเต้านมขนาดประมาณ 1 เซนติเมตร ความรู้สึกตอนนั้นก็อึ้งๆงงๆ เป็นเราได้ยังงัย แต่ส่วนหนึ่งก็ได้เตรียมใจมาบ้าง  คุณหมอก็ได้อธิบายแนวทางรักษาแบบผ่าตัดทั้งแบบสงวนเต้านมและตัดหมด และการเลาะต่อมน้ำเหลืองใต้รักแร้ คุณหมอให้กลับไปตัดสินใจและนัดเจอคุณหมอเพื่อสรุปการรักษา วันที่ 18 พฤษภาคม 2562 

ระหว่างนี้เราก็หาข้อมูลในเน็ตไปด้วยอีกทางหนึ่งและได้ขอผลตรวจทั้งหมดจากโรงพยาบาลแรก (สิทธิ์ประกันสังคม) ไปปรึกษากับคุณหมอที่โรงพยาบาลจุฬาภรณ์ซึ่งมีศูนย์มะเร็งเต้านมโดยเฉพาะ คุณหมอที่รพ.จุฬาภรณ์แนะนำว่าในกรณีนี้สามารถผ่าตัดแบบสงวนเต้านมได้ โดยจะเอาเนื้อบริเวณหน้าท้องหรือปีกด้านหลังมาเติม ค่าใช้จ่ายประมาณ 40000-60000 บาท (ไม่รวมค่าห้อง) แต่การผ่าตัดแบบสงวนเต้านม ต้องทำการฉายแสงร่วมด้วย ส่วนจำเป็นต้องได้รับคีโมหรือไม่ต้องดูผลตรวจชิ้นเนื้อก่อน หลังจากได้รับข้อมูลที่ค่อนข้างครบถ้วนจากคุณหมอ ก็ตัดสินใจผ่าตัดที่นี่แต่ต้องรอคิวนานพอควร (ได้คิวผ่า 5 กรกฏาคม 2562 ) 

18 พฤษภาคม 2562 พบคุณหมอที่โรงพยาบาลสิทธิ์ประกันสังคม แจ้งขอไม่รับการรักษาที่นี่ คุณหมอก็เข้าใจ แนะนำว่าถ้าผ่าตัดเรียบร้อยแล้ว ก็มาฉายแสงที่นี่ก็ได้เพราะสามารถใช้สิทธิ์ประกันสังคมได้   

ระหว่างกำลังจะกลับบ้านเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลที่ดูเรื่องสิทธิ์การรักษาได้รับเรื่องที่เราไม่รับการรักษาที่นี่ก็เรียกให้เข้าไปคุยถึงสาเหตุว่าเพราะอะไร เราให้เหตุผลไปว่าที่โรงพยาบาลจุฬาภรณ์เป็นศูนย์เฉพาะทางมะเร็งเต้านมโดยตรง เจ้าหน้าที่ก็แจ้งว่าที่นี่ก็มีคุณหมอเฉพาะทางด้านมะเร็งเต้านมและจะนัดให้ปรึกษากับคุณหมอท่านนี้ก่อน  ซี่งคุณหมอจะเข้าตรวจช่วงเย็น (เราเองไม่รู้มาก่อนว่าที่นี่มีคุณหมอเฉพาะทางด้านนี้ด้วย)  

28 พฤษภาคม  2562 พบคุณหมอเฉพาะทางที่รพ.สิทธิ์ประกันสังคม คุณหมอแนะนำผ่าตัดสงวนเต้านมโดยให้เลือก 2 กรณีคือผ่าตัดที่นี่ได้เลยแต่ต้องทำการเลาะต่อมน้ำเหลืองใต้รักแร้ด้วย (โดยยังไม่สามารถตรวจได้ว่ามีการลามไปที่ต่อมน้ำเหลืองหรือไม่ ส่วนใหญ่แล้ว รพ.เอกชนจะเลาะออกเลย) และอีกกรณีคือ รอส่งตัวผ่าตัดที่ รพ.รัฐ เพราะ รพ.รัฐสามารถตรวจว่ามีการลามไปที่ต่อมน้ำเหลืองหรือไม่ หากพบการลามไปที่ต่อมน้ำเหลืองค่อยทำการเลาะต่อมน้ำเหลืองออก ขณะผ่าตัด แต่ข้อเสียคือจะต้องรอคิวนานมาก (ผลกระทบของการเลาะต่อมน้ำเหลืองใต้รักแร้คือ อาจจะทำให้แขนบวมได้)  ส่วนการให้คีโมนั้นต้องรอดูว่าผลตรวจต่อมน้ำเหลืองพบการลามของมะเร็งหรือไม่ ถ้าพบก็แน่นอนว่าต้องให้คีโม แต่ถ้าไม่พบ ต้องเอาชิ้นเนื้อไปตรวจเพ่ิ่ม คุณหมอให้ข้อมูลเพิ่มอีกว่าขอบที่ผ่าตัดออกไปจะต้องห่างจากก้อนเนื้อไม่ต่ำกว่า 0.2 เซนติเมตร ไม่เช่นนั้นจะต้องผ่าตัดอีกเป็นครั้งที่ 2  ถ้ายังติดขอบอีก ก็ต้องตัดเต้านมออกเลย ระหว่างนี้คุณหมอให้เวลาไปคิดและตัดสินใจ โดยคุณหมอขอคำตอบ วันที่ 30 พฤษภาคม 2562  

ปล. เราถามหมอว่า หมอค่ะทำไมหนูถึงเป็น.... หมอตอบว่าจริงๆแล้วมันก็ยังไม่พบสาเหตุที่แน่ชัด ส่วนใหญ่แล้วมันเป็นปัจจัยภายในร่างกาย (เซลล์ในร่างกาย)ของเรา ซึ่งควบคุมไม่ได้  สิ่งที่ควบคุมได้ที่เป็นปัจจัยภายนอกก็คือ อาหารการกิน (สรุปคือคนไหนจะเป็นก็เป็นแหละเนอะโรคเวรโรคกรรม จบ....ไม่ต้องสงสัย (อันนี้คิดเอาเอง) 
เพี้ยนเซ็งเป็ด
แก้ไขข้อความเมื่อ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่