มาถึงจุดที่ไม่เหลืออะไรสักอย่าง ใช้ชีวิตด้วยความเครียดทุกวัน จะผ่านมันไปได้อย่างไรคะ

ไม่มีบ้านอยู่  ไม่มีเงินผ่อนรถมอเตอร์ไซต์ รอบริษัทมายึด เงินเดือนออกก็โดนเจ้าหนี้อายัดเกือบหมด เหลือเงินเดือนเดือนละ ไม่ถึง 500 ต้องใช้ให้ได้ภายใน เดือน โทรศัพท์ก็โดนตัดแล้ว เพราะค้างชำระ ใช้คอมพิวเตอร์ที่ทำงานติดต่องานแทน  ไม่มีเพื่อนแท้ เพื่อนที่เคยคบตอนเรามีเงิน ในตอนนี้ที่เรามีแต่หนี้สิน เพื่อนที่เคยสนิทก็กลายเป็นแค่คนรู้จักกัน  และตอนนี้ก็แทบไม่เหลือกำลังใจให้ตัวเองอีกต่อไป ไม่รู้ว่าจะอดทนต่อวิกฤตชะตานี้ได้อีกนานแค่ไหน มันท้อแท้มองไปทางไหนก็มืดไปหมด  ใครตกอยู่ในสภาวะนี้ ผ่านไปได้ยังงัยกันบ้าง